Uygulama şekli

Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

İntravenöz uygulama:

Siklus başına toplam doksorubisin dozu, belirli bir tedavi rejimi dahilindeki kullanımına (örneğin, tek ajan olarak veya diğer sitotoksik ilaçlarla kombinasyon halinde verilmesi)göre ve endikasyona göre farklılık gösterebilir.

Çözelti, enjeksiyon süresince 3 dakikadan az, 10 dakikadan fazla sürmeyecek şekilde serbest hareketli bir intravenöz infüzyon seti aracılığıyla verilir. Bu teknik, şiddetliselülite, vezikasyona (kabarcıklanmaya) ve nekroza yol açabilen tromboz ve perivenözekstravazasyon riskini minimize eder. İğne aspirasyonu nedeniyle yeterli kan dönüşüvarlığında dahi oluşabilecek ekstravazasyon riskinden ötürü hızlı enjeksiyon önerilmez.(Bkz. Bölüm 4.4. Özel Kullanım Uyarıları ve Önlemleri).

Dozaj, genellikle vücut yüzey alanı olarak hesaplanır. Tek bir ajan olarak, yetişkinlerde siklus başına önerilen standart doksorubisin başlangıç dozu, vücut yüzey alanının herm si başına 60-75 mg’dır. Siklus başına toplam başlangıç dozu, tek bir doz olarak veyaüç ardışık güne bölünerek veya 1. ve 8. günlere bölünerek verilebilir. İlaçla indüklenentoksısıteden (özellikle kemik iliği depresyonundan ve stomatitten) normal iyileşmekoşullarında, her tedavi siklusu her 3 ile 4 haftada bir tekrarlanabilir. Örtüşen toksisitesibulunan diğer anti-tümör ajanlarla kombinasyon halinde kullanıldığı takdirde,doksorubisinin dozajının her üç haftada bir 30-60mg/m²’ye azaltılması gerekebilir.

Dozaj, vücut ağırlığı bazında hesaplandığı takdirde, doksorubisinin tek doz olarak üç haftada bir verilmesinin sıkıntı verici bir toksik etki olan mukoziti azalttığı gösterilmiştir.Ancak, dozu üç ardışık güne bölmenin (her gün 0.4-0.8mg/kg veya 20-25mg/m²) dahayüksek toksisiteye rağmen daha etkili olduğuna halen inananlar da mevcuttur. Dozaj,vücut ağırlığı bazında hesaplandığı takdirde, 1.2-2.4 mg/kg üç haftada bir tek bir dozolarak verilmelidir.

Doksorubisinin haftalık bir rejimde uygulanmasının 3 haftalık rejim kadar etkili olduğu gösterilmiştir. Objektif yanıtlar 16mg/m^2,de görülmüş olsa dahi, önerilen dozaj haftalık20mg/m dir. Haftalık uygulama, kardiyotoksisitede azalmaya yol açmaktadır.

Dozajın çocuklarda, obez hastalarda ve yaşlılarda azaltılması gerekebilir.

Daha önceden ağır bir şekilde tedavi almış veya neoplastik kemik iliği infıltrasyonu bulunan hastalar için daha düşük başlangıç dozlarının veya sikluslar arasında daha uzunaralıkların düşünülmesi gerekebilir (Bkz. Bölüm 4.4. Özel Kullanım Uyarıları veÖnlemleri).

). Genel bir kuralolarak, kandaki bilirubin seviyeleri 1.2-3 mg/100 ml civarında olduğunda vebromosülfatalein (BSF) retansiyonu %9-15 olduğunda, DOXORUBİCİN KOÇAK’ınnormal dozunun yarısının verilmesi tavsiye edilir. Kandaki bilirubin seviyeleri ve BSFretansiyonu bundan çok daha yüksekse, normal dozun dörtte biri verilmelidir.DOXORUBİCİN KOÇ AK’m böbrek yoluyla düşük oranda atıldığı göz önünealındığında, orta şiddetli böbrek bozukluğu, önerilen dozların değiştirilmesi için birneden oluşturmaz.

İntravesikal uygulama:

Intravesikal yolla uygulanacak topikal tedavi için önerilen doz, 1 hafta ile 1 ay arasında değişen aralıklarda instilasyon ile verilecek olan 30-50 mg’dır. Tedavinin önleyici veyaterapötik özelliği dikkate alınmak suretiyle, uygulama sıklığı ve tedavi süresi her vakadadoktor tarafından belirlenmelidir.

İlacın genel dolaşımdaki emilimi ve geçişi çok sınırlı olduğundan intravenöz yolla gerçekleştirilecek DOXORUBİCİN KOÇAK tedavisine yönelik sınırlamalar intravesikalkullanım için geçerli değildir.

Uygulama şekli:

DOXORUBİCİN KOÇAK oral yolla alındığında etkili değildir ve intramüsküler veya intratekal yolla verilmemelidir. İntravenöz yoldan uygulanmalı veya katater yardımıylatopikal intravesikal yolla kullanılmalıdır. Daha iyi tolere edilen izotonik bir solüsyon eldeedilmesini sağladığından çözücü olarak serum fizyolojik tercih edilmelidir.DOXORUBİCİN KOÇAK serum fizyolojikte tamamen ve hızla çözünür. İntravenözkullanım, iğnenin damara istenilen şekilde yerleşmiş olduğundan emin olunduktan sonraserum fizyolojik içeren intravenöz infuzyon seti kanalıyla 5-10 dakika boyuncasürdürülmelidir. Bu teknik, ciddi sellülit veya nekroza yol açacak tromboz veyaperivenöz ekstravazasyon tehlikesini azaltır. Küçük damarlara enjeksiyon veya aynıdamara tekrarlanan enjeksiyonlar venöz skleroza yol açabilir. Bu teknik, ilacın sızmatehlikesini azaltır ve kullanımdan sonra damarın yıkanmasını sağlar.

İntravesikal tedavi için ilacın 1 mg/ml konsantrasyonda verilmesi önerilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Karaciğer yetmezliği:

Hepatik disfonksiyon

Hepatik fonksiyon bozulduğu takdirde, doksorubisin dozajı aşağıdaki tabloya göre azaltılmalıdır:

Böbrek yetmezliği:

Böbrek yetmezliği ile ilgili veri mevcut değildir.

Obez hastalar:

Dozajın obez hastalarda azaltılması gerekebilir.

Pediyatrik popülasyon:

Dozajın çocuklarda azaltılması gerekebilir. Yaş bazında doz ayarlaması ile ilgili veri mevcut değildir.

Geriyatrik popülasyon:

Dozajın yaşlılarda azaltılması gerekebilir.

Doz aşımı ve tedavisi

Doksorubisinin tekli 250 mg ve 500 mg dozlarının ölümcül olduğu kanıtlanmıştır. Bu gibi dozlar, 24 saat içerisinde akut miyokart dejenerasyonuna ve şiddetlimiyelosupresyona (başlıca lökopeni ve trombositopeni) neden olabilir ve bunların etkileride uygulamadan sonraki 10 ile 15 gün arasında en yüksek noktaya ulaşır. Tedavi, budönem süresince hastayı desteklemeyi amaçlamalıdır ve kan transfüzyonları ve koruyucuizolasyon gibi önlemlerden faydalanmalıdır.

Doksorubisin ile akut doz aşımı, gastrointestinal toksik etkilere (başlıca mukozit) neden olacaktır. Bu durum genellikle ilaç uygulaması sonrasında erken dönemde görülür, ancakbu durum pek çok hastada üç hafta içerisinde iyileşir.

Doz aşımından altı ay sonrasına kadar gecikmiş kardiyak yetmezlik meydana gelebilir. Hastalar dikkatli bir şekilde gözlemlenmeli ve kardiyak yetmezlik belirtileri ortaya çıktığıtakdirde, olağan yollarla tedavi edilmelidir.