5.FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: İmidazotiyazol Türevleri
ATC Kodu: P02CE01

PARAKS’ın içerdiği etkin madde olan levamizol hidroklorür, tetramizol’ün levo L (-) izomeri olan levamizolün hidroklorür bileşiğidir. Levo izomeri, rasemik maddeye oranla daha yüksek

bir etki göstermektedir.

Levamizol hidroklorür hem antihelmintik kolinerjik, hem de özellikle fluorourasil ile birlikte kullanıldığında antineoplastik yardımcı olarak etki göstermektedir.

Antihelmintik olarak kullanıldığında bu madde, ganglional uyarıcı özelliğinden dolayı barsak parazitleri üzerinde geri dönebilen bir kas felci yapmaktadır. Kasları felce uğrayan parazitler müshil almayı gerektirmeksizin dışkı ile dışarı atılırlar.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel Özellikler

Emilim:

Levamizol hidroklorür gastrointestinal kanaldan hızla absorbe olur.

Dağılım:

Levamizol, alındıktan sonra 1.5-2 saat içerisinde plazma konsantrasyonları maksimum değere ulaşır.

Biyotransformasyon :

İlaç karaciğerde hızla ve yaygın biçimde metabolize olur.

Eliminasyon :

Levamizol’ün yarılanma ömrü 3-4 saat, metabolitlerinin ise 16 saattir. Dozun yaklaşık % 70’den fazlası 3 gün içerisinde idrar ile ve % 5’i ise feçes ile atılır.

Doğrusallık/Doğrusal Olmayan Durum :

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Akut Toksisite:

Farede LD50 : Oral uygulamada 205-285 mg/kg

İntravenöz uygulamada 20-28 mg/kg

Subkütan uygulamada 102-121 mg/kg

Tavşanda LD50: Oral uygulamada 458 mg/kg

Sıçanda LD50 :

Oral uygulamada İntravenöz uygulamada Subkütan uygulamada Dermal uygulamada

458-1095 mg/kg 17-28 mg/kg 81-89 mg/kg 252 mg/kg

İntravenöz uygulamada 25 mg/kg

Mutajenisite:

Terapötik konsantrasyonlarda mutajenik özelliği görülmemiştir.

Karsinojenisite:

Hayvanlarda karsinojenisite ile ilgili tamamlanmış yeterli çalışma bulunmamaktadır. Günlük kilogram başına sırasıyla 5, 20 ve 80 mg levamizolün farelere 18 ay, sıçanlara 24 ay boyunca verildiği çalışmada herhangi bir karsinojenisite ile karşılaşılmamıştır.

PARAKS’ın klinik kullanım koşulları altında karsinojen ve mutajen olması beklenmemektedir.

Geleneksel güvenlilik farmakolojisi, tekrarlanan doz toksisitesi, genotoksisite, karsinojenik potansiyel ve üreme toksisitesi çalısmalarına dayalı olan insanlara yönelik özel bir tehlike ortaya koymamaktadır.