5.FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Antihelmintik ilaçlar ATC kodu: P02CA03

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel özellikler:

Emilim:

Sudaki düşük çözünürlüğü nedeniyle albendazol gastrointestinal sistemden az miktarda emilir. Yağlı bir yemekle birlikte alındığında (ortalama 40 g yağ) ilacın oral biyoyararlanımı aç karnına alınmasına göre 5 kat kadar artabilir.

Albendazolün (400 mg) 6 kist hidatik hastasına yağlı bir yemekle birlikte oral uygulanmasını takiben ortalama 1.31 mcg/ml (0.46 ile 1.58 mcg/ml aralığı) olarak belirlenen maksimal plazma konsantrasyonuna 2 - 5 saatte ulaşılır. Albendazol sistemik dolaşıma girmeden önce süratle sülfoksit metabolitine dönüştüğünden albendazolün plazmadaki konsantrasyonları ihmal edilebilir veya tespit edilemeyecek miktardadır. Dağılım:

Albendazol sülfoksit plazma proteinlerine % 70 oranında bağlanır. Vücutta dağılımı yaygındır; idrar, safra, karaciğer, kist çeperi, kist sıvısı ve serebrospinal sıvıda saptanmıştır. Aynı anda tayin yapıldığında plazmaya göre konsantrasyonu kist sıvısında 3 - 10 kat, serebrospinal sıvıda 2 - 4 kat daha azdır. Sınırlı sayıdaki in vitro ve klinik veri kistlerdeki albendazol sülfoksidin plazmadakine göre daha yavaş elimine olduğunu göstermektedir. Biyotransformasyon:

Albendazol karaciğerde süratle ana metaboliti olan albendazol sülfokside ve sonrasında albendazol sülfon ile idrarda saptanmış olan başlıca diğer oksidatif metabolitlerine dönüşür. İlacın sistemik antihelmintik etkisini ana metaboliti albendazol sülfoksit yoluyla gösterdiği kabul edilmektedir.

12 hastanın albendazol (günde 3 defa 200 mg) ile 4 haftalık tedavisinin ardından plazma albendazol sülfoksit konsantrasyonları tedavinin ilk yarısına göre yaklaşık % 20 daha düşük bulunmuştur. Bu durum albendazolün kendi metabolizmasını indükleyebileceğine işaret etmektedir. Eliminasyon:

Oral uygulamanın ardından idrarda albendazol saptanmamıştır. Albendazol sülfoksit idrarla % 1’den daha az oranda idrarla atılır, bu nedenle idrarla atılım minör bir eliminasyon yoludur. Önemli bir kısmının safra ile atılması mümkündür. Çünkü safra ve plazma konsantrasyonları benzer seviyededir. Albendazol sülfoksidin ortalama eliminasyon yarı ömrü 25 sağlıklı denek ile 14 kist hidatik ve 8 nörosistiserkosis hastasında 8 - 12 saat aralığında bulunmuştur. Doğrusallık / doğrusal olmayan durum:

İlacın terapötik doz aralığında yağlı bir yemekle birlikte (yağ içeriği 43.1 g) alınmasının ardından albendazol sülfoksidin plazma konsantrasyonları dozla orantılı olarak artar.

Hastalardaki karakteristik özellikler Böbrek yetmezliği:

Albendazolün farmakokinetiği böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda çalışılmamıştır. Ancak albendazol ve primer metaboliti olan albendazol sülfoksidin renal eliminasyonu ihmal edilebilir düzeyde olduğundan böbrek yetmezliği olan hastalarda bu bileşiklerin klirensinin değişmesi muhtemel değildir. Karaciğer yetmezliği:

Ekstrahepatik obstrüksiyonu olan hastalarda (n=5) maksimum serum konsantrasyonunda 2 kat, eğrinin altındaki alanda ise 7 kat artışın göstermiş olduğu gibi albendazol sülfoksidin

sistemik yararlanımı artmıştır. Albendazol sülfoksidin emilim/dönüşüm ve atılım hızı uzamış ve ortalama Tmaks 10 saat ve serum eliminasyon yarı ömrü 31.7 saat olmuştur. Albendazolün plazma konsantrasyonları sadece 5 hastanın 1’inde ölçülebilir düzeyde olmuştur. Pediyatrik hastalar:

Kist hidatik hastalığı olan 5 çocuktan (6 - 13 yaş aralığında) 3’üne aç karnına, 2’sine ise tok karnına tek doz olarak 200 - 300 mg (yaklaşık 10 mg/kg) albendazol verildiğinde albendazol sülfoksidin farmakokinetik özellikleri yetişkinlerinkiyle benzer bulunmuştur. Geriyatrik hastalar:

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Fare ve sıçanlarda yapılan uzun süreli karsinojenisite çalışmalarında tümör insidansında artış gözlenmemiştir.

Çin hamsteri ve farelerde yapılan genotoksisite testlerinde albendazol genotoksik bulunmamıştır.

Oral yolla günde 30 mg/kg (mg/m2 cinsinden vücut yüzey alanına dayalı önerilen insan dozunun 0.32 katı) dozunda verilen albendazol erkek ve dişi sıçanlarda fertiliteyi etkilememiştir.

Sıçanlara günde 10 ve 30 mg/kg (mg/m2 cinsinden vücut yüzey alanına dayalı önerilen insan dozunun sırasıyla 0.1 ve 0.32 katı), tavşanlara ise günde 30 mg/kg (mg/m2 cinsinden vücut yüzey alanına dayalı önerilen insan dozunun 0.6 katı) dozunda albendazol verildiğinde teratojenik etki (embriyotoksik ve iskelet malformasyonları) gözlenmiştir. 30 mg/kg dozunda tavşanlarda ayrıca maternal toksisite (% 33 ölüm) gözlenirken farelerde teratojen etki görülmemiştir.