LAIRA 10 mg 28 film tablet Ruhsat Bilgileri

Name: LAIRA 10 mg 28 film tablet Ruhsat Bilgileri
Brand: Nobel
Price: 7.15 TL
Availability: InStock

Nobel Firması

Güncelleme : 3 Temmuz 2018

7. RUHSAT SAHİBİ

Nobel İlaç Sanayii ve Ticaret A.Ş.

İnkılap Mah. Akçakoca Sok. No: 10 34768 Ümraniye / İSTANBUL(216) 633 60 00(216) 633 60 01

8. RUHSAT NUMARASI

209/56

9. İLK RUHSAT TARİHİ / RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsatlandırma tarihi: 15.11.2006 Ruhsat yenileme tarihi:

10 . KÜB’ün YENİLENME TARİHİ

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADILAİRA 10 mg Film Tablet

2. KALİTATİF Ve KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:

Her bir film tablet; 10 mg sitalopram (12.49 mg sitalopram hidrobromür olarak) içerir.

Yardımcı maddeler:

Kroskarmelloz sodium 2.50 mg

Laktoz monohidrat 43.745mg

Yardımcı maddeler için 6.1’ e bakınız.

3. FARMASÖTİK FORMUFilm Tablet

Beyaz renkli, yuvarlak, çentiksiz, bombeli, bir yüzünde 10 yazılı, film kaplı tabletler.

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. T erapötik endikasy onlar

Depresyon tedavisi ve relaps/rekürenslerin önlenmesi,

Agorafobili veya agorafobisiz panik bozukluğu,

Obsesif Kompülsif Bozukluk (OKB) tedavilerinde kullanılır.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Tedavi süresi

Antidepresan etki genelde 2-4 hafta içinde görülür. Antidepresanlarla tedavi semptomatik olduğundan, iyileşmeden sonra relapslan engellemek için genellikle 6 ay gibi uygun birsüre boyunca tedavi devam ettirilmelidir. Tekrarlayıcı (ünipolar) depresyonu olanhastalarda yeni krizlerin önlenmesi için, idame tedavisine birkaç yıl devam edilmelidir.

Panik bozukluğu tedavisi amacı ile kullanıldığında LAİRA, yaklaşık 3 ay sonra maksimum etki gösterir ve tedaviye devam edildiği sürece cevap korunur.

OKB tedavisinde etkinin başlaması 2-4 hafta olup, iyileşme zaman içinde görülür.

Selektif Seretonin Gerialım Inhibitörü (SSRT) tedavisinin kesilmesiyle görülen yoksunluk semptomları

Tedavinin aniden kesilmesinden kaçınılmalıdır. Yoksunluk reaksiyonu riskini azaltmak için sitalopram ile tedaviye son verileceği zaman doz, en az 1 - 2 haftalık süre içindekademeli olarak azaltılmalıdır (bkz. bölüm 4.4 ve 4.8). Dozun azaltılması veya tedavininkesilmesini takiben tolere edilemeyen semptomlar meydana gelirse, önceden reçeteedilen doza devam edilmesi düşünülebilir. Daha sonra doktor daha yavaş bir hızla dozuazaltmaya devam edebilir.

Erişkinler Depresyon tedavisi

LAİRA oral yoldan tek doz olarak, günde 20 mg kullanılır. Hastanın vereceği bireysel cevaba göre doz, günde en fazla 40 mg’a yükseltilebilir.

Panik bozukluğu tedavisi

Günlük 20 mg’lık doza çıkmadan önce ilk hafta, günde 10 mg oral doz önerilir. Hastanın vereceği bireysel cevaba göre doz, günde en fazla 40 mg’a yükseltilebilir.

OKB tedavisi

Başlangıç için önerilen günlük doz 20 mg’dır. Hastanın vereceği bireysel cevaba göre doz, günde en fazla 40 mg’a yükseltilebilir.

Uygulama şekli:

LAİRA günde tek doz olarak kullanılır. LAİRA besin alımmdan bağımsız olarak günün herhangi bir zamanında alınabilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Hafif veya orta böbrek bozukluğu olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez. Şiddetli böbrek bozukluğu olan hastalarda (kreatinin klerensi < 30 ml/dakika, bkz. bölüm 5.2)dikkatli olunması tavsiye edilir.

Karaciğer yetmezliği:

Hafif veya orta karaciğer bozukluğu olan hastalarda tedavinin ilk iki haftalık bölümünde başlangıç dozu olarak günde 10 mg kullanılması önerilir. Hastanın vereceği bireyselcevaba göre doz, günde en fazla 20 mg’a yükseltilebilir. Şiddetli karaciğer bozukluğuolan hastalarda tedbirli olunması ve çok dikkatli doz titrasyonu yapılması tavsiye edilir(bkz. bölüm 5.2).

Pediyatrik popülasyon (18 yaş altı):

LAİRA, çocuklar ve 18 yaşm altındaki adolesanlann tedavisinde kullanılmamalıdır (bkz. bölüm 4.4).

Geriyatrik popülasyon (65 yaş üstü):

Yaşlı hastalarda doz, önerilen günlük dozun yansına düşürülmelidir (ör. günlük 10-20 mg). Yaşlı hastalar için önerilen doz günde en fazla 20 mg’dır.

CYP2C19 enzimi için zayıf metabolizörler

CYP2C19 enzimi için zayıf metabolizör olan hastalarda tedavinin ilk iki haftalık bölümünde başlangıç dozu olarak günde 10 mg kullanılması önerilir. Bireysel hastacevabına göre doz günde en fazla 20 mg’a yükseltilebilir (bkz. bölüm 5.2).

Etkin madde veya yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşın duyarlılığı olanlarda kontrendikedir (bkz. bölüm 6.1).

Monoamin oksidaz inhibitörleri (MAPI)

Sitalopram, günde 10 mg üzeri selejilinin de dahil olduğu bir MAOI ile beraber kullamlmamalıdır.Geri dönüşümsüz bir MAOI ile tedaviye son verildikten 14 günsonrasına kadar veya geri dönüşümlü bir MAOI ile tedaviye son verildikten sonra builacın kullanma talimatında belirtilen zaman sonuna kadar sitalopram verilmemelidir.MAOI’ler ile tedaviye, sitalopram tedavisine son verildikten 7 gün sonra başlanabilir(bkz. bölüm 4.5)

Kan basıncının yakından gözlenmesi ve izlenmesi için yeterli imkanın olmadığı durumlarda, sitalopramın linezolid ile birlikte kullanılması kontrendikedir.

Pimozid ile birlikte kullanılması kontrendikedir (bkz. bölüm 4.5).

Sitalopram, bilinen uzamış QT aralığı veya konjenital uzamış QT sendromu olan hastalarda kontrendikedir.

Sitalopramın QT aralığım uzattığı bilinen diğer tıbbi ürünler ile kullanımı kontrendikedir (bkz. bölüm 4.5).

Film tabletler laktoz monohidrat içermektedir. Galaktoza toleransı olmayan, Lapp laktaz eksikliği olan veya glukoz-galaktoz emilimi kötü olan hastalar bu ilacı kullanmamalıdır.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Yaşlı hastalarda ve karaciğer veya böbrek yetmezliği olan hastalarda tedavi için bakınız bölüm 4.2.

Antidepresan ilaçların özellikle çocuklar ve 24 yaşma kadar olan gençlerdeki kullanımlarının, intihar düşünce ya da davranışlarını artırma olasılığı bulunmaktadır. Bunedenle özellikle tedavinin başlangıcı ve ilk aylarında ilaç dozunun artınlma/azaltılma yada kesilme dönemlerinde hastanın gösterebileceği huzursuzluk, aşın hareketlilik gibibeklenmedik davranış değişiklikleri ya da intihar olasılığı gibi nedenlerle hastanın gerekailesi gerekse tedavi edicilerce yakinen izlenmesi gereklidir.

Çocuklar ve 18 vasm altındaki adolesanlarda kullanımı

Antidepresanlar, çocuklar ve 18 yaşın altındaki adolesanlann tedavisinde kullanılmamalıdır. Klinik çalışmalarda antidepresanlar ile tedavi edilen çocuklar veadolesanlar, plasebo ile tedavi edilenlerle karşılaştınldığmda intiharla ilişkili davranışlar(intihar girişimi ve intihar düşünceleri) ve düşmanlık (çoğunlukla saldırganlık, zıtlaşmadavranışı ve sinirlilik) daha sık gözlenmiştir. Klinik bir gereksinime dayanarak yine detedavi etme karan alınırsa, hasta intihar semptomlannın ortaya çıkmasına karşı dikkatleizlenmelidir.

Bununla beraber, çocuklar ve adolesanlann büyüme, olgunlaşma ve kognitif ve davranışsal gelişimlerine ilişkin uzun süreli güvenlilik verileri yeterli değildir.

Paradoksal anksivete

Panik bozukluğu olan bazı hastalar, antidepresan tedavisinin başında artan anksiyete semptomları yaşayabilir. Bu paradoksal reaksiyon, tedaviye başlanmasından itibaren ilkiki hafta içinde çoğunlukla hafifler. Olası paradoksal anksiyojenik etkileri azaltmak içindüşük başlangıç dozu önerilir (bkz. bölüm 4.2).

Hiponatremi

Muhtemelen uygunsuz antidiüretik hormon salgısı sebebiyle, S SRİ kullanımı ile beraber nadir görülen bir yan etki olarak hiponatremi bildirilmiştir ve genellikle tedavininsonlandınlmasıyla geri dönüşümlüdür. Özellikle yaşlı kadm hastalarda risk dahayüksektir.

İntihar/intihar düşüncesi veya klinik kötüleşme

Depresyon, intihar düşüncesi, kendine zarar verme ve intihar (intiharla ilişkili olaylar) riskinde artış ile kendini gösterir. Bu risk, anlamlı bir remisyon oluşuncaya kadar devametmektedir. Tedavinin ilk birkaç haftası veya daha fazla sürede bir gelişmeoluşamayabileceği için hastalar, bir gelişme oluşuncaya kadar yakından izlenmelidir.Genel klinik tecrübeye göre iyileşmenin erken evrelerinde intihar riski artabilir.

Sitalopramm reçetelendirildiği diğer psikiyatrik durumlar da intiharla ilişkili olayların riskinde bir artış ile ilişkilendirilebilir. İlave olarak bu durumlar majör depresifbozukluklar ile eş zamanlı olabilir. Bundan dolayı majör depresif bozukluğu olan hastalartedavi edilirken uygulanan önlemlerin aynısı diğer psikiyatik bozukluğu olan hastalartedavi edilirken de uygulanmalıdır.

İntiharla ilişkili olaylar geçmişi olan hastalar veya tedavi başlangıcından önce anlamlı derecede intihar düşüncesi sergileyen kişilerde intihar düşüncesi veya intihar girişimiriskinin daha fazla olduğu bilinmektedir. Bu kişiler tedavi sırasında dikkatle izlenmelidir.

Psikiyatrik bozukluğu olan yetişkin hastalarda, antidepresanlara ilişkin yapılan, plasebo kontrollü bir meta-analiz çalışması, 25 yaşın altındaki hastalarda intihar davranışıriskinin, plasebo ile karşılaştırıldığında, antidepresan alanlarda arttığım göstermiştir.

Hastalar yakından izlenmelidir ve bilhassa yüksek risk taşıyan hastalara, özellikle tedavinin erken evrelerinde ve doz değişikliklerini izleyen dönemlerde eşlik edilmelidir.Hastalar (ve hastaya bakım verenler), herhangi bir klinik kötüleşme, intihar davranışıveya düşüncesi ve davranışlarda olağan dışı değişiklikler ortaya çıkması olasılığına karşıhastanın izlenmesi gerektiği konusunda ve bu semptomlar ortaya çıktığında hemen birdoktora başvurması gerektiği konusunda uyarılmalıdır.

Akatizi/psikomotor huzursuzluk

SSRI/SNRI (Serotonin-noradrenalin geri alım inhibitörü) kullanımı, akatizi gelişimi (sübjektif olarak hoş olmayan veya sıkıntılı huzursuzluk ile karakterize ve çoğu kezoturamama veya hareketsiz duramama ile karakterize) ile ilişkilendirilmiştir. Bu durumçoğunlukla tedavinin ilk birkaç haftası içinde oluşmaktadır. Bu semptomların geliştiğihastalarda, dozun artırılması zararlı olabilir.

Mani

Manik-depresif hastalarda, manik faza doğru değişim görülebilir. Hasta manik faza girerse sitalopram tedavisi sonlandırılmalıdır.

Nöbetler

Antidepresan ilaçlarda nöbetler potansiyel risktir. Nöbet gelişen her hastada sitalopram tedavisi bırakılmalıdır. Stabil olmayan epilepsi hastalarında sitalopram kullanımındankaçınılmalıdır ve kontrollü epilepsi hastaları dikkatle izlenmelidir. Nöbet sıklığında artışolursa sitalopram tedavisi kesilmelidir.

Diyabet

Diyabeti olan hastalarda bir SSRI ile tedavi, glisemik kontrolü değiştirebilir. İnsülin ve/veya oral hipoglisemik dozunun ayarlanması gerekebilir.

Serotonin sendromu

SSRI tedavisi gören hastalarda nadiren serotonin sendromu bildirilmiştir. Ajitasyon, tremor, miyokloni ve hipertermi gibi semptomların birlikte oluşumu bu durumungelişimine işaret edebilir. Sitalopram ile tedavi derhal sonlandınlmalı ve semptomatiktedavi başlatılmalıdır.

Serotonerjik ilaçlar

Sitalopram, sumatriptan veya diğer triptanlar, tramadol, oksitriptan ve triptofan gibi serotoneıjik etkileri olan ilaçlarla birlikte kullanılmamalıdır.

Kanama

SSRI’lar ile tedavide deri kanama zamanı ve/veya ekimoz, jinekolojik kanamalar, gastrointestinal kanamalar ve diğer deri ve mukoza kanamaları gibi kanama anomalileribildirilmiştir (bkz. bölüm 4.8). SSRI’larla tedavi edilen yaşlı hastalarda gastrointestinalkanama riski artabilir. SSRI kullanan hastalarda, özellikle trombosit fonksiyonunuetkilediği bilinen etkin maddeler veya kanama riskini artırabilen diğer etkin maddeler ilebirlikte kullanımda ve ayrıca kanama bozukluğu geçmişi olan hastalarda dikkatliolunması tavsiye edilir (bkz. bölüm 4.5).

Glokom

Diğer SSRI’larla olduğu gibi, sitalopram midriyazise neden olabileceği için dar açılı glokomu olan veya glokom hikayesi olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.

EKT (Elektrokonvülsif terapi)

SSRI’lann ve EKT’nin eşzamanlı uygulanması konusunda kısıtlı klinik tecrübe olduğu için dikkatli olunmalıdır.

St. John’s Wort

Sitalopram ve St. John’s Wort (Hypericum perforatum) içeren bitkisel preparatlann birlikte kullanımında yan etkiler daha yaygın olabilir, bu nedenle, sitalopram ve St.John’s Wort preparatlan birlikte kullanılmamalıdır (bkz. bölüm 4.5).

SSRI tedavisinin kesilmesiyle görülen yoksunluk semptomları

Tedavi sonlandınldığında, özellikle aniden kesildiğinde yoksunluk semptomları yaygmdır (bkz. bölüm 4.8). Sitalopram ile yürütülen bir rekürans önleme çalışmasındaaktif tedavinin kesilmesinden sonraki yan etkiler, sitaloprama devam eden hastaların%20’sine karşı tedavinin kesildiği hastaların %40’ında görülmüştür.

Yoksunluk semptomlarının riski, tedavi süresi ve dozu ile doz azaltma hızını içeren birkaç faktöre bağlı olabilir. Baş dönmesi, duyusal bozukluklar (parestezi dahil), uykubozuklukları (imsomnia ve yoğun rüyalar dahil), ajitasyon veya anksiyete, bulantıve/veya kusma, tremor, konfüzyon, terleme, baş ağrısı, diyare, palpitasyonlar, duygusaldengesizlik, irritabilite ve görme bozuklukları en yaygın olarak bildirilen reaksiyonlardır.Bu semptomlar genellikle hafif ve orta şiddettedir fakat bazı hastalarda şiddetliolabilirler.

Çoğu zaman tedavi kesildikten sonraki ilk birkaç gün içinde ortaya çıkarlar fakat nadiren, istemeden doz atlamış olan hastalarda da bu tür semptomlanngörüldüğü bildirilmiştir.

Bu semptomlar genellikle kişiye özgüdür ve çoğu zaman iki hafta içinde çözümlenmesine rağmen bazı bireylerde bu süre uzayabilir (2-3 ay veya daha uzun). Bunedenle, tedavi kesileceği zaman sitalopram, hastanın ihtiyaçlarına göre birkaç hafta veyaaylık sürede kademeli olarak azaltılmalıdır (bkz. bölüm 4.2 SSRI tedavisininkesilmesiyle görülen yoksunluk semptomları).

Psikoz

Depresif episodları olan psikotik hastalarda tedavisi, psikotik semptomları artırabilir.

OT aralığı uzaması

Sitalopramın doza bağlı olarak QT aralığında uzamaya neden olduğu bulunmuştur. Pazarlama sonrası dönemde ağırlıklı olarak kadm hastalarda, hipokalemisi olanlarda yada önceden QT uzaması veya başka kardiyak hastalıkları olanlarda, QT aralığı uzamasıve Torsades de Pointes dahil olmak üzere ventriküler aritmi bildirimleri olmuştur (bkz.bölüm 4.3, 4.5, 4.8, 4.9 ve 5.1).

Belirgin bradikardisi olan hastalarda veya yakın zamanda akut miyokart enfarktüs geçirmiş veya kompanse olmayan kalp yetmezliği olan hastalarda dikkatli olunmasıönerilir.

Hipokalemi veya hipomagnezemi gibi elektrolit bozuklukları malign aritmi riskini artırır. Sitalopram ile tedaviye başlamadan önce bunların düzeltilmesi gereklidir.

Stabil kardiyak hastalığı olan hastalar tedavi ediliyorsa, tedaviye başlamadan önce elektrokardiyografi (EKG) ile değerlendirilmesi düşünülmelidir.

Eğer sitalopram ile tedavi sırasında kardiyak aritmi oluşursa, tedavi sonlandınlmalıdır ve EKG uygulanmalıdır.

Yardımcı maddeler

Nadir kalıtsal galaktoz intoleransı, Lapp laktaz yetmezliği ya da glukoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.

Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

F armakodinamik etkileşimler

Farmakodinamik seviyede; sitalopramın moklobemid ve buspiron ile birlikte kullanımı sonucu birkaç serotonin sendromu vakası görülmüştür.

Kontrendike kombinasyonlar MAO inhibitörleri

Sitalopram ve MAO inhibitörlerinin eş zamanlı kullanımı, serotonin sendromu dahil, ciddi istenmeyen etkilerle sonuçlanabilir (bkz. bölüm 4.3).SSRI ile birlikte, geridönüşümsüz bir MAOI olan selejilin ve geri dönüşümlü MAOI olan linezolid vemoklobemid de dahil olmak üzere bir MAOI alan ve S SRİ tedavisini yeni bırakıp MAOItedavisine başlamış hastalarda ciddi ve bazen ölümcül reaksiyonlar rapor edilmiştir. Bazıvakalarda serotonin sendromuna benzer özelliklere rastlanmıştır. Bir etkin maddenin birMAOI ile etkileşim semptomları; hipertermi, rijidite, miyokloni, yaşamsal göstergelerdeolası ani değişiklikler ile otonomik instabilite, konfüzyon, irritabilite ve koma vedeliryuma kadar ilerleyen aşın ajitasyonu kapsayan mental durum değişiklikleridir (bkz.bölüm 4.3).

Pimozid

Çalışmanın başından itibaren sürekli olmamasına karşın, 11 gün boyunca günde 40 mg rasemik sitalopram ile tedavi edilenlere 2 mg tek doz pimozidin beraber uygulanması,pimozidin EAA ve Cmaks değerlerinde artışa yol açmıştır.

Uzun QT sendromuna neden olan diğer ilaçlarla birlikte kullanım:

Pimozid ve sitalopramm beraber kullanımı QT_C aralığında yaklaşık olarak 10 msn’lik ortalama bir artış ile sonuçlanmıştır. Pimozidin düşük dozunda elde edilen etkileşimnedeniyle sitalopram ve pimozidin beraber kullanımı kontrendikedir.

Kullanımında önlem serektiren kombinasyonlar

Selejilin (selekti/MAO-B inhibitörü)

Sitalopram (günde 20 mg) ve selejilinin (günde 10 mg) (selektif bir MAO-B inhibitörü) eş zamanlı uygulandığı bir farmakokinetik/farmakodinamik etkileşim çalışmasında,klinik olarak belirgin etkileşimler gözlenmemiştir. Sitalopram ve günde 10 mg’danyüksek dozlarda selejilinin eş zamanlı kullanımı kontrendikedir (bkz. Bölüm 4.3).

Serotonerjik tıbbi ürünler Lityum ve triptofan

Sitalopramm lityumla beraber verildiği klinik çalışmalarda farmakodinamik etkileşimlere rastlanmamıştır. Ancak, SSRI’lar lityum veya triptofan ile beraber verildiğinde etkiartışına dair raporlar mevcuttur, bu sebeple, sitalopramm bu ilaçlarla beraberkullanımında dikkat edilmelidir. Lityum seviyelerinin rutin izlenmesine her zamanki gibidevam edilmelidir.

Serotoneıjik ilaç (ör: tramadol, sumatriptan) ile beraber alınması, 5-HT’ye bağlı etkilerin artışına yol açabilir. Daha fazla bilgi edilinene kadar, sitalopram ve sumatriptan ve diğertriptanlar gibi 5-HT agonistlerinin eş zamanlı kullanımı önerilmez (bkz. bölüm 4.4).

St. John ’s Wort

SSRI’lar ile St. John’s Wort (hypericum perforatum) arasında istenmeyen etkilerin artışı ile sonuçlanabilecek dinamik etkileşmeler olabilir (bkz. bölüm 4.4). Farmakokinetiketkileşimler araştırılmamıştır.

Kanama

Antikoagülanlar, non-steroid antienflamatuvar ilaçlar (NSAID), asetil salisilik asit, dipiridamol ve tiklopidin gibi platelet fonksiyonunu etkileyen tıbbi ürünler veya kanamariskini artırabilen diğer ilaçlar (ör: atipik antipsikotikler, fenotiyazinler, trisiklikantidepresanlar) ile aym anda tedavi edilen hastalarda dikkat gerekmektedir (bkz. bölüm4.4).

Elektrokonvülzif tedavi (EKT)

Elektrokonvülzif tedavi ile sitalopramın kombine kullanımının risk veya yararlarım ortaya koyan klinik çalışma mevcut değildir (bkz. bölüm 4.4).

Alkol

Sitalopram ve alkol arasında herhangi bir farmakodinamik veya farmakokinetik etkileşim gösterilmemiştir. Ancak, sitalopram ve alkolün birlikte kullanılması önerilmez.

Nöbet eşiğini düşüren tıbbi ürünler

SSRI’lar nöbet eşiğini düşürebilirler. Nöbet eşiğini düşürme etkisi olan ilaçlar (ör: antidepresanlar [trisiklikler, SSRI’lar], nöroleptikler [fenotiyazinler, tiyoksantenler vebutirofenonlar]), meflokin, bupropiyon ve tramadol) ile eş zamanlı kullanımda dikkatliolunması önerilir.

OT aralısı uzaması

Sitalopram ve QT aralığım uzatan diğer tıbbi ürünler arasında farmakokinetik ve farmakodinamik çalışmalar yapılmamıştır. Sitalopram ve bu ilaçların ilave etkileridışlanamamaktadır. Bu nedenle, sitalopramın Sımf LA ve III antiaritmikler,antipsikotikler (ör: fenotiyazin türevleri, pimozid, haloperidol), trisiklik antidepresanlar,bazı antimikrobiyal ajanlar (ör:sparfloksasin, moksifloksasin, eritromisin IV,

pentamidin, anti-sıtma ilaçlan özellikle halofantrin), bazı antihistaminikler (astemizol, mizolastin) gibi QT aralığım uzatan tıbbi ürünler ile eş zamanlı uygulanmasıkontrendikedir.

Farmakokinetik etkileşimler

Sitalopramın demetilsitaloprama biyotrasformasyonu; sitokrom P450 sistemi izozimleri olan CYP2C19 (yaklaşık % 38), CYP3A4 (yaklaşık % 31) ve CYP2D6 (yaklaşık % 31)tarafından gerçekleştirilir. Sitalopramın birden fazla CYP tarafından metabolize edilmesigerçeği; biyotransformasyon inhibisyonunun, bir enzimin inhbisyonunun diğer biritarafından dengelenebileceği olasılığından daha düşük olduğu anlamına gelmektedir. Bunedenle, sitalopramın diğer ilaçlarla beraber alınmasının, farmakokinetik ilaçetkileşimleri oluşturma riski düşüktür.

Yiyecek

Sitalopramın absorpsiyonu ve diğer farmakokinetik özelliklerinin yiyeceklerden etkilendiğine dair bir bildirim olmamıştır.

Diğer ilaçların sitalopram farmakokinetisi üzerine etkisi

Ketokonazol (potent CYP3A4 inhibitörü) ile beraber alınması sitalopramın farmakokinetiğini değiştirmemiştir. Lityum ve sitalopram ile yapılan farmakokinetiketkileşim çalışmasında herhangi bir farmakokinetik etkileşime rastlanmamıştır. Simetidin(potent CYP2D6, 3A4 ve 1A2 inhibitörü) sitalopramın ortalama kararlı durumseviyelerinde orta derecede artışa yol açmıştır. Sitalopram, simetidin ile birlikteuygulandığında dikkatli olunması tavsiye edilir. Doz ayarlaması gerekebilir.

Sitalopramın diğer ilaçlar üzerine etkileri

Sitalopramla metoprololün (bir CYP2D6 substratı) beraber alındığı bir farmakokinetik / farmakodinamik etkileşim çalışması; metoprolol konsantrasyonlarında iki katı artışolduğunu göstermiştir ancak, metoprololün sağlıklı gönüllülerde kan basmcı ve kalp hızıüzerinde olan etkisinde istatistiksel olarak anlamlı bir artış gözlenmemiştir. Sitalopramve metoprolol eş zamanlı uygulandığında dikkatli olunması tavsiye edilir. Dozayarlaması gerekebilir.

Sitalopram ve demetilsitalopram; belirgin inhibitör etkisi olduğu bilinen diğer SSRI’larla karşılaştırıldığında, CYP2C9, CYP2E1 ve CYP3A4’ün ihmal edilebilir ölçüdeinhibitörleri ve sadece CYP1A2, CYP2C19 ve CYP2D6’nm zayıf inhibitörleridir.

Levomepromazin, disoksirı ve karbamazevirı

Sitalopram, CYP1A2 substratlan (klozapin ve teofilin), CYP2C9 (varfarin), CYP2C19 (imipramin ve mefenitoin), CYP2D6 (spartein, imipramin, amitriptilin, risperidon) veCYP3A4 (varfarin, karbamazepin (ve metaboliti karbamazepin epoksit) ile birlikteverildiğinde bir değişim gözlemlenmemiş veya klinik olarak önemli olmayan çok küçükdeğişiklikler görülmüştür.

Sitalopram ve levomepromazin veya digoksin arasında, sitalopramın P-glikoproteini indüklediği veya inhibe ettiğini gösteren herhangi bir etkileşim gözlenmemiştir.

Desipramin, imipramin

Bir farmakokinetik çalışmada, sitalopram ve imipramin seviyelerinde herhangi bir etki gösterilmezken, imipraminin primer metaboliti olan desipramin seviyelerinde artışolmuştur. Desipramin sitalopram ile kombine edildiğinde, desipraminin plazmakonsantrasyonlarında artış gözlenmiştir. Desipramin dozunun azaltılması gerekebilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Etkileşim çalışması yapılmamıştır.

Pediyatrik popülasyon:

Etkileşim çalışması yapılmamıştır.

4.6. Gebelik ve laktasyon Genel tavsiye

Gebelik kategorisi C’dir.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (bkz. bölüm 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.

Gebelik dönemi

Gebe kadınlara ait yayımlanmış veriler (2500’den fazla maruziyet sonucu) herhangi bir malformatif feto-/neonatal toksisiteye işaret etmemektedir. Hamilelerde kullanımıhakkında klinik tecrübe sınırlıdır. Ancak, çok açıkça gerekli olmadıkça ve risk/yarardeğerlendirmesi çok dikkatli yapılmadan sitalopram gebelik dönemindekullanılmamalıdır.

Hamileliğin ileri evrelerinde (özellikle son üç ayında) sitalopram kullanımı devam ederse, yeni doğanlar gözlemlenmelidir. Hamilelik sırasında ilacın aniden kesilmesindenkaçınılmalıdır.

Hamileliğin ileri evrelerinde SSRI/SNRI kullanımı sonrası yeni doğanlarda şu etkiler oluşabilir: solunum güçlüğü, siyanoz, apne, nöbetler, sıcaklık dengesizliği, beslemegüçlüğü, kusma, hipoglisemi, hipertoni, hipotoni, hiperrefleksi, tremor, sinirlilik,irritabilite, letaıji, sürekli ağlama, uyuklama hali ve uyuma zorluğu. Bu semptomlar,serotoneıjik etkilerden veya kesilme semptomlarından dolayı olabilir. Örneklerinçoğunda komplikasyonlar doğumdan hemen sonra veya 24 saatten az bir süre içindebaşlamaktadır.

Gebelik sırasında, özellikle ileri evrelerinde, SSRI kullanımına ilişkin epidemiyolojik veriler, yeni doğanda kalıcı pulmoner hipertansiyon riskinde artış olduğunu ortayakoymaktadır. Risk, 1000 gebelikten yaklaşık 5’inde gözlemlenmiştir. Genelpopülasyonda, 1000 gebelikten 1-2’ sinde kalıcı pulmoner hipertansiyon vakası meydanagelmektedir.

C

Laktasyon Dönemi

Sitalopram anne sütüne geçmektedir. Emmekte olan bebeğin, annenin günlük dozunun (mg/kg) yaklaşık % 5’ini alacağı tahmin edilmektedir. Yeni doğanlarda herhangi bir etkigörülmemiştir veya minör etkiler görülmüştür. Ancak mevcut bilgi, çocuklardaki riskindeğerlendirilebilmesi için yetersizdir. LAİRA emzirme döneminde kullanılmamalıdır.

Üreme yeteneği/Fertilite

Hayvan verileri sitalopramın sperm kalitesini etkilediğini göstermiştir (bkz. Bölüm5.3). SSRI’lar ile olan insan vaka raporları sperm kalitesindeki etkilerin geri dönüşümlüolduğunu göstermiştir. İnsan fertilitesi üzerindeki etkisine ait veriler yetersizdir.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Sitalopramın araç ve makine kullanma üzerinde hafif veya orta düzeyde etkisi bulunmaktadır. Psikoaktif tıbbi ürünler, acil durumlara tepki verme ve değerlendirmes-yetisini azaltabilirler. Hastalar bu etkiler hakkında bilgilendirilmeli ve araç veya makine

~ kullanma yeteneklerinin etkilenebileceği konusunda uyarılmalıdır.

4.8. İstenmeyen etkiler

Sitalopramla gözlemlenen advers etkiler genellikle hafif ve geçicidir. Tedavinin ilk veya ikinci haftalarında daha sık olarak görülürler ve ardından genellikle kaybolurlar. Adversetkiler “MedDRA Tercih Edilen Terim”e göre verilmiştir.

Şu reaksiyonlar için doz yanıt ilişkisi vardır: terleme artışı, ağız kuruluğu, uykusuzluk, uyuklama hali, ishal, bulantı ve yorgunluk.

Aşağıdaki tablo, çift-kör plasebo kontrollü çalışmalarda veya pazarlama sonrası dönemde hastaların %1’i ve % l’inden fazlasında görülen ve SSRI’lar ve/veya sitalopramlailişkilendirilen advers etkilerin yüzdesini göstermektedir. Sıklıklar şu şekildegruplandınlmaktadır: çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100, <1/10); yaygın olmayan(>1/1.000, <1/100); seyrek (>1/10.000, <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor(eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

Bilinmiyor

Anormal karaciğer fonksiyon testleri

Yaygın

Kaşıntı

Yaygın olmayan

Ürtiker, alopesi, kızarıklık, purpura, fotosensitivite

Bilinmiyor

Ekimoz, anjiyoödem

Kas-iskelet sistemi bozuklukları, bağdoku ve kemikbozuklukları

Yaygm

Miyalji, artralji

Böbrek ve idrar yolu bozuklukları

Yaygın olmayan

Üriner retansiyon

Yaygm olmayan

Kadm: Menoraji

Bilinmiyor

Galaktore Kadm: MetrorajiErkek: Priapizm

Genel ve uygulama

Yaygm

Yorgunluk

bölgesine ilişkin

Yaygın olmayan

Ödem

bozukluklar

Seyrek

Yüksek ateş

Hepato-bilier

bozukluklar

Seyrek

Hepatit

Deri ve deri altı doku bozuklukları

Çok yaygın

Terleme artışı

Üreme sistemi ve meme bozuklukları

Yaygm

İktidarsızlık, boşalma bozukluğu, boşalma eksikliği

Hasta sayısı: Sitalopram/plasebo = 1346/545

¹ Sitalopram tedavisi sırasında veya tedavinin sonlandınlmasımn ardından erken dönemde, intihar düşüncesi ve intihar ile ilişkili davranışlara ilişkin vakalarbildirilmiştir (bkz. bölüm 4.4).

Kemik kırılmaları

Esas olarak 50 yaş ve üzerindeki hastalarda yürütülen epidemijolojik çalışmalar, SSRI ve trisiklik antidepresan alan hastalarda kemik kırılması riskinde bir artış olduğunugöstermiştir. Bu riski oluşturan mekanizma bilinmemektedir.

OT aralığı uzaması

Pazarlama sonrası dönemde, ağırlıklı olarak kadın hastalarda, hipokalemisi olanlarda ya da önceden QT uzaması veya başka kardiyak hastalıkları olanlarda, QT aralığı uzamasıve Torsades de Pointes dahil olmak üzere ventriküler aritmi bildirimleri olmuştur (bkz.bölüm 4.3, 4.4, 4.5, 4.9 ve 5.1).

SSRI tedavisinin kesilmesiyle görülen yoksunluk semptomları

Sitalopram tedavisinin sonlandınlması, özellikle aniden kesilmesi yaygın olarak yoksunluk semptomlarına neden olur. Baş dönmesi, duyusal bozukluklar (parestezidahil), uyku bozuklukları (insomnia ve yoğun rüyalar dahil), ajitasyon veya anksiyete,bulantı ve/veya kusma, tremor, konfüzyon, terleme, baş ağrısı, diyare, palpitasyonlar,duygusal dengesizlik, irritabilite ve görme bozuklukları en yaygın olarak bildirilenreaksiyonlardır. Bu semptomlar genellikle hafif ve orta şiddettedir ve kişiye özgüdür.Fakat bazı hastalarda şiddetli olabilir ve/veya daha uzun sürebilirler. Bu nedenle,sitalopram tedavisi daha fazla gerekli görülmediğinde tedavinin kesilirken doz kademeliolarak azaltılmalıdır (bkz. bölüm 4.2 ve 4.4).

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarakizlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli adversreaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir(’www.titck.gov.tr; e-posta: tufam, titck.gov.tr; tel: 0 800 314 00 08: faks: 0 312 218 3599)

4.9.

Doz aşımı ve tedavisi

Toksisite

Sitalopramm doz aşımı konusunda kapsamlı klinik veri sınırlıdır ve birçok vaka bildirimi diğer ilaçlar/alkol ile beraber kullanımındaki doz aşımlarım içermektedir. Sitalopramlatek başına doz aşımmda ölüm vakaları bildirilmiştir fakat ölüm vakalarının çoğunluğuberaber kullanıldığı ilaçların doz aşımım içermektedir.

Semptomlar

Sitalopram doz aşımında şu semptomlar bildirilmiştir: konvülsiyon, taşikardi, uyuklama hali, QT aralığı uzaması, koma, kusma, tremor, hipotansiyon, kalp durması, bulantı,serotonin sendromu, ajitasyon, bradikardi, baş dönmesi, dal bloğu, QRS uzaması,hipertansiyon ve midriyazis, Torsades de Pointes, stupor, terleme, siyanoz,hiperventilasyon ve atriyal ve ventriküler aritmi.

Tedavi

Sitalopramm bilinen spesifik bir antidotu bulunmamaktadır. Tedavi, semptomatik ve destekleyici olmalıdır. Aktif kömür, sodyum sülfat gibi ozmotik olarak çalışan birlaksatif ve midenin boşaltılması dikkate alınmalıdır. Eğer bilinç bozukluğu varsa, hastaentübe edilmelidir. EKG ve yaşamsal belirtiler izlenmelidir.

Konjestif kalp yetmezliği/bradiaritmileri olan hastalarda, QT aralığım uzatan ilaçlan eş zamanlı kullanan veya metabolizması etkilenmiş (ör: karaciğer bozukluğu olan)hastalarda aşın doz durumunda EKG izlenmesi tavsiye edilir.

c ⁵-

FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1.