Sıvı dengesinde ,elektrolit konsantresinde ve asit dengesindeki değişimler, dekstroz ile uzun süre tedavi esnasında periodik laboratuar tesbitleri ile ve bu değerlendirmelere uygun hastalar klinik olarak değerlendirilmelidir. Ek değişimler elektrolit ilavesi veya diğer uygun terapileri gerektirebilir. Ek elektrolit ilavesi aynı şekilde kusma, ishal veya GI fistula drainage gibi durumlar sonucu oluşan elektrolit kayıplarında da gerekebilir. Dekstroz solüsyonu ,açık veya klinik olarak bilinen diabetes mellitus veya herhangi bir sebeple karbonhidrat tahammülsüzlüğü olan hastalarda dikkatli bir şekilde kullanılmalıdır. Dekstroz'un IV uygulanması akciğer ödemi, aşırı hidrasyon, kan toplanması durumları, serum elektrolitlerinin sulanması sonucu oluşan sıvı içinde eriyen maddelerin aşırı yüklenmesine neden olabilir. Sulandırılmış durumların riski uygulanan elektrolit konsantresi ile ters orantılıdır ve periferik veya akciğer ödemi ile birlikte solut maddelerin riski ve kan toplanması sonucu durumlar elektrolit konsantresi uygulanması ile doğru orantılıdır. Dekstroz'un IV uygulanması hipokalemi, hipofosfatemi ve hipomagnesemi sonuçlarını doğurabilir. İzotonik dekstroz solüsyonlarının uzun süre infüzyon edilmesi hücre dışı sıvının artışına ve su zehirlenmesine sebep olabilir. Hipertonik dekstroz solüsyonlarının ani uygulanması önemli hiperglisemi ve hiperosmolar sendrom üretebilir. Özellikle kronik üremisi veya karbonhidrat tahammülsüzlüğü olan hastalar hafıza gerilemesine ve bilinç kaybına karşı gözlenmelidir. Elektrolit içermeyen dekstroz solüsyonları, bir araya toplanma olasılığı nedeni ile kan ile aynı zamanda IV infüzyon setinden verilmemelidir.