B1 vitamini levodopanın etkilerini antagonize edebilir. Bu yüzden birlikte kullanılmaması önerilir. B1 vitamini oksidan ve redüktan maddeler olan cıva klorür, iyot, karbonat, asetat ve demir sülfatla geçimsizdir. Tannik asit, ferrik amonyum sitrat ve iyotla kahverengi çökeltiler oluşturur. Tiamin hidroklorür içeren preparatlar genellikle fenobarbiton sodyumla geçimsizlik gösterir. Tiyamin aköz solüsyonlardaki riboflavinle geçimsizlik gösterir. Tiamin benzil penisilinle geçimsizlik gösterir. Tiamin veya B kompleks vitaminleri içeren solüsyonlar, metabisülfit veya dekstroz içeren solüsyonlarla geçimsizlik gösterir. B2 vitamini, alkalilerle ve ağır metal tuzlarıyla geçimsizlik gösterir. Riboflavin; streptomisin, eritromisin, tirotrisin, karbomisin ve tetrasiklin solüsyonlarının antibakteriyel aktivitelerini azaltır. Kloramfenikol, penisilin veya neomisinle bu tür bir inaktivasyon görülmemiştir. B2 vitamininin barsaklardan emilimi probenesid tarafından geciktirilir. Nikotinamid riboflavinin eriyebilirlik ve stabilitesini artırır. B6 vitamini, alkali solüsyonlar, demir tuzları ve oksidan solüsyonlarla geçimsizlik gösterir. İzoniyazid, B6 vitamininin üriner atılımını arttırır. Penisilaminin uzun süreli kullanımı B6 vitamini eksikliğine yol açabilir. Sikloserin ve hidralazin de B6 vitamini antagonistidir. Levodopanın periferdeki dekarboksilasyonunu artırdığından, bu ilacın Parkinson hastalığındaki etkisini azaltır. B12 vitamini, 100 mL dekstroz çözeltisindeki 10 mg warfarin sodyumla fiziksel geçimsizlik gösterir. B12 vitamini oksidan ve redüktan maddeler ve ağır metal tuzları ile geçimsizlik gösterir. Vitamin B12’nin barsaklardan emilimi aminoglikozit antibiyotikler ve uzun süreli kolestiramin, kloramfenikol, kolşisin, antikonvülsan, potasyum preparatları, amino salisilik asit, metformin tedavisi ile uzun süreli alkol kullanımı tarafından azaltılabilir. Niasinamid, alkalilerle ve mineral asitlerle geçimsizlik gösterir.