Uyarılar

Süperenfeksiyon: Diğer antibiyotiklerde olduğu gibi, rifamisinin uzun süreli kullanımı, dirençli olmayan organizmaların (özellikle stafılokok) aşırı çoğalmasına sebep olabilir.Hastanın durumunun tekrarlayan değerlendirmeleri önemlidir. Eğer süperenfeksiyon oluşursa,tedaviye ara verilmeli ve uygun tedavi yöntemleri uygulanmalıdır.

Rifamisinin uygulanması belli bir zamanla sınırlandırılmalıdır ve eğer mümkünse düşük doz ve alternatif diğer terapötik ajanlarla birlikte uygulanmalıdır.

Böbrek yetmezliği olan hastalara günde 600 mg dozdan fazlası uygulanmamalıdır.

RİFETEM karaciğer yetmezliği olan hastalarda, sadece doktor kontrolü altında ve çok gerekliyse kullanılmalıdır. Bu hastalarda, karaciğer fonksiyonları dikkatle izlenmeli veözellikle serum ALT (SGPT) ve AST (SGOT) düzeyleri tedaviden önce ve daha sonra tedavisırasında her iki ya da dört haftada bir kontrol edilmelidir. Eğer hepatoselüler hasarınbelirtileri ortaya çıkarsa, RİFETEM tedavisi kesilmelidir.

Karaciğer fonksiyonlarında klinik olarak anlamlı değişiklik varsa RİFETEM tedavisi kesilmelidir. Diğer antitüberküloz tedavileri denemeli ve farklı doz rejimleri uygulanmalıdır.Acil uygulamalar tüberkülozun yönetiminde önemli rol oynamaktadır. Karaciğerfonksiyonları normale döndükten sonra rifamisin yeniden uygulanırsa, karaciğer fonksiyonlarıdüzenli olarak takip edilmelidir.

Karaciğer fonksiyon yetersizliği olan hastalar, yaşlılar, malnütrisyon hastaları ve 2 yaş altı çocuklarda; RİFETEM özellikle izoniazid ile birlikte kullanıldığında dikkatli olunmalıdır.Daha önceden geçirilmiş bir karaciğer hastalığı olmayan ve karaciğer fonksiyonları normalolan hastalarda, ateşlenme, kusma, sarılık veya başka problemler meydana geldiği takdirdekaraciğer fonksiyon testleri tekrarlanmalıdır.

Tedavinin ilk zamanlarında bazı olgularda RİFETEM ve bilirubinin karaciğerdeki atılım yolları için hücre seviyesinde yarışmalarından dolayı hiperbilirubinemi görülebilir. Bilirubinve/veya transamminaz miktarlarının bir miktar artmış olduğunu gösteren tek bir laboratuvarsonucu tedavinin kesilmesini gerektirmeyebilir. Testlerin tekrarlanması ve sonuçların hastanındurumunu dikkate alarak değerlendirilmesi daha uygun olur.

İmmünolojik Reaksiyonlar ve Anafılaksi:

Anafilaksiyi de içeren immünolojik reaksiyon daha çok intermitan tedavi ile ortaya çıkar (haftada 2 veya 3 kezden az); bu nedenle hastalar yakından izlenmelidir. Hastalar tedavirejimine uymadıkları takdirde immünolojik reaksiyonların ortaya çıkabileceği konusundauyarılmalıdır.

RİFETEM adrenal hormonlar, tiroid hormonları ve D vitamini de dahil olmak üzere endojen substratların metabolizmasını arttırabilecek enzim indüksiyonu özelliklerine sahiptir.Bildirilen izole raporlarda, delta amino levulinik asit sentetaz indüksiyonunun bir sonucuolarak porfirinin alevlenmesi RİFETEM kullanımıyla ilişkilendirilmiştir.

Yüksek dozda RİFETEM alımından sonra idrarda kırmızımtırak renklenme görülebilir. Bu endişelenecek bir durum değildir.

Yetersiz hepatik eliminasyon nedeniyle safra yollarının tıkanması sonucunda kanda rifamisin SV düzeyi artabilir. Bu gibi durumlarda antibiyotiğin dozu ayarlanmalıdır.

Lidokain içerdiğinden dolayı RİFETEM’in intramüsküler kullanımda sinir dokularına yakın yerlerde kullanımından sakınmalıdır. 3 yaşından küçük çocuklarda kullanılmamalıdır.

RİFETEM potasyum metabisülfıt içerdiğinden nadir olarak şiddetli aşırı duyarlılık reaksiyonları ve bronkospazma neden olabilir.

Bu tıbbi ürün her bir dozunda 1 mmol (23mg)’dan daha az sodyum ihtiva eder; yani sodyum içermediği kabul edilebilir.

RİFETEM doktor tavsiyesi ile kullanılmalıdır.

Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Bildirilmemiştir.