5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Antiparkinson ATC kodu: N04AA02

Biperiden merkezi sinir sistemi üzerinde belirgin etki gösteren bir antikolinerjik ajandır. Antikolinerjik etkinliği, atropine nazaran daha zayıftır. Biperiden, periferik ve merkezi muskarinik reseptörlere (öncelikle Mı) kompetitif olarak bağlanır.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Emilim:

4 mg biperiden hidroklorür (3.59 mg biperidene eşdeğer), oral uygulamadan sonra yarım saat içerisinde hızla emilir ve 0.3 saatlik bir yarılanma ömrüne sahiptir. 4 nanogram/ml civarındaki doruk plazma konsantrasyonlarına yaklaşık 1.5 saat sonra ulaşılır.

Dağılım:

Sanal dağılım hacmi 24 ± 4.1 lt/kg’dır. Biperiden plazma proteinlerine geniş ölçüde bağlanır. Albumine ek olarak, al- asit glikoprotein (al- AGP) başka bir potansiyel bağlanma noktasıdır. Terapötik seviyenin çok üstüne ulaşan konsantrasyon seviyesinden bağımsız olarak, bağlanma derecesi beyaz ırkta yaklaşık %95 ve Japonlarda yaklaşık %90’dır. Bu farklılığa neden olan faktör bilinmemektedir. Biperidenin plazma proteinlerine bağlanması kadınlarda %94 ve erkeklerde %93 düzeyindedir.

Bivotransformasvon:

Biperiden hemen hemen tamamıyla metabolize olur. Esas biperiden metaboliti bisikloheptan halkasının (%60) hidroksilasyonuyla oluşur, ancak aynı zamanda piperidin halkasında da bir miktar hidroksilasyon ortaya çıkar (%40). Oral plazma klerens hızı 146 lt/saat civarında; biyoyararlanımı %33 ve eliminasyon yarılanma ömrü 21 saat civarındadır.

Eliminasyon:

İdrarda değişmemiş biperiden saptanmaz. Çeşitli metabolitler (hidroksilasyon ürünleri ve konjügatlar), idrar ve feçes yoluyla hemen hemen eşit miktarlarda atılırlar.

Dogrusallık/Dogrusal olmavan durum Doğrusallık/doğrusal olmayan durum ile ilgili bir veri yoktur.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Karaciğer ve böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalara ilişkin farmakokinetik veri bulunmamaktadır.

Geriyatrik popülasyon

Yaşlı hastalarda, özellikle organik beyin hastalığı semptomları olanlar ve serebral nöbetlere karşı duyarlılık artışı gösterenlerde, dikkatli bir doz uygulanması gereklidir. Yaşlı hastalar antikolinerjik ilaçlara daha duyarlıdır.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Kronik toksisite: Kronik toksisite konusunda sıçanlar ve köpekler üzerinde yapılan incelemelerde toksik etkilere ilişkin bir veri elde edilmemiştir.

Mutajenite ve tümör oluşum potansiyeli: Biperidenin genotoksik potansiyelini değerlendirmek için aşağıda belirtilen testler yapılmıştır. Ames salmonella/mikrosom testi, Çin faresinin V79 hücre çizgisinde HPRT testi, test tübü içinde insan lenfositlerinde kromozom aberasyon testi ve sıçanın kemik iliğinde canlı dokular üzerinde kromozom aberasyon testi (bir defalık oral uygulama 398 mg/kg). Sonuçlar biperidenin in vitro olarak bakterilerde ve memelilerin hücrelerinde gen mutasyonlarına ve de in vitro ve in vivo olarak memelilerin hücrelerinde kromozom aberasyonlarına sebep olmadığını göstermiştir.

Tümör oluşma potansiyeli konusunda hayvanlar üzerinde yapılmış uzun süreli araştırmalar yoktur.

Üreme toksisitesi: Biperiden gebe dişi Sprague-Dawley sıçanlarına ve Rus tavşanlarına organogenez sırasında azami 60.5 mg/kg ve/veya 40.5 mg/kg’lık dozlar halinde oral olarak verildiğinde sezaryenle alman ceninlerde matemal toksik dozlar verildikten sonra bile, maddeye bağlı anomalilerin gözlenmediği bildirilmiştir.