Bir gebelikte, özellikle ilk 3 ayında tedavi ancak kesin bir endikasyonda, mümkün olan en küçük dozlarda ve kısa süre yapılmalıdır. Süt verme döneminde de yarar ve risk özenle tartılmalıdır .TIBBI ZARURET GEREKMEDIKÇE HAMILELERDE KULLANILMAMALIDIR.
Şeker hastaları için de aynı sınırlamalar geçerlidir. Ayrıca düzenli olarak şeker metabolizması kontrol edilmelidir.
Enfeksiyon hastalıklarında, yeterli dozlarda spesifik etkili kemoterapötikle verilmelidir.
Çok yüksek tansiyonda, kornea hasarlarında, kronik böbrek yetmezliğinde, tromboza eğilimde özellikle dikkatli olunmalıdır.
Akciğer tüberkülozunda, sürekli röntgen kontrolleri yapılarak, sürecin alevlenip alevlenmediği saptanmalıdır. Pozitif tüberkülin testiyle birlikte latent türlerde, profilaktik olarak kemoterapötikler verilmelidir.
Gıda, potasyum, protein ve vitaminlerden zengin, yağ, karbonhidrat ve tuzdan fakir olmalıdır.
Eğilim gösteren hastalarda gastrit ya da mide ve duodenal ülserlerinden sakınmak için antasitlerin verilmesi (takriben yemeklerden 1 saat sonra) ve röntgen kontrollerini de içine alan özenli bir gözlem gereklidir.