Leukeran AKTİF BİR SİTOTOKSİK AJAN OLUP, ANCAK BU TÜR AJANLARIN UYGULANMASINDA DENEYİMLİ HEKİMLERİN KONTROLÜ ALTINDA KULLANILABİLİR.  

İzleme: Leukeran irreversibl kemik iliği süpresyonu meydana getirebileceğinden, tedavi uygulanmakta olan hastalarda kan sayımları dikkatle kontrol edilmelidir. Leukeran terapötik dozlarda lenfositleri azaltır. Nötrofil ve trombosit sayıları ile hemoglobin düzeyleri üzerindeki etkisi daha azdır. Nötrofillerdeki ilk düşüş belirtisinde Leukeran uygulanımını durdurmak gerekmez; fakat bu düşüşün son dozdan sonra 10 gün ya da daha fazla devam edebileceği unutulmamalıdır. Yakın bir tarihte radyoterapi uygulanmış ya da başka sitotoksik ajanlar almış bulunan hastalara Leukeran verilmemelidir. Kemik iliğinin infiltrasyonu varsa ya da kemik iliği hipoplazikse günlük doz 0.1 mg/kg vücut ağırlığını aşmamalıdır.

Böbrek fonksiyon bozukluğu: Böbrek fonksiyon yetmezliği kanıtı bulunan hastalar dikkatle kontrol altında tutulmalıdır, çünkü bunlarda azotemiye bağlı daha ileri miyelosupresyon meydana gelebilir.

Karaciğer fonksiyon bozukluğu: Leukeran'ın metabolizması halen araştırılmaktadır ve belirgin hepatik fonksiyon bozukluğu bulunan hastalarda dozun azaltılması düşünülmelidir.

Mutajenisite ve karsinojenisite: Klorambusilin insanlarda kromatid ya da kromozom hasarına neden olduğu görülmüştür. Kronik lenfositik lösemi için klorambusil tedavisinden sonra akut lösemi geliştiği bildirilmiştir. Bununla beraber, akut löseminin hastalığın doğal seyrinin bir parçası mı olduğu yoksa kemoterapinin mi buna neden olduğu açıkça bilinmemektedir. Over kanserli hastalarda alkilleyici ajanlar almış olanlar ile almamış olanların karşılaştırıldığı bir çalışmada, klorambusil de dahil olmak üzere alkilleyici ajan kullanımının akut lösemi vakalarını belirgin derecede artırdığı görülmüştür. Meme kanseri için uzun süreli adjuvan tedavi olarak klorambusil uygulanan hastaların küçük bir oranında akut miyeloid lösemi kaydedilmiştir. Klorambusil kullanımı söz konusu olduğunda potansiyel terapötik yarara karşılık lösemojenik risk gözönünde tutulmalıdır.

Fertilite üzerine etkiler: Klorambusil over fonksiyonunu azaltabilir ve klorambusil tedavisinden sonra amenore kaydedilmiştir. Klorambusil ile tedavi sonucu azospermi görülmüştür; fakat bunun için toplam dozun en az 400 mg olması gerektiği düşünülmektedir. Lenfomalı hastalarda total 410-2600 mg dozlarda uygulanan klorambusil tedavisinden sonra spermatogenezde değişik derecelerde düzelme kaydedilmiştir.

Teratojenisite: Diğer sitotoksik kemoterapilerde olduğu gibi, eşlerden biri Leukeran alıyorsa uygun doğum kontrol yöntemlerinin uygulanması önerilir. Diğer sitotoksik ajanlar gibi Leukeran da potansiyel olarak teratojeniktir.

Gebelik ve emzirme döneminde kullanımı: Gebelik sırasında ve özellikle ilk 3 ay içinde klorambusil kullanımından imkan varsa kaçınılmalıdır. Her vakada anneye sağlanması beklenen yarara karşılık fetus üzerindeki risk gözönünde bulundurulmalıdır. Leukeran uygulanan anneler emzirmemelidir.