Uyarılar

Epirubisin. sadece kemotcrapötik ajanlarla tedavi deneyimi olan doktorun gözelimi altında uygulanmalıdır. Özellikle yüksek doz epirubisin tedavisini takiben tedavi ve miyelosupresyonn bağlı gelişebilecek olası komplikasyonların yönetilmesi için tanı ve tedavi olanaklarının mevcut olması gerekir

Epirubisinin enjeksiyon sırasında damar dışına sızması ciddi doku lezyöhlan vc nekrozu yol açabilir. Küçük damarlara enjeksiyon veya aynı damanı tekrarlayan enjeksiyonlar venöz skleroz ile sonuçlanabilir.

Epirubisinlc tedavi başlangıcında, çeşitli laboratuvar parametrelerinin ve kalp fonksiyonlarının dikkatli bir şekilde incelenmesi gerekir.

Her tedavi siklusundan önce vc tedav i siklusu süresince, kırmızı ve beyaz kan hücreleri, nötrofil ve trombosit sayılan dikkatle ölçülmelidir. I ökopeni ve nötropeni. konvansiyonel ve yüksek dozlarda genellikle geçicidir. 10. ve 14. günler arasında cn alt düzeye ulaşır ve 21 günde normal değerlere geri döner: bunlar yüksek doz şeması ile daha ciddidir. Yüksek doz uygulansa dahi çok az hastada trombositopeni (<100.000 tombosit / mnv’) gelişmektedir.

Hastalar epirubisinlc tedaviye başlamadan önce, varsa ciddi stomatit ve mukozit yeterince iyileştirilmelidlr.

Epirubisının maksimum kümülatif dozlun hesaplanırken, birlikte kullanılan herhangi bir başka potansiyel kordiyotoksik tedavi dc hesaba katılmalıdır. Hem konvansiyonel hem de yüksek dozaj şemasında 000-1000 mg m’Mik bir kümülatif dozun aşılması durumunda çok daha fu/.la dikkat edilmelidir. Bu seviyenin üzerinde irrcversibl konjestif kalp yetmezliği riski oldukça urtar. Her tedavi siklusundan fince ve sonra EKG alınması önerilmektedir. I dalgasının düzleşmesi veya tersine dönmesi. S-T segmenti depresyonu veya aritmi başlangıcı gibi EKG değişikleri genellikle geçici ve reversibldır. tedavinin kesilmesini gerektirecek bir gösterge olarak ele alınması gerekli değildir. 900 mg m* den düşitk olan kümülatif dozlarla kardiyotoksisitenin nadiren oluştuğu ispatlanmıştır. Ancak, diğer antrusiklinlcr için tanımlanan kalp yetmezliği riskini cn aza indirmek için, tedavi sırasında kalp fonksiyonlun dikkatle izlenmelidir Kalp yetmezliği durumunda epirubisinlc tedavi kesilmelidir.

Antrasikliıılerle oluşan kardiyomiyopati; QRS voltajında inatçı bir düşme, sistolik aralığın (PfiP

l.VET) normal limitlerin altında uzaması vc ejeksiyon fraksiyonun düşmesi ile ilişkilidir.

Epirubisin tedavisi alan hastaların kardiyak yönden izlenmesi oldukça önemlidir invazif olmayan tekniklerle kardiyak fonksiyonların değerlendirilmesi ta\si>e edilebilir Elektrokardiyogram (EKG) değişiklikleri antrasıklinle indük İçnmiş luırdiyomiyopatinin göstergesi olabilir, fakat EKG antrasiklin ilişkili kardiyomiyopatiniıı izlenmesi için hassas
veya spesifik bir nıctod değildir. Tedavi süresince sol ventriküler ejeksiyon fraksiyonunun (LVEF) düzenli olarak izlenmesi, fonksiyon bozukluğunun ilk belirlisinde epirubisinin acilen kesilmesiyle ciddi kardiyak hasar riski azaltılabilir Kardiyak fonksiyonların tekrar değerlendirilmesinde tercih edilen ntetod, sol ventriküler ejeksiyon fraksiyonu <I.V|*F> değerlennin multiplc-gatcd radvonüklid anjiografi (MlIGA) veya ekokardiyngrafi (EKO) ile ölçülmesidir. Özellikle kardiyo toksisite artışında risk faktörleri bulunan hastalarda bir EKG ve MUGA görüntülemesi veya bir ckokurdiyografiylc temel kardiyak değerlendirme tavsiye edilir, özellikle daha yüksek kümülatif antrasiklin dozlarında, sol ventriküler ejeksiyon fraksiyonunun ıekrarlayan EKO veya MUGA Ölçümleri yapılmalıdr. Değerlendirme için kullanılan teknik izlemeye uygun olmalıdır Risk faktörü taşıyan hastalarda, özellikle öncesinde antrasiklin ve untrasenedion kullanımında, kardiyak fonksiyonlun sıkı bir şekilde takip edilmelidir.

Kalp yetmezliği, tedavi kesildikten birkaç hafin sonra hile ortaya çıkabilir ve spesifik tıbbı tedaviye yanıtsız kaluhilir 13u tedavi ile birlikte veya daha önceden mediastinal perikardiyal bölgeye radyoterapi uygulanan veya potansiyel kardiyaioksik ilaçlarla tedavi olmuş İmstıılarda potansiyel kardivotoksisite riski artabilir (bkz. Bölüm 4.5).

Diğer sitotoksik ajanlar gibi epirubisin de, ncoplostik hücrelerin hızlı parçalanmasının bir sonucu olarak hiperürisemi oluşturabilir Kan ünk asit seviyeleri dikkatlice kontrol edilmelidir. Büylccc bu olgu tanınabilir ve kontrol altına alınabilir. Hidrasyoıı. idrar ulkalizasyonu ve allopurinol ile profılaksi, hiperürisemiyi önleyerek, tümör lizis sendrom unun potansiyel komplikasyonlarını minimize edebilir.

Böbrek fonsiyonlan azalmış hastalarda tedaviye başlamadan önce ve tedavi sırasında scnım kreotin seviyesi değerlendirilmelidir ( hk/. Bölüm 4.2).

Tedaviye başlamadan önce ve tedavi »ırasında karaciğer fonksiyonu değerlendirilmelidir (SGOT. SCil*!’. alkali fosfata/ ve bilirubin) ( bk/ Bolüm 4.2)

I-piruhisinin intravesikal yolla uygulanması kimyasal sistit semptomlarına (disüri. poliüri. noktüri, Mrangüri. hcmııtüri. mesane rahatsızlığı, mesane duvarında nekroz gibi) ve mesane daralmasına neden olubilir. Kateterizosyon problemleri için özel dikkat gerekir (örneğin: büyü); intravesikal tümörden doluyı üreiral tıkanıklık).

I piruhisin, uygulumudan sonra 1-2 gün idrara kırmızı renk verebilir.

Epirubisin. her 5 mflfk dozunda 23 mg’dan az sodyum içerir Sodyuma bağit herhangi bir olumsuz etki beklenmez.

Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Olası istenmeyen etkilerine bağlı olarak epirubisin araç vc makine kullanma yeteneğini bozabilir