Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler

Etkileşim çalışmaları yalnızca erişkin hastalarda yapılmıştır.

Dört hafta boyunca haftada 1 kez PEGINTRON (1,5 mikrogram/kg) uygulanan kronik hepatit CTi hastalarda P450 substratlarının değerlendirildiği bir çok-doz araştırmaçalışmasının sonuçları, CYP2D6 ve CYP2C8/9 aktivitesinde artış olduğunugöstermiştir. CYP1A2, CYP3A4 ya da N-asetiltransferaz aktivitesinde değişiklikgözlenmemiştir.

Peginterferon alfa-2b ile birlikte özellikle varfarin ve fenitoin (CYP2C9) ve flekainid (CYP2D6) gibi terapötik penceresi dar olan, CYP2D6 ve CYP2C8/9 ile metabolize olanilaçlar uygulanırken dikkatli olunmalıdır.

Bu bulgular kısmen, PEGINTRON tedavisi gören hastalarda azalmış hepatik inflamasyon nedeniyle düzelen metabolik kapasite ile ilgili olabilir. Hafif metabolikkaraciğer bozukluğuna duyarlı ve terapötik penceresi dar olan ilaç alan hastalarda,kronik hepatit için PEGINTRON tedavisine başlanırken dikkatli olunması önerilir.

Çok-dozlu bir farmakokinetik çalışmasında, PEGINTRON ile ribavirin arasında farmakokinetik etkileşim kaydedilmemiştir.

Metadon:

Stabil metadon ile idame tedavisi altında olan ve daha önce peginterferon alfa-2b almamış kronik hepatit CTi hastalarda tedaviye 4 hafta süreyle subkutan 1.5mikrogram/kg/hafta PEGINTRON eklendiğinde, R-metadonun eğri altında kalan alanı(EAA) yaklaşık %15 (EAA oranı için %95 GA: %103-128) oranında artış göstermiştir.Bu bulgunun klinik önemi bilinmemektedir. Ancak hastalar hastalar solunumdepresyonu ve artmış sedatif etkilerin belirti ve semptomları yönünden yakındanizlenmelidir.Özellikle yüksek doz metadon tedavisi altındaki hastalarda QT uzamasıriski dikkate alınmalıdır.

HCV/HIV koenfeksivonunun mevcut olması

Nükleozid analoglan: Nükleozid analoglarının tek başlanna veya diğer nükleozidlerle kombinasyon şeklinde kullanılması laktik asidozla sonuçlanmıştır. Ribavirinfarmakolojik olarak, pürin nükleozidlerinin fosforillenmiş metabolitlerinin in vitroartmasına neden olur ve bu aktivite didanozin ya da abakavir gibi purin nükleozitianaloglarının laktik asidoza yol açma riskini artırır. Ribavirin ve didanozinin birlikteverilmesi önerilmemektedir. Özellikle laktik asidoz ve pankreatit olmak üzeremitokondriyal toksisitenin geliştiği ve bazen ölümle sonuçlandığı bildirilmiştir (bkz.ribavirin KÜB).

Zidovudinin, HIV tedavi rejiminin bir parçası olarak kullanıldığı hastalarda aneminin, mekanizmasının tam olarak anlaşılmamış olmasına rağmen, ribavirine bağlı olarakşiddetlendiği bildirilmiştir. Zidovudin ve ribavirinin eş zamanlı kullanımı, anemiriskinin artması nedeniyle önerilmemektedir (bkz. Bölüm 4.4). Kombinasyon şeklindekiantiviral tedaviye (ART) başlanmış olan hastalarda zidovudin yerine başka bir ilaçkullanılması düşünülmelidir. Bu özellikle, zidovudine bağlı anemi hikayesi bulunanhastalarda önemlidir.

Telbivudin

Günde 600 mg telbivudin ile haftada bir kez subkutan yolla uygulanan 180 mikrogram pegile interferon alfa-2a kombinasyonunun araştırıldığı bir klinik çalışma, bukombinasyonun periferik nöropati gelişme riskini arttırdığını göstermektedir. Buolayların ardındaki mekanizma bilinmemektedir (bkz. telbivudin KÜB Bölüm 4.3, 4.4ve 4.5). Ayrıca kronik hepatit B tedavisinde telbivudin ile interferonlarınkombinasyonunun güvenlilik ve etkililiği gösterilmemiştir. Bu nedenle PEGINTRONile telbivudin kombinasyonu kontrendikedir (bkz. Bölüm 4.3).