5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Antibakteriyel ilaçlar - Sefalosporinler (2. kuşak)

ATC kodu: J01DC02

Sefuroksim, bakteriyel beta laktamazlara karşı iyi bir stabilite gösterir ve sonuç olarak ampisilin veya amoksisiline dirençli suşların pek çoğunda etkilidir. Sefuroksim önemli hedef proteinlere bağlanarak bakterilerde hücre duvarı sentezini önleyerek bakterisid etki gösterir. Sefuroksim aşağıdaki mikroorganizmalara genellikle in vitro olarak etkindir.

Aeroblar, Gram-negatif Escherichia coli Klebsiella türleri Proteus mirabilis Providencia türleri Proteus rettgeri

Haemophilus influenzae (ampisiline dirençli suşlar dahil)

Haemophilus parainfluenzae (ampisiline dirençli suşlar dahil)

Moraxella (Branhamella) catarrhalis Neisseria meningitidis

Neisseria gonorhoeae (penisilinaz üreten ve üretmeyen suşlar dahil)

Salmonella türleri.

Aerob, Gram-pozitif

Staphylococcus aureus ve Staphylococcus epidermidis (penisilinaz üreten türler dahil, metisiline dirençli türler hariç)

Streptococcus pyogenes (ve diğer beta-hemolitik streptokoklar)

Streptococcus pneumoniae B grubu streptokoklar (Streptococcus agalictiae)

Streptococcus mitis (viridans grup)

Bordetella pertussis

Anaeroblar:

Gram-pozitif ve Gram-negatif koklar (Peptococcus ve Peptostreptococcus türleri dahil) Gram-pozitif basiller (Clostridium türlerinin çoğu dahil)

Gram-negatif basiller (Bacteroies ve Fusobacterium türleri dahil)

Propionibacterium türleri

Diğer organizmalar

Aşağıdaki mikroorganizmalar sefuroksime hassas değildir:

Clostiridium dificile

Pseudomonas türleri

Campylobacter türleri

Acinetobacter calcoacetius

Listeria monocytogenes

Metisiline dirençli Staphylococcus aureus

Metisiline dirençli Staphylococcus epidermidis

Legionella türleri

Aşağıdaki bakterilerin bazı suşları sefuroksime duyarlı değildir:

Enterococcus (Streptococcus) faecalis

Morganella morganii

Proteus vulgaris

Enterobacter türleri

Citrobacter türleri

Serratia türleri

Bacteriodes fragilis

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel özellikler

Emilim:

Sefuroksim intramüsküler uygulamayı takiben 30 ile 45 dakika içinde doruk düzeylere ulaşır. Dağılım:

Kullanılan metodolojiye bağlı olarak proteinlere bağlanma oranı % 33 - 50’dir. Biyotransformasyon:

Sefuroksim metabolize olmaz ve glomerüler fıltrasyon ve tübüler sekresyon ile atılır. Eliminasyon:

Büyük bir bölümü ilk 6 saatte elimine olarak, 24 saat içinde verilen ilacın hemen tamamı (% 85-90’ı) değişmemiş sefuroksim şeklinde idrara geçer.

Doğrusallık/Doğrusal olmayan durum:

İntramüsküler veya intravenöz enjeksiyon sonrası serum yarılanma ömrü yaklaşık 70 dakikadır. Yaşamın ilk haftalarında sefuroksim serum yarılanma ömrü yetişkinlerdekinin 3-5 katı olabilir. Probenesid ile birlikte verilmesi antibiyotiğin atılımım geciktirir ve yüksek serum düzeyleri oluşturur. Yirmi dört saat içinde verilen ilacın hemen tamamı (% 85-90’ı) değişmemiş sefuroksim şeklinde idrarda bulunur. Büyük bir bölümü ilk 6 saatte atılır. Sefuroksim serum seviyeleri diyaliz ile düşürülür.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Veri yoktur.