Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler

MOXİFLEX ile aşağıdaki ilaçlar arasında QT aralık uzaması üzerinde ilave bir etki hariç tutulamaz;

- anti aritmi kİ er sınıf IA (örn; kinidin, hidrokinidin, disopiramid),

- antiaritmikler sınıf III (örn; amiodaron, sotalol, dofetilid, ibutilid),

- nöroleptikler (örn; fenotiyazinler, pimozid, sertindol, haloperidol, sultoprid),

- trisiklik antidepresan ilaçlar,

- bazı antimikrobiyaller (sparfloksasin, eritromisin IV, pentamidin, antimalaryallerözellikle halofantrin),

- bazı antihistaminikler (terfenadin, astemizol, mizolastin) ve

- diğerleri (sisaprid, vinkamin IV, bepridil, difemanil).

Bu etki özellikle torsade de pointes gibi yüksek ventriküler aritmi riskine yol açabilir. Bu nedenle bu ilaçlarla tedavi edilen hastalarda MOXİFLEX kontrendikedir (Bkz. Bölüm 4.3.Ko ntrend ikasyonl ar).

Antidiyabetik ilaçlar (örneğin; insülin, gliburid/glibenklamid):

Kinolonlar ve bir antidiyabetik ilacın eşzamanlı uygulandığı hastalarda hiperglisemi ve hipoglisemi gibi kan glukoz değerlerinde bozukluklar bildirilmiş olduğundan, bu ilaçlar ilebirlikte kullanıldığı zaman kan glukoz değerinin dikkatle izlenmesi önerilmektedir.

Aşağıdaki maddeler için, moksifloksasin ile klinik açıdan anlamlı bir etkileşimin söz konusu olmadığı kanıtlanmıştır; atenolol, ranitidin, kalsiyum içeren preparatlar, teofılin, oralkontraseptifler, glibenklamid, itrakonazol, digoksin, morfin, probenesid. Bu ilaçlar için dozayarlamasına gerek yoktur.

Varfarin:

Varfarin ile birlikte tedavi sırasında, protrombin zamanı ve diğer koagülasyon parametreleri üzerinde hiçbir etkileşim gözlenmemiştir.

INR (Uluslararası Normalize Oran) değişiklikleri:

Antibiyotikler (moksifloksasini de içeren) ile aynı anda antikoagülan alan hastalarda, antikoagülan aktivitenin arttığı vakalar rapor edilmiştir. Bulaşıcı hastalık (ve eşlik eden iltihabidurum), yaş ve hastanın genel durumu risk faktörleridir. Klinik çalışmalarda moksifloksasin vevarfarin arasında bir etkileşim görülmemesine rağmen, INR izlenmeli ve gerekirse oralantikoagülan dozu uygun şekilde ayarlanmalıdır.

Digoksin:

Digoksinin farmakokinetiği moksifloksasin ile ve moksifloksasinin farmakokinetiği digoksin ile anlamlı ölçüde etkilenmemektedir. Sağlıklı gönüllülerde tekrarlı dozlardan sonramoksifloksasin, digoksinin Cmaks’ını kararlı durumda, E AA ve vadi seviyelerinietkilemeksizin yaklaşık %30 oranında arttırmıştır.

Aktif kömür:

İlacın intravenöz olarak uygulanmasından sonra, aktif kömür sistemik ilaç temasını çok az azalttığından (yaklaşık %20), intravenöz doz aşımı durumunda kullanımı sınırlıdır.