Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler

PEGASYS’in ribavirin ile birlikte kullanıldığı HCV klinik çalışmalarında, PEGASYS ile ribavirin arasında farmakokinetik etkileşim olmadığı gözlenmiştir. Benzer olarak, PEGASYS’in lamuvidin ile kombine kullanıldığı HBV klinik çalışmalarında, lamuvidinin PEGASYS’in farmakokinetiği üzerinde etkisi olmamıştır.

PEGASYS’in 4 hafta süreyle, haftada bir kez, 180 mikrogram dozuyla sağlıklı erkek olgulara uygulanması tolbutamidin (CYP 2C9), mefenitoin (CYP 2C19), debrisokin (CYP 2D6), ve dapson (CYP 3A4) farmakokinetik profilleri üzerinde etki göstermemiştir. Aynı çalışmada teofilinin EAA’nında yaklaşık %25 artış olmuştur ve bu, PEGASYS’in sitokrom P450 1A2 aktivitesinin zayıf bir inhibitörü olduğunu göstermiştir. Teofilinin farmakokinetiği üzerindeki karşılaştırılabilir etkiler, standart alfa interferonlarla yapılan tedaviden sonra gözlenmiştir. Alfa interferonların, hepatik mikrozomal sitokrom P450 enzimlerinin aktivitesini azaltarak, bazı ilaçların oksidatif metabolizmasını etkilediği gösterilmiştir. Teofilin ile birlikte PEGASYS veya PEGASYS/ribavirin alan hastalarda, serumdaki teofilin konsantrasyonları izlenmeli ve teofilin dozunda uygun ayarlama yapılmalıdır.

Metadon idame tedavisini (medyan doz 95 mg; 30 mg ile 150 mg arası) beraberinde alan 24 HCV hastasıyla yapılan bir farmakokinetik çalışmada, 4 hafta boyunca haftada bir PEGASYS 180 mikrogram ile yapılan tedavi, ortalama metadon seviyelerinde başlangıç değerine göre %10 ila %15 arasında yükselme ile ilişkilendirilmiştir. Bu bulgunun klinik olarak önemi bilinmemektedir, buna rağmen hastalar metadon toksisitesinin bulgu ve semptomlarına karşın sürekli takip edilmelidir.

HIV-HCV ko-enfeksiyonlu hastalar

Bazı nükleozid revers transkriptaz inhibitörlerinin (lamivudin ve zidovudin veya stavudin) intraselüler fosforilizasyonuna ribavirinin etkilerini araştırmak için düzenlenen 12 haftalık bir farmakokinetik alt-çalışmasını tamamlayan 47 HIV-HCV ko-enfeksiyonlu hastada ilaç etkileşimine ait bir bulgu gözlenmemiştir. Ribavirinin plazmada bulunuşu, eş zamanlı olarak nükleozid revers transkiptaz inhibitörleri (NRTI) uygulanmasından etkilenmemiştir.

Ribavirin ve didanozinin birlikte uygulanması önerilmemektedir. Didanozin ribavirin ile birlikte uygulandığında, didanozin veya aktif metabolitine (dideoksiadenozin 5’-trifosfat) maruz kalma artmaktadır. Ribavirin kullanımı ile birlikte ölümcül karaciğer yetmezliği ve yanı sıra periferik nöropati, pankreatit ve semptomatik hiperlaktasidemi/laktik asidoz bildirilmiştir.

Günlük telbivudin 600 mg’ın haftada bir 180 mikrogram subkütan pegile interferon alfa-2a kombinasyonu uygulamasını araştıran, Roche dışında yapılmış bir klinik çalışma, kombinasyonun periferal nöropati gelişme riskinin artması ile ilişkili olduğunu göstermiştir. Bu olayların arkasındaki mekanizma bilinmemektedir. Bu çeşit bir risk artışı diğer interferonlar (pegile veya standart) için göz ardı edilemez. Bununla beraber telbivudinin interferon alfa (pegile veya standart) ile kombinasyonun yararları halihazırda tespit edilmemiştir.

Azatiyoprin:

Azatiyoprin ile tedavi edilen hastalarda miyelotoksisite ile ilişkili olarak, ribavirin, inosin monofasfat dehidrojenaz üzerinde inhibitör etkisine sahip olduğundan, azatiyoprin metobolizmasına etki edebilir ve 6- metiltiyoinozin monofosfat (6-MTIMP)’ın birikmesine sebep olabilir.