Uyarılar

Enjeksiyonluk karboplatin yalnızca kanser kemoterapi ilaçları konusunda deneyimli hekimler tarafından kullanılmalıdır. Kan sayımları ile böbrek ve karaciğer fonksiyontestleri düzenli olarak yapılmalı; kemik iliğinin anormal depresyonu ya da anormal böbrekveya karaciğer fonksiyonu görülürse ilaç bırakılmalıdır.

Hematolojik toksisite:

Lökopeni, nötropeni ve trombositopeni doza bağımlı ve doz sınırlayıcıdır. Enjeksiyonluk karboplatin ile tedavi sırasında, periferik kan sayımları sıklıkla ve toksisite durumunda iseiyileşme sağlanana kadar izlenmelidir. En düşük nokta, tek başına karboplatin enjeksiyonuverilen hastalarda ortalama 21. günde, karboplatin enjeksiyonunu diğer kemoterapötikajanlar ile birlikte alan hastalarda ise 15. günde görülür. Genelde, enjeksiyonlukkarboplatinin tek aralıklı dozları lökosit, nötrofil ve trombosit sayımları normale dönenekadar tekrarlanmamalıdır. Tedavi, önceki enjeksiyonluk karboplatin küründen sonra 4hafta süreyle ve/veya nötrofil sayımı en az 2,000 hücre/mm³ ve trombosit sayımı en az100,000 hücre/mm³ oluncaya kadar tekrarlanmamalıdır.

Anemi yaygın ve kümülatif şekilde görülerek, çok nadir olarak transfüzyon gerektirir.

Miyelosüpresyonun şiddeti, önceden tedavi görmüş (Özellikle sisplatin ile) ve/veya böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda artar. Bu hasta gruplarında, ilk enjeksiyonlukkarboplatin dozları uygun şekilde azaltılmalı (Bkz. bölüm 4.2) ve etkileri kürler arasındakan sayımları tekrarlanarak dikkatlice izlenmelidir. Enjeksiyonluk karboplatinin diğermiyelosüpresif tedavi şekilleri ile kombinasyon tedavisi, artırıcı etkileri en aza indirmeküzere dozajlar ve zamanlama bakımından çok dikkatli biçimde planlanmalıdır.

Alerjik reaksiyonlar:

Diğer platin bazlı ilaçlarla olduğu gibi, en çok perfüzyon sırasında görülen alerjik reaksiyonlar ortaya çıkarak, perfüzyonun kesilmesini ve uygun bir semptomatik tedaviuygulanmasını gerektirebilir. Tüm platin bileşikleri ile bazen ölümcül olan çaprazreaksiyonlar bildirilmiştir (Bkz. bölüm 4.3 ve bölüm 4.8).

Renal toksisite:

Karboplatinin hematopoietik sistem üzerindeki etkileri böbrek fonksiyonu normal olanlara kıyasla böbrek yetmezliği olan hastalarda daha belirgin ve daha uzun sürelidir. Bu riskligrupta karboplatin tedavisi özellikle dikkatli şekilde uygulanmalıdır (Bkz. bölüm 4.2Pozoloji ve uygulama yöntemi).

Nörolojik toksisite:

Periferik nörolojik toksisite, parestezi ve osteotendinöz reflekslerde azalmayla sınırlı olacak şekilde genellikle yaygın ve hafif olmakla birlikte, sıklığı 65 yaş üzeri hastalardave/veya önceden sisplatin ile tedavi görmüş hastalarda artar. Düzenli aralıklarla izleme venörolojik muayeneler gerçekleştirilmelidir.

Böbrek yetmezliği olan hastalara tavsiye edilenlerden daha yüksek dozlarda enjeksiyonluk karboplatin verildiğinde, görme kaybı dahil olmak üzere görme bozuklukları bildirilmiştir.Bu yüksek dozların bırakılmasının ardından birkaç hafta içerisinde görmenin tamamenveya anlamlı derecede iyileştiği görülmüştür.

Geriyatrik kullanım:

Karboplatin ve siklofosfamid ile kombinasyon tedavisinin yer aldığı çalışmalarda, karboplatin ile tedavi edilen hastalarda şiddetli trombositopeni gelişme olasılığı gençhastalardan daha fazla idi. Yaşlılarda böbrek fonksiyonu çoğu kez azaldığından, dozajbelirlenirken böbrek fonksiyonu göz önünde bulundurulmalıdır (Bkz. bölüm 4.2).

Diğer:

Karboplatin tedavisi sırasında işitme kusurları bildirilmiştir. Ototoksisite, çocuklarda daha belirgin olabilir. Pediyatrik hastalarda, gecikmiş başlangıçlı işitme kaybı vakalarıbildirilmiştir. Bu popülasyonda, uzun süreli odyometrik izlem tavsiye edilir.

Karboplatin gibi kemoterapötik ajanlar ile bağışıklığı baskılanmış hastalara canlı veya canlı atenüe aşı uygulaması, ciddi veya ölümcül enfeksiyonlara yol açabilir. Karboplatinverilen hastalara canlı aşı uygulamasından kaçınılmalıdır. Ölü veya inaktive aşılaruygulanabilir, ancak bu tür aşılara yanıt azalabilir.

Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkilere ilişkin çalışma gerçekleştirilmemiştir. Bununla birlikte, CARBOPLATIN-KOÇAK bulantı, kusma, görme anormallikleri veototoksisiteye yol açabileceğinden, hastalar bu olayların araç veya makine kullanımıüzerindeki potansiyel etkisi konusunda uyarılmalıdır.