Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler

A DE- inhibiiörle ri: Çalışmalarda NSAİ ilaçların ADE-inhibitörlerinin antıhipertansif etkilerini azaltabileceği gösterilmiştir. NSAİ ilaçlar ile ADE-inhibitörlerinin eşzamanlı verildiğihastalarda bu etkileşim gözönünde tutulmalıdır.

Aspirin: Etodolak aspirin ile birlikte uygulandığında proteine bağlanması azahr, ancak serbest etodolak klerensi değişmez. Bu etkileşmenin klinik anlamı bilinmemektedir. Yine de, diğerNSAİ ilaçlar ile olduğu gibi, etodolak ile aspirinin eşzamanlı uygulanması, yan etkilerdekiartış potansiyeli nedeniyle, genelde Önerilmemektedir.

Furosemid: Klinik çalışmalarda ve pazarlama sonrası gözlemlerde etodolak’ın bazı hastalarda furosemid ve tiazidlerin natriüretik etkilerini azaltabileceği görülmüştür. Bu etkiye renalprostaglandin sentezi inhibisyonunun neden olduğu düşünülmüştür. NSAİ ilaçlar İle eşzamanlıtedavi sırasında hasta, böbrek yetmezliği belirtileri ve diüretik etkililiğini saptamak içindikkatle İzlenmelidir.

Lityum: NSAİ ilaçlar, plazma lityum düzeylerinde artış ve renal lityum klerensinde düşüş meydana getirmiştir. Ortalama minimum lityum konsantrasyonu %15 artmış ve renal klerensyaklaşık % 20 düşmüştür. Bu etkiye, renal prostaglandin sentezinin NSAİ ilaçlar tarafındaninhibisyonunun neden olduğu düşünülmektedir. Bu nedenle, NSAİ ilaçlar ile lityum eşzamanlıuygulanınca bireyler lityum toksisitesi belirtileri için dikkatle izlenmelidir.

Metotreksat: NSAİ ilaçların, tavşan böbrek dilimlerinde metotreksat birikimini kompetitif şekilde inhibe ettikleri kaydedilmiştir. Bu da metotreksat toksisitesini arttırabileceklerinidüşündürür. NSAİ ilaçların metotreksat ile eşzamanlı kullanımında dikkatli olmak gerekir.

Varfarin: Varfarin İle NSAİ ilaçların gastrointestinal kanama üzerindeki etkileri sİnerjiktir; şöyle ki, bu her iki İlacı birlikte kullananlarda ciddi gastrointestinal kanama riski, her İki ilacıayrı ayrı kullananlara oranla daha yükksektir.

Kardiyak glikozitler: NSAİ İlaçlar kalp yetmezliğini şiddetlendirebilir, GFR ’yi azaltabilir ve plazma glİkozid seviyelerini yükseltebilirler.

Siklosporinler: Sikiosporin Üe ilişkili nefrotoksisite artabilir.

Fenilbutazon ve probenesid: Fenilbutazon ve probenesİd etodoiak’ın yan etki riskini arttrabi lirler.

Anti-trombosit ajanlar (om., varfarin, heparin) ve seçici serotonin geri alım inhibitörleri (SSRl^Tler) (örn.fluoksetin): Gastrointestİnal kanama riskini artırabilirler.

Korükosteroidler: Gastrointestİnal kanama riskini artırabilirler.

Takrolimus: NSAİ ilaçlar takrolimusla kullanıldığında muhtemelen nefrotoksisite riskini artırır.

Zidovudin: NSAİ ilaçlar zidovudinle birlikte kullanıldığında hematolojik toksisite riskini artırır.

Mifepriston: NSAİ ilaçlar, mifepriston kullanıldıktan 8-12 gün sonrasına kadar etkinliği azalabileceğinden kullanılmamalıdır.

Kinolon antibiyotikler: Hayvan çalışmalarında, NSAİ ilaçlar kinolon antibiyotiklerle birlikte kullanıldıklarında konvülziyon riskinin arttığı saptanmıştır. Bu nedenle NSAİ ilaçlar vekinolon antibiyotikleri birlikte kullananlarda konvülziyon riski artmıştır.

ilaç/laboratuvar testi etkileşmeleri

Etodolak uygulanan hastaların idrarında etodolak’m fenolik metabolitleri bulunduğundan, üriner bilirubin (ürobilin) için yalancı pozitif reaksiyon görülebilir. İdrarda keton cisimlerinitayin etmek için kullanılan diagnostİk ’dip-stick¹ metodu, etodolak uygulanan bazı hastalardayalancı-pozİtİf verilere neden olmuştur. Genelde bu fenomen, klinik yönden anlamlı başkaolaylara neden olmamış ve doz ile bağlantılı bulunmamıştır.

Etodolak tedavisi serum ürik asit düzeylerinde hafif bir düşüşe neden olmuştur. Klinik çalışmalarda etodolak tedavisi uygulanan (600 mg - 1000 mg/gün) artritli hastalarda 4 haftalıktedaviden sonra ortalama 1-2 mg/dL düşüşler görülmüştür. Bundan sonra bu düzeyler 1 yılavaran tedavi süreleri boyunca stabil kalmıştır.

Özel popülasyona İlişkin ek bilgiler

Geriyatrik popülasyon: İlacın güvenlilik ve etkinliği için yapılan klinik çalışmalarda yaşlı ve genç guplar arasında fark gözlenmemiştir. Farmakokinetik çalışmalarda, Etodolak yarılanmaÖmrü ve proteine bağlanmasında yaşa bağlı fark saptanmamıştır ve beklenen ilaç birikimindedeğişiklik olmamıştır. Bu nedenle yaşlılarda doz ayarlamaya gerek yoktur.

Pediyatrik popülasyon: 18 yaşın altındaki çocuklarda, etodolak için güvenlilik ve etkinlik çalışmalan yapılmadığı için, bu ilacın çocuklarda kullanımı önerilmez.