Uyarılar

MYLERAN, SADECE BU TÜR İLAÇLARI UYGULAMA DENEYİMİ OLAN HEKİMLER TARAFINDAN UYGULANMASI GEREKEN AKTİF BİR SİTOTOKSİK AJANDIR. Canlı organizma aşısı kullanarak immunizasyon, bağışıklığı bastınlmış hastalarda enfeksiyona neden olma potansiyeli taşır. Bu nedenle canlı organizma aşılanyla immunizasyon önerilmez. Hastada akciğer töksisitesi gelişirse MYLERAN tedavisi kesilmelidir. MYLERAN genel olarak, radyoterapi ile birlikte veya hemen radyoterapi sonrasında verilmemelidir. MYLERAN blast transformasyonu meydana geldikten sonra etkili değildir. Pulmoner toksisite olasılığı olan hastalara anestezi gerekiyorsa, hastaya verilen oksijen konsantrasyonu emniyetli en düşük oranda korunmalı ve post-operatif respİratuvar bakımda dikkatli olmalıdır. Kronik granülositik lösemili hastalarda hiperürisemi ve/veya hiperürikozüri yaygındır ve MYLERAN tedavisine başlanmadan önce bunlar düzeltilmelidir. Tedavi esnasında, hiperürisemi ve ürik asit nefropatisi riski yeterli hidrasyon ve allopurinol kullanımı dahil uygun profılaksi ile önlenmelidir. Mutad doz tedavisi: MYLERAN ile birlikte itrakonazol veya metronidazol verilen hastalar busulfan töksisitesi yönünden takip edilmelidirler. Bu ilaçlar birlikte verildiğinde haftalık kan sayımı ölçümleri yapılmalıdır. Yüksek doz tedavisi: Eğer yüksek dozda MYLERAN veriliyorsa, hastalara fenitoinden çok tercihan bir benzodİazepin ile profılaktik antikonvülsan tedavi uygulanmalıdır. Yüksek dozda MYLERAN ile birlikte itrakonazol veya metronidazol verildiğinde busulfan toksisite riskinin arttığı bildirilmiştir. Yüksek dozda busulfan ve metronidazol ün birlikte uygulanması önerilmez. İtrakonazol ile birlikte yüksek doz MYLERAN’m verilmesi hekimin yorumuna bağlıdır ve risk/yarar oranı gözönüne alınmalıdır. Yüksek dozda MYLERAN ve siklofosfamid ile tedavi edilen hastalarda, busulfanın son dozundan sonra siklofosfamid ilk dozu 24 saatten daha fazla geciktirildiğinde hepatik veno-oklüzif hastalık ve diğer tedavi rejimiyle ilgili toksısitelerde insidans azalması gözlenmiştir. İzleme: Aşın mİyelosupresyon olasılığını ve irreversibl kemik iliği aplazisi riskini önlemek için tedavi boyunca kan sayımlarının kontrolüne çok dikkat edilmelidir. Hepatik veno-oklüzif hastalığı MYLERAN ile tedavi esnasında görülebilen majör bir komplikasyondur. Önceden radyasyon tedavisi almış olan, üç veya daha fazla kemoterapi kürü almış olan ya da önceden projenaratör hücre nakli olan hastalarda veno-oklüzif karaciğer hastalığı gelişmesi riski artmış olabilir. Mutajenite: MYLERAN uygulanan hastalardan alınan hücrelerde çeşitli kromozom anomalileri görülmüştür. Karsinojenite: "Uluslararası Kanser Araştırma Örgütü" kısa süreli testler bazında MYLERAN’ı karsinojetıik potansiyeli olan İlaçlar sınıfına dahil etmiştir. "Dünya Sağlık Örgütü", MYLERAN’a maruz kalma ile kanser arasında bir ilişki olduğu sonucuna varmıştır. Uzun süre MYLERAN ile tedavi edilen hastalarda prekanseröz lezyonlara benzeyen bazı değişikliklerle beraber yaygın epiteliyal displazi gözlenmiştir. MYLERAN verilen hastalarda habis tümörler görüldüğü bildirilmiştir. Diğer alkilleyici ilaçlarda olduğu gibi, MYLERAN’ın lökomojenik olduğuna dair bilgiler artmaktadır. Akciğer kanseri ameliyatına adjuvan olarak iki yıl süreyle MYLERAN tedavisi uygulanan kontrollü prospektif bir araştırmada, uzun süreli izlemede plasebo verilen gruba göre akut lösemi insidansında artış olduğu görülmüştür. Solid tümör sıklığında bir artış olmamıştır. Akut lösemi, polisitemi veranın olası bir sonucu ise de uzun süreli alkilleyici ajan tedavisi de insidansı artırabilir. MYLERAN ile polisitemi vera ve esansiyel trombositemi tedavisinde ilacın karsinojenik potansiyeli gözönüne alınarak çok dikkat edilmelidir. Daha genç ve asemptomatik hastalarda bu endikasyonlarda busulfan kullanımından kaçınılmalıdır. Eğer ilacın gerekli olduğu düşünülüyorsa tedavi kürleri mümkün olduğunca kısa tutulmalıdır.

Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

MYLERAN sürücülük performansı veya makine kullanma yeteneği üzerine etkisi bilinmemektedir. İlacın farmakolojisinden zararlı bir etki yapması beklenmemektedir.