5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Dopamin reseptörü agonisti, prolaktin inhibitörleri ATC kodu: G02C B04.

Kinagolid seçici bir dopamin D2-reseptorü agonistidir. Kinagolid, prolaktin hormonunun salgılanmasına karşı inhibitör etki gösterir, ancak diğer hipofiz hormonlarının normal seviyelerinde düşüklüğe yol açmaz. Prolaktin düzeyinde azalma, ağız yoluyla alımdan sonra 2 saat içerisinde görülür, 4-6 saat içerisinde maksimuma ulaşır ve 24 saat civarında devam eder. Etki süresi doza bağımlıdır.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel Özellikler

İntravenöz çalışmalar yapılamadığı için, mutlak biyoyararlanım, klerens ve dağılım hacmine ilişkin bilgiler eksiktir.

Emilim:

Kinagolid hızlı bir şekilde absorbe olur. Eş zamanlı gıda alımının absorpsiyona etkisi üzerine çalışılmamıştır. 75 mikrogram kinagolid verilmesinden 30 dakika sonra maksimal plazma konsantrasyonuna (kararlı durumda yaklaşık 10 pikogram/ml) ulaşılmıştır.

Dağılım:

Maddenin protein bağlaması yaklaşık %90’dır ve spesifik değildir. Biyotransformasyon:

Kinagolidin metabolizması geniş kapsamlıdır. Kinagolid ve N-desetil analoğu kanda az miktarlarda, toplam radyoaktivitenin yaklaşık onda biri oranında bulunur. N-desetil analoğunun ana maddeye benzer farmakolojik etkisi vardır, ancak daha az potenttir ve muhtemelen klinik etkiye herhangi bir katkısı yoktur. Sülfat ve glukuronit konjugatları dolaşımdaki asıl metabolitleridir. İdrardaki asıl metabolitler kinagolidin glukuronit ve sülfat konjugatları ile N-desetil ve N,N-bidesetil analoglarıdır. Feçeste üç bileşenin konjuge olmamış formları saptanmıştır.

Eliminasyon:

Eliminasyon yarı ömrü yaklaşık 11 saat (tek doz) ve kararlı durumda 17 saattir.
Hastalardaki karakteristik özellikler

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Güvenlilik farmakolojisi, tekrarlı doz toksisitesi ve genotoksisite gibi konvansiyonel çalışmalara dayalı klinik-dışı veriler insanlara yönelik özel bir tehlike ortaya koymamaktadır.

NORPROLAC hayvan çalışmalarında hiçbir embriyotoksisite veya teratojenisiteye neden olmamaktadır. Annelerin NORPROLAC ile tedavisinden sonra neonatal sıçanlarda mortalite artışı ve kilo alımında azalma görülmüştür. Bu büyük ihtimalle azalan prolaktin konsantrasyonu nedeniyle anne sütü üretiminde düşüşe bağlıdır.

Dişi sıçanlarda düşük doğurganlık (gebelik oranı) görülmüş olup bu da kinagolidden kaynaklanan prolaktin salgılamasının inhibisyonu ile ilişkilidir. Prolaktin, insan embriyosunun implantasyonu için gerekli olmadığından, bu bulgular insanlardaki durum ile doğrudan ilişkili değildir; ancak, insan doğurganlığı hiperprolaktinemi nedeniyle bozulabileceğinden, kinagolid ile tedavi prolaktin düzeylerini normalleştirerek insan doğurganlığını eski haline getirebilir.

NORPROLAC ile kronik tedavi dişi fare üreme kanalında mezodermal tümörler ve erkek sıçan testislerinde Leydig hücre adenomlarının toplam sayısında bir artışa neden olmuştur. Bu neoplazmlar, türe özgüdür ve bunların, insanlardakinden farklı olan kemirgenlere özgü endokrin sistem düzenlemesi ile ilgili olduğu düşünülmüştür. Bu gözlemlerin insanlarla ilgili olmadığına karar verilmiştir.