Uygulama şekli

Pozoloji:

İlacın dozu ve uygulama şekli bireysel olarak saptanmalı ve hastanın koşullarına adapte edilmelidir. Özellikle orta yaş grubundaki insanlardan daha duyarlı olan yaşlıların veyagençlerin ANAFRANİL ile tedavisinde, optimal etki sağlayabilecek olası en düşük dozkullanılmalı ve doz artırımı dikkatle yapılmalıdır.

ANAFRANİL ile tedaviye başlanmadan önce, hipokalemi tedavi edilmelidir .

QTc uzamasına ve serotoneıjik toksisiteye karşı bir ihtiyat önlemi olarak, önerilen ANAFRANİL dozlarının önerildiği şekilde kullanılması ve ANAFRANİL ile birlikte QTaralığını uzatan veya diğer serotonerjik ilaçlar kullanılıyorsa, doz artışlarını ihtiyatlagerçekleştirilmesi önerilir.

Uygulama sıklığı ve süresi:

Doktor tarafından başka bir şekilde tavsiye edilmediği takdirde aşağıdaki dozlar uygulanır: Depresyon, obsesif-kompulsif sendrom ve fobiler :

Tedaviye günde iki ya da üç kez 25 mg’hk draje ya da günde bir kez (tercihen akşamlan) 75 mg’hk yavaş salimli tablet ile başlanır. Tedavinin ilk haftasında günlük doz kademeli olarakörneğin bir kaç günde bir 25 mg artınlarak (tedavinin nasıl tolere edildiğine bağlı olarak) 25mg’hk 4-6 drajeye ya da 75 mg yavaş salıveren iki tablete kadar çıkanlabilir. Ağır vakalardabu doz günde maksimum 250 mg’a kadar artırılabilir. Belirli bir düzelmesağlandığında, günlük doz 2-4 adet 25 mg’hk draje ya da günde bir kez 75 mg’hk yavaşsalimli tablet olacak şekilde idame dozuna ayarlanır.

Panik ataklar, agorafobi :

Günde 10 mg’hk 1 draje ile tedavi başlatılır. Tedavinin tolere edilmesine bağlı olarak, doz istenilen cevap elde edilinceye kadar artırılır. Gereken günlük doz hastadan hastaya oldukçafazla oranda değişir ve bu 25-100 mg arasındadır. Gerekirse doz 150 mg’a kadar çıkarılabilir.Tedavinin 6 aydan önce kesilmemesi ve bu esnada idame dozunun yavaşça azaltılmasıönerilir.

Narkolepsiye eşlik eden katalepsi :

Günlük doz 10-75 mg olarak uygulanır.

Tedaviye günde 10 mg ANAFRANİL dozu ile başlanması ve tatminkar bir sonuç alınana kadar kademeli olarak artırılması önerilmektedir. İdeal doza ulaştıktan sonra 24 saat içindekatalepsinin kontrolü sağlanır. Gerekli görülürse tedavi günde en fazla 75 m g doz ilebirleştirilir.

Kronik ağrılı durumlar :

Doz, hastanın aynı zamanda analjezik kullanabileceği (ve analjezik kullanımını azaltma olasılığı) göz önüne alınarak hastanın durumuna göre ayarlanmalıdır (günlük 10-150 mg).

Uygulama şekli:

Ağızdan kullanım içindir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek/Karaciğer yetmezliği:

ANAFRANİL’in karaciğer veya böbrek hastalığı olan hastalarda kullanımları sırasında dikkatli olmak gerekir.

Ayrıca karaciğer rahatsızlığı olan hastalarda, karaciğer enzim düzeylerinin periyodik olarak izlenmesi önerilir.

Pediyatrik popülasyon: 10 yaşın altındaki çocuklarda bu ilacın kullanımına dair hiçbir deneyim yoktur.

Çocuklar ve ergenlik çağındakiler Obsesif-kompülsif sendrom:

Günlük başlangıç dozu 25 mg’dır ve ilk iki hafta boyunca tolere edildiği taktirde kademeli olarak (bölünmüş dozlarda da verilebilir) hangisi daha düşük dozda ise günde maksimum3mg/kg’a ya da 100 mg’a kadar artırılmalıdır. Daha sonraki haftalarda doz kademeli olarakhangisi daha düşük dozda ise günde maksimum 3mg/kg’a ya da 200 mg’a kadar artırılabilir.

Geriyatrik popülasyon:

Tedaviye günde 1 adet 10 mg’lık draje ile başlanır. Doz yaklaşık 10 gün içinde günde 30-50 mg’lık optimum düzeye erişinceye kadar kademeli olarak artırılır ve tedavinin sonuna kadarbu düzeyde tutulur.

Doz aşımı ve tedavisi

ANAFRANİL’ in doz aşımına bağlı belirtiler ve semptomlar diğer trisiklik antidepresanlar için bildirilenlere benzerdir. Kardiyak anormallikler ve nörolojik bozukluklar anakomplikasyonlardır. Çocuklarda herhangi bir miktarın kazaen alımı, ciddi ve muhtemelenölümcül olabilir.

Düşük salimli ANAFRANİL doz aşımı ile seyrek de olsa farmakobezoar vakaları rapor edilmiştir. Farmakobezoar oluşumu ilacın sindirilmesinden ve mide yıkama ila aktive kömürile tedaviden saatler sonra dahi ölüm dahil olmak üzere klomipraminin yavaş fakat devamlısalimim ve absorbsiyonu ile oluşan doz aşımı vakalarına neden olmuştur. Mide yıkamayetersiz kaldığında endoskopi veya bazı hastalarda ameliyat ile farmakobezoarın yok edilmesigöz önüne alınmalıdır. Bu vakalar çok nadir olduğu için ideal tedavi için klinik verileryetersizdir. Bu tip vakalarda farmakobezoarın büyüklüğü, yeri, hastanın semptomları vedurumu ilaç seviyeleri göz önünde tutulmalıdır.

Belirtiler ve semptomlar:

Semptomlar genellikle ilaç alındıktan sonra 4 saat içinde ortaya çıkar ve 24 saat sonra maksimum seviyeye ulaşır. Absorpsiyonun uzaması (antikolineıjik etki), uzun yanlanmaömrü ve ilacın enterohepatik siklusa girmesine bağlı olarak, hasta 4-6 güne kadar risk altındaolabilir.

Aşağıdaki belirtiler ve semptomlar görülebilir :

Merkezi sinir sistemi : Uyuşukluk, bilinç kaybı, koma, ataksi, huzursuzluk, ajitasyon, abartılı refleksler, kas sertliği ve koreoatetoid hareketler, konvülsiyonlar, serotonin sendromu

Kardiyovasküler sistem : Hipotansiyon, taşikardi, aritmiler, QTc uzaması ve Torsade de Pointes dahil aritmiler, iletim bozukluklan, şok, kalp yetmezliği, çok nadir durumlarda kalpdurması.

Solunum depresyonu, siyanoz, kusma, ateş, midriyazis, terleme ve oligüri veya anüri de meydana gelebilir.

Tedavi:

ANAFRANİL’in spesifik antidotu yoktur ve esas itibariyle semptomatik ve destekleyici tedavi uygulanır. Aşın dozda ANAFRANİL aldığından şüpheli durumlarda, özellikleçocuklar hastaneye yatınlmalı ve en az 72 saat sıkı kontrol altında tutulmalıdır.

Eğer hastanın bilinci yerindeyse, mümkün olduğu kadar çabuk gastrik lavaj yapılmalı veya hasta kusturulmalıdır. Hasta kendinde değilse lavaj a başlamadan önce balonlu endotrakeal tüpile hava yolu emniyete alınır ve hasta kusturulmaz. Bu önlemlerin 12 saate kadar alınmasıtavsiye edilir veya ilacın antikolineıjik etkisi gastrik boşalma zamanını geciktirebileceğindenbu süre daha da uzayabilir. Aktif kömür verilmesi ilacın absorpsiyonunu azaltabilir.

Torsade de Pointes tedavisi

ANAFRANİL ile tedavi sırasında Torsade de Pointes oluşursa, tedavi kesilmeli ve hipoksi, elektrolit bozuklukları ve asit baz bozuklukları düzeltilmelidir. Israrlı Torsade de Pointesvakalarında iki defa 2g ( 20 ml, %10’luk) magnezyum sülfat ile 30-120 saniye, 5-15 dakikaaralıklarla intravenöz olarak uygulanmalıdır. Eğer başarılı olunmazsa alternatif olarak kalpatım hızı yükseltilerek aritmi yok edilebilir. Bu da atriyel ve ventriküler hız denetimi veyaisoprenalin (isoproterenol) infüzyonu ile kalp atım hızının dakikada 90-110’a ulaşılması ilesağlanabilir. Antiaritmik ilaçlar veya QTc aralığını uzatan ilaçlar (amiodaron, kini din) iletedavi Torsade de Pointes tedavisine yarar sağlamadığı gibi daha da kötüleşmesine sebep olur.

Semptomların tedavisi, kalp fonksiyonunun, kan gazları ve elektrolitlerinin devamlı izlenmesi ve eğer gerekli ise antikonvülsif tedavi, suni solunum ve hayata döndürme gibi acil önlemlerile modem yoğun bakım metodlarına dayanmaktadır. Fizostigminin şiddetli bradikardi,asistol ve nöbetlere sebep olabileceği bildirildiğinden, ANAFRANİL’in aşırı dozajındakullanımı tavsiye edilmez. Hemodiyaliz veya peritonal diyaliz, klomipramin düşük plazmakonsantrasyonları gösterdiğinden etkili değildir.