5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapik grup: Antihemorajikler: Kan koagülasyon faktörü VIII ATC kodu: B02BD02

Etki mekanizması:

FANHDI’de, faktör VIII:C, von Willebrand faktörü ile kompleks halinde bulunmaktadır. Faktör VIILC/von Willebrand faktörü kompleksi farklı fizyolojik fonksiyonlarla bu iki molekülü içerir. Preparat hemofilik bir hastaya uygulandığı zaman, faktör VIII, hastanın dolaşımı içinde von Willebrand faktörüne bağlanır.

Faktör VIII:C, koagülasyon aktivitesinden sorumludur. Faktör IX’un yardımcı faktörü olarak, faktör X’un aktive edilmiş faktör X’a dönüşümünün hızlandırılmasına aracılık eder. Aktive olmuş faktör X ise protrombini, trombine çevirir. Daha sonra da, trombin pıhtı oluşumunu gerçekleştirmek için fibrinojeni fibrine dönüştürür ve pıhtı şekillenir.

Hemofili-A; faktör VIII:C düzeyinin azalmasına bağlı, kalıtsal kan koagülasyonu rahatsızlığı olup, eklemler, kaslar veya iç organlarda kendiliğinden veya travmatik ya da cerrahi girişimler sonucunda oluşan aşırı kanamalara yol açar. Yerine koyma tedavisi sonucunda faktör VIII plazma düzeyleri arttırılarak, faktör eksikliğinin geçici olarak düzeltilmesi ve kanamanın giderilmesi sağlanır.

5.2. Farmakokinetik özellikler

 Genel Özellikler:

Emilim:

Bu ürün ile yapılan bir klinik çalışmada elde edilen in vivo verim, uygulanan I.U./kg başına yaklaşık 0.021±0.004 I.U./mL değerine eşdeğer olan % 105.5±18.5’dir.

Dağılım:

Endojen faktör VIII’e benzer olarak kan dolaşımında dağılır.

Biyotransformasyon:

Faktör VIII, bir protein olup, dolayısıyla endojen proteinlere benzer şekilde metabolize edilir. Eliminasyon:

FANHDI ile yapılan bir klinik çalışmada Faktör Vlll’in yarı ömrü 14.18± 2.55 saat olarak elde edilmiştir.

Doğrusallık/Doğrusal olmayan durum:

Sağlıklı bir veri mevcut değildir.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

İnsan plazma koagülasyon faktörü VIII, insan plazmasının normal bir bileşeni olup, endojen faktör VIII gibi davranır. Tek doz toksisite testinin, daha yüksek dozların sebep olduğu aşırı yükleme ile bir ilişkisi yoktur.

Hayvanlar üzerinde yapılan tekrarlanan doz toksisite testleri, heterolog proteine antikor gelişimiyle etkileşmesine bağlı olarak pratik değildir.

Vücut ağırlığının kilogramı başına önerilen insan dozu çok defalar uygulansa bile, laboratuvar hayvanlarında toksik etki göstermemektedir.

Klinik deneyler, insan plazma koagulasyon faktörü VlII’in tümörijenik ve mutajenik etkileri hakkında ipucu sağlamazken, deneysel çalışmalar, özellikle heterolog türlerde zorunlu sayılmamaktadır.