Uygulama şekli

Pozoloji / Uygulama sıklığı ve süresi:

Uygulanacak doz ve infüzyon hızı hastanın yaşına, ağırlığına, klinik ve biyolojik durumuna (asit baz dengesine), hastanın hidrasyon durumuna ve birlikte uygulanan tedaviye göre hekim tarafından ayarlanır.

Yetişkinler, yaşlılar ve adölesanlar için önerilen doz: 500 ml-3 litre/24 saat

Bebekler ve çocuklar için önerilen doz: Her bir 24 saat ve vücut ağırlığının her bir kg’ı için 20-100 ml. (yaşa ve toplam vücut kütlesine bağlıdır)

Taşıyıcı ya da seyreltici olarak kullanıldığı durumlarda önerilen doz, kullanılan ürünün herbir dozu için 50-250 ml arasındadır.

Uygulama hızı:

İnfüzyon hızı hastanın klinik durumuna bağlı olarak değişmektedir. Genellikle;

> 40ml/kg/24 saat yetişkinler, yaşlılar ve adölesanlar için,

> Ortalama 5ml/kg/sa pediyatrik hastalar için; bu değerler yaşla değişiklik gösterebilir:

■ 6-8ml/kg/sa bebekler için,

■ 4-6 ml/kg/sa yürümeye başlamış çocuklar için,

■ 2-4 ml/kg/sa okul çağındaki çocuklar için.

Not: Bebekler ve yürümeye başlayan çocuklar için yaş aralığı 28 gün-23 ay Çocuklar ve okul çağındaki çocuklar için yaş aralığı 2 yıl-11 yıl

Bu çözelti diğer enjektabl ürünler için seyreltici olarak kullanıldığında, infüzyon hızı ve dozu o ürünün gerektirdiği şekilde ayarlanır.

Uygulama şekli:

Uygulama steril apirojen setlerle intravenöz yoldan yapılır.

İzleme: Sıvı dengesi ve plazma elektrolit konsantrasyonu tedavi sırasında izlenmelidir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek / Karaciğer yetmezliği:

Bu popülasyona özel gerçekleştirilen bir çalışma bulunmadığından, bu hasta grubu için özel bir dozaj önerisi bulunmamaktadır.

Pediyatrik popülasyon:

Çocuklarda güvenlilik ve etkinlik ile ilgili yayınlanmış bir çalışma bulunmamaktadır. Pediyatrik hastalarda güvenlilik ve etkinlik genellikle yetişkin hastalardakine benzemektedir. Yenidoğanlarda ve çok küçük çocuklarda sıvı hacmi, sıvı ve elektrolit dengesini etkilemektedir. Bu nedenle dikkatli uygulama yapılmalıdır.

Yenidoğanlarda ve çok küçük çocuklarda renal fonksiyonlar yeteri kadar gelişmediğinden dolayı sodyumun fazlası tutulabilmektedir. Bu nedenle tekrarlayan sodyum klorür infüzyonları yapılacaksa, serum sodyum seviyesi tespit edildikten sonra yapılmalıdır.

Geriyatrik popülasyon:

Doz aşımı ve tedavisi

Parenteral tedavi sırasında aşırı infüzyona bağlı sıvı ya da solüt yüklenmesi görülürse, hasta yeniden değerlendirilmeli ve uygun düzeltici tedavilere başlanmalıdır.

Aşırı infüzyon ya da çok hızlı uygulama durumunda fazla sıvı yüklenmesi, ödem, hemodilüsyon ve kardiyak rahatsızlıklara yol açabilir. (Özellikle renal ekstraksiyonda defekt durumunda oligüri/anüri gibi) Bu durumda ekstra renal diyaliz gerekli olabilir.

Böbreklerden sodyum atılımının bozuk olduğu durumlarda, fazladan sodyum retansiyonu pulmoner ve periferik ödeme neden olabilir. Sodyum klorür terapötik dozlarda verildiğinde nadiren hipernatremi oluşur. Hipernatreminin en ciddi etkisi uyuklama hali ve bilinçte bulanıklığa yol açarak daha sonra konvülsiyon, koma, solunum yetmezliği ve ölüme ilerleyebilen beyin dehidratasyonudur. Diğer semptomlar arasında susama, tükürük ve göz yaşı salgılanmasında azalma, ateş, taşikardi, hipertansiyon, baş ağrısı, baş dönmesi/sersemlik hali, huzursuzluk, iritabilite ve halsizlik bulunmaktadır.

Klorür içeren tuzların aşırı dozda uygulanması asitleştirici etkiye neden olan bir bikarbonat kaybına yol açabilir.

Tedavi sırasında yanlışlıkla doz aşılırsa, uygulamaya son verilmeli ve hasta uygulanan ilaçla ilişkili belirti ve semptomlar açısından izlenmelidir. Gerektiğinde bu semptomlara yönelik semptomatik ve destek tedavileri uygulanmalıdır.