Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler

Aşağıdaki etkileşmeler genelde tüm NSAİ ilaçlar için geçerlidir:

Önerilmeyen kombinasyonlar:

• Advers etki riskini arttırabileceğinden iki veya daha fazla NSAİİ’nin (asetilsalisilik asitdahil) birlikte kullanılmasından kaçınılmalıdır (bkz. Bölüm 4.4).

• Antikoagülanlar: Deksketoprofenin plazma proteinlerine yüksek oranda bağlanması,platelet fonksiyonunu inhibe etmesi ve gastroduodenal mukoza hasarı nedeniyleNSAİl’ler varfarin benzeri anti-koagülanların etkilerini arttırabilirler (bkz. Bölüm 4.4).Eğer kombinasyondan kaçınılamıyorsa, yakın klinik gözlem yapılmalı ve laboratuardeğerleri takip edilmelidir.

• Heparinler: hemoraji riski artar (trombosit fonksiyonu inhibisyonu ve gastroduodenalmukoza hasarına bağlı olarak). Eğer kombinasyondan kaçınılamıyorsa, yakın klinikgözlem yapılmalı ve laboratuar değerleri takip edilmelidir.

• Kortikosteroidler: Gastrointestinal ülser veya kanama riskinde artış (bkz. Bölüm 4.4).

• Lityum (birçok NSAİİ’larla tanımlanmıştır): NSAİİ’lar kan lityum düzeylerini(lityumun böbreklerle atılımını azaltarak) artırırlar ve toksik düzeylere ulaşmasınaneden olabilirler. Dolayısıyla bu parametre, deksketoprofen ile tedavinin başlangıcı,ayarlanması ve kesilmesi sırasında izlemeyi gerektirir.

• Metotreksatın 15 mg/hafta veya daha yüksek dozlarda kullanılması: Antiinflamatuvarajanlarla kullanımı, metotreksatın renal klerensinin azalmasına bağlı olarak hematolojiktoksisitesinde artışa neden olur.

• Hidantoinler ve sülfonamidler: Bu bileşiklerin toksik etkileri artabilir.

Dikkat gerektiren kombinasyonlar:

-Diüretikler, ADE inhibitörleri ve anjiyotensin II reseptör antagonistleri: Deksketoprofen, diüretiklerin ve diğer antihipertansif ürünlerin etkisini azaltabilir. Böbrek fonksiyonukompromize olan bazı hastalarda (örn. dehidrate hastalar ya da böbrek fonksiyonu bozukkompromize yaşlı hastalar), siklo-oksijenazı inhibe eden ajanlar ve ADE inhibitörleri ya daanjiyotensin II reseptör antagonistlerinin birlikte kullanılması, böbrek fonksiyonunun genelliklegeri dönüşlü olacak şekilde daha da bozulmasına neden olabilir. Deksketoprofen ile bir diüretiğinbirlikte reçetelendirildiği durumlarda, diüretikler NSAID’lerin nefrotoksisite riskiniartırabileceğinden hastaların yeterli düzeyde hidrate olduklarından emin olunmalı ve tedavininbaşlangıcında renal fonksiyonlar izlenmelidir (Bkz. Bölüm 4.4).

Metotraksatın 15 mg/hafta’dan daha düşük dozlarda kullanılması:

Genelde antiinflamatuvar bileşiklerle renal klerensinin azaltılmasına bağlı olarak metotreksatın hematolojik toksisitesi artar. Kombinasyonun ilk haftalarında kan sayımı haftalık olarakizlenmelidir. Hafif renal fonksiyon bozukluğu olan durumlarla, yaşlılarda da izleme artırılmalıdır.

• Pentoksifılin: Kanama riskinde artış olabilir. Klinik izleme arttırılmalı ve kanamazamanı daha sık kontrol edilmelidir.

• Zidovudin: NSAİİ alımına başlandıktan bir hafta sonra oluşan şiddetli anemi ileretikülositler üzerindeki etkiyle kırmızı hücre toksisitesinde artma riski vardır. NSAİİ’larile tedaviye başladıktan bir iki hafta sonra tam kan ve retikülosit sayısı kontroledilmelidir.

• Sülfonilüreler: NSAİİ’lar plazma proteinlerine bağlanma yerlerinden uzaklaştıraraksülfonilürelerin hipoglisemik etkilerini artırabilirler.

Göz önünde bulundurulması gereken kombinasyonlar:

• Beta-blokörler: Bir NSAİİ ile tedavi, prostaglandin sentezinde azalma ile antihipertansifetkilerini azaltabilir.

• Siklosporin ve takrolimus: NSAİİ’ların renal prostaglandin aracılıklı etkileriylenefrotoksisite artabilir. Kombinasyon tedavisi sırasında renal fonksiyon ölçülmelidir.

• Trombolitikler: Kanama riskinde artma.

• Anti-platelet ajanlar ve selektif serotonin geri alım inhibitörleri (SSRI’lar):Gastrointestinal kanama riskinde artış (bkz. bölüm 4.4)

• Probenesid: Deksketoprofenin plazma konsantrasyonları artabilir; bu etkileşme renaltübüler sekresyon bölgesindeki inhibitör bir mekanizmaya ve glukuronokonjugasyonabağlı olabilir ve deksketoprofen dozunun ayarlanmasını gerektirir.

• Kardiyak glikozitleri: NSAİİ’ler kalp yetmezliğini şiddetlendirebilirler, glomerülerfıltrasyon hızını (GFR) düşürebilirler ve plazma glikozid seviyelerini arttırabilirler.

• Mifepriston: Prostaglandin sentez inhibitörlerinin, mifepristonun etkinliğini değiştirmesiteorik bir risk taşıdığından, NSAİİ’lar mifepriston alımından sonraki 8-12 gün içindekullanılmamalıdır.

• Kinolon: Hayvan deneklerinden elde edilen veriler, NSAİİ’lar ile birlikte yüksek dozdakinolon aliminin, konvülsiyonların gelişme riskini artırabileceğini göstermektedir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Pediyatrik popülasyon:

SERTOFEN’in çocuklarda ve adolesanlarda yapılmış çalışmaları bulunmamaktadır. Bu nedenle güvenilirliği ve etkinliğikanıtlanmamıştır. 18 yaşından küçüklerde kullanılmamalıdır.