Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler

Aşağıdaki etkileşmeler genelde tüm NSAİ ilaçlar için geçerlidir:

Önerilmeyen kombinasyonlar:

- Advers etki riskini arttırabileceğinden iki veya daha fazla NSAİİ’nin (asetil şali silikasit dahil) birlikte kullanılmasından kaçınılmalıdır (bkz. Bölüm 4.4).

- Antikoagülanlar: Deksketoprofenin plazma proteinlerine yüksek oranda bağlanması,platelet fonksiyonunu inhibe etmesi ve gastroduodenal mukoza hasarı nedeniyleNSAİİ’ler varfarin benzeri anti-koagülanların etkilerini arttırabilirler (bkz. Bölüm 4.4).Eğer kombinasyondan kaçmılamıyorsa, yakın klinik gözlem yapılmalı ve laboratuardeğerleri takip edilmelidir.

- Heparinler: hemoraji riski artar (trombosit fonksiyonu inhibisyonu ve gastroduodenalmukoza hasarına bağlı olarak). Eğer kombinasyondan kaçmılamıyorsa, yakın klinikgözlem yapılmalı ve laboratuar değerleri takip edilmelidir.

- Kortikosteroidler: Gastrointestinal ülser veya kanama riskinde artış (bkz. Bölüm 4.4).Lityum (birçok NSAİİ’larla tanımlanmıştır): NSAİİ’lar kan lityum düzeylerini(lityumun böbreklerle atıhmım azaltarak) artırırlar ve toksik düzeylere ulaşmasınaneden olabilirler. Dolayısıyla bu parametre, deksketoprofen ile tedavinin başlangıcı,ayarlanması ve kesilmesi sırasında izlemeyi gerektirir.

- Metotreksatın 15 mg/hafta veya daha yüksek dozlarda kullanılması: Antiinflamatuvarajanlarla kullanımı, metotreksatın renal klerensinin azalmasına bağlı olarakhematolojik toksisitesinde artışa neden olur.

- Hidantoinler ve sülfonamidler: Bu bileşiklerin toksik etkileri artabilir.

Dikkat gerektiren kombinasyonlar:

- Diüretikler, ADE inhibitörleri ve anjiyotensin II reseptör antagonistleri:Deksketoprofen, diüretiklerin ve diğer antihipertansif ürünlerin etkisini azaltabilir.Böbrek fonksiyonu kompromize olan bazı hastalarda (örn. dehidrate hastalar ya daböbrek fonksiyonu bozuk kompromize yaşlı hastalar), siklo-oksijenazı inhibe edenajanlar ve ADE inhibitörleri ya da anjiyotensin II reseptör antagonistlerinin birliktekullanılması, böbrek fonksiyonunun genellikle geri dönüşlü olacak şekilde daha dabozulmasına neden olabilir. Deksketoprofen ile bir diüretiğin birliktereçetelendirildiği durumlarda, diüretikler NSAID’lerin nefrotoksisite riskiniartırabileceğinden hastaların yeterli düzeyde hidrate olduklarından emin olunmalı vetedavinin başlangıcında renal fonksiyonlar izlenmelidir (Bkz. Bölüm 4.4).

- Metotraksatın 15 mg/hafta’dan daha düşük dozlarda kullanılması: Geneldeantiinflamatuvar bileşiklerle renal klerensinin azaltılmasına bağlı olarak metotreksatınhematolojik toksisitesi artar. Kombinasyonun ilk haftalarında kan sayımı haftalıkolarak izlenmelidir. Hafif renal fonksiyon bozukluğu olan durumlarla, yaşlılarda daizleme artırılmalıdır.

- Pentoksifılin: Kanama riskinde artış olabilir. Klinik izleme arttırılmalı ve kanamazamanı daha sık kontrol edilmelidir.

- Zidovudin: NSAİİ alımına başlandıktan bir hafta sonra oluşan şiddetli anemi ileretikülositler üzerindeki etkiyle kırmızı hücre toksisitesinde artma riski vardır.NSAİİ’lar ile tedaviye başladıktan bir iki hafta sonra tam kan ve retikülosit sayısıkontrol edilmelidir.

- Sülfonilüreler: NSAİİ’lar plazma proteinlerine bağlanma yerlerinden uzaklaştıraraksülfonilürelerin hipoglisemik etkilerini artırabilirler.

Göz önünde bulundurulması gereken kombinasyonlar:

- Beta-blokörler: Bir NSAİİ ile tedavi, prostaglandin sentezinde azalma ileantihipertansif etkilerini azaltabilir.

- Siklosporin ve takrolimus: NSAİİ’ların renal prostaglandin aracılıklı etkileriylenefrotoksisite artabilir. Kombinasyon tedavisi sırasında renal fonksiyon ölçülmelidir.Trombolitikler: Kanama riskinde artma.

- Anti-platelet ajanlar ve selektif serotonin geri alım inhibitörleri (SSRTlar):Gastrointestinal kanama riskinde artış (bkz. bölüm 4.4)

- Probenesid: Deksketoprofenin plazma konsantrasyonları artabilir; bu etkileşme renaltübüler sekresyon bölgesindeki inhibitör bir mekanizmaya ve glukuronokonjugasyonabağlı olabilir ve deksketoprofen dozunun ayarlanmasını gerektirir.

- Kardiyak glikozitleri: NSAli’ler kalp yetmezliğini şiddetiendirebilirler, glomerülerfıltrasyon hızını (GFR) düşürebilirler ve plazma glikozid seviyelerini arttırabilirler.Mifepriston: Prostaglandin sentez inhibitörlerinin, mifepristonun etkinliğinideğiştirmesi teorik bir risk taşıdığından, NSAİİ’lar mifepriston alımından sonraki 8-12gün içinde kullanılmamalıdır.

- Kinolon: Hayvan deneklerinden elde edilen veriler, NSAİİ’lar ile birlikte yüksekdozda kinolon aliminin, konvülsiyonların gelişme riskini artırabileceğinigöstermektedir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Pediyatrik popülasyon:

REVAFEN’in çocuklarda ve adolesanlarda yapılmış çalışmaları bulunmamaktadır. Bu nedenle güvenilirliği ve etkinliği kanıtlanmamıştır. 18 yaşından küçüklerdekullanılmamalıdır.