5.FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Akne tedavisinde kullanılan antiinfektifler.

ATC Kodu: D10AF

Nadifloksasin, Propionibacterium acnes ve Staphylococcus epidennidis de dahil olmak üzere, aerobik Gram-pozitif. aerobik Gram-negatif ve anaerobik bakterilere karşı geniş bir antibakteriyel etkinlik spektrumıına sahip sentetik bir bakterisidal kinolondur.

Nadifloksasin, metisiline dirençli Staphylococcus aureus’a (MRSA) karşı. metisi| Staphylococcus aureus ’a (MS S A) karşı olanla benzer güçte yüksek bir antibakter göstenniştir. Ayrıca, ilacın kınoloııa dirençli yeni MRSA’a ya karşı da etkili olduğu go Nadifloksasin diğer yeni kinolonlara karşı çapraz-direnç göstermemiştir. Bu an sadece topikal kullanım için geliştirildiğinden. EUCAST veya CLSI kılavuzları ile n hassasiyet için standardize bir kırılma noktası belirlenmemiştir. Pekçok yayında kır >8 mg/L veya >12 mg L olarak verilmiştir ve direnç oranı tüm çalışılmış mikroorgaı ihmal edilebilir seviyededir. Ayrıca akne hastalarından izole Almanlar’da yapılmış çalışmada, nadifloksasine hassasiyet için kırılma noktası >4 mg L olarak belirip kırılma noktası için. P. acnes, MS S A, MRSA ve Staphylococcus epidennidıse eritromisin, siprofloksasin ve klindamisin ile karşılaştırıldığında oldukça Nadifloksasinin bakterisidal etkisi, DNA giraz (topoizomeraz II) ve topoizomeraz I enzimlerinin inhibisyonundan kaynaklanmaktadır. Bu enzimler, bakteriyel DNA’nın r transkripsiyonu ve onanını için gereklidir. Klinik çalışmalar için seçilen akneli hasta analizinden elde edilen bulgular, AKNEFLOKS’un krem bazıyla tedavi edilen kon kıyasla, foliküllerdeki Propionibacterium acnes ve diğer mikroorganizmaların sayılı olarak azalttığını göstenııektedir.

ine duyarlı yel etkinlik denmiştir, imikrobıyal afdifloksasine İma noktası izmalar için vitro ” bir nmiştir. Bu |irenç oranı düşüktür. / bakteriyel aplikasyonu, ların folikül rol grubuna dnnı anlamlı

5.2. Farmakokinetik özellikler

Emİlim

AKNEFLOKS’un akneli deriye uygulanmasını takiben, nadifloksasinin emilim miktaıı tam olarak bilinmemekte fakat emilimin tam olmadığı bilinmektedir. Emilim derecesi, sağlam bir stratum comeumun olmasına bağlıdır. Akne hastalarında nadifloksasinin perkütan absorpsİycnun sağlıklı cilde sahip hasta lar dakinden fazla olduğu gözlenmiştir.

Dağılım

Sistemik emilimi takiben, yaygm ve hızlı bir dağılım gösterir. Fakat doku dü; düştüğünden ^cutta birikme gibi bir problem teşkil etmesi beklenmemektedir. Ortal konsantrasyonu 1 ve 3 ng ml’dir.

eyleri hızla ama plazma

Bivotransformasvon

Emilimi takiben, idrar ve feçeste, hem değişmemiş nadifloksasin hem de nftetabolitleri saptanmıştır. Metabolizasyon oksıdasyon ve koııjugasyon proseslerini içerir.

Eliminasyon

AKNEFLOKS "un, sağlıklı bir insanın sırt derisine uygulanan, 10 g’lık tek bir topik^

1 dozu ile. antrasyonu 5 g dozda uygulama iniştir. Son iniştir. 192 °o0.013 u

utı

0.54 ng’inl değerinde bir ortalama pik plazma düzeyi elde edilmiş ve plazma kons ortalama 12.7 saatlik bir yarı ömür ile azalmıştır. 7 gün boyunca, günde İkİ kere nadifloksasin %\ krem uygulanan normal sağlıklı kişilerde gerçekleştirilen tekrarlanajı çalışmasında, plazma konsantrasyonu, çalışmanın 5. gününde kararlı duruma ulaş dozajın uygulanmasından 8 saat sonra, 1.34 ng■’ml’lik bir pik plazma düzeyine erişi saatlik bir süreçte, ortalama üriner geri kazanım, uygulanan nadifloksasin dozum olmuştur.

5.3.Klinik öncesi güvenlik verileri

İnsanlarda yapılan konvansiyonel güvenlik çalışmalarına dayanan preklinik farmakolojik, tekrarlayan doz toksisitesi. karsinojenite ve fotokarsinojenite potansiyelli toksisitesi yönünden hiç bir özellik saptanmamıştır.

verilerde ve üreme

dcikmiş aşırı bir kanıt

Lokal toksisite çalışmaları, deride hafif bir tahriş potansiyeli ortaya koymuş fakat, g> duyarlılık reaksiyonları, fototoksisite ya da foto alerjik reaksiyonlara dair herhan ortaya koymamıştır.

Nadifloksasin kremin gözler için hafif bir tahriş edici etkisi olduğu tavşanlarda gözle bu tahriş uygulamadan sonra ılık suyla yıkama ile azaltılmıştır.

sı

nmış, fakat

Sistemik olarak uygulanan kinolonlann genç hayvanlarda, uzun kemiklerin kıkırda oluşumunu ındliklediğı bilinse de, özellikle hassas bir tür olan, genç köpeklerde yüksek dozda verilen nadifloksasinin eklemler üzerinde toksik bir etkisi olduğuna d bir kanıt elde edilmemiştir.

ında hasar rai yoldan ir herhangi

oı

Nadifloksasinin genetik toksisite profili, piyasadaki diğer kinolonlann profiline kinolonlann, tedavi sırasında ultraviyole ışınlanna maruz kalan farelerde LTV7A ile fotokarsinojenite yi arttırdığı gösterilmiştir.

erdir; bazı indüklenen