5.FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Kontrast maddeler ATC kodu: V08AA01

UROGRAFIN’in kontrast veren etken maddeleri, X-ışınlarını absorbe eden iyodun kimyasal stabil bağlı bulunduğu amido (dia-) trizoik asidin tuzlandır. UROGRAFIN’İn enjektabl solüsyonunun fiziksel ve kimyasal özellikleri aşağıdaki gibidir:

UROGRAFIN

iyot konsantrasyonu (mg/ml)

370

2.10

18.5

8.9

1.418

1.411

6.0-7.0

Osmolalite (osm/kg H2O) 37°C de Viskosite (mPa-s)

20°C de 37°C de

Dansite (g/ml)

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel özellikler

Emilim:

Uygulanabilir değildir.

Dağılım:

İntravenöz enjeksiyondan sonra plazma proteinlerine bağlanma oranı % 10’dan azdır.

1 mİ UROGRAFIN %60 / kg/ vücut ağırlığı intravenöz bolus enjeksiyonundan 5 dakika sonra 2- 3 g iyot / litre plazmaya karşılık gelen bir konsantrasyon beklenebilir. 3 saatlik sürede, kan seviyeleri ilk 30 dakika içinde görece hızlı bir şekilde düşer, takiben yanlanma ömrü 1-2 saattir.

Amidotrizoik asit eritrositlere penetre olmaz ve intravasküler uygulama sonrasında hücre dışı alanda çok çabuk dağılır. Bunun yanında sağlam kan-beyin engelini aşamamaktadır ve ancak minimal bir miktarda anne sütüne geçmektedir.

Biyotransformasyon:

Herhangi bir metabolit gösterilememiştir.

Eliminasyon:

Diagnostik amaçlar için tavsiye edilen dozlarda amidotrizoik asit glomerüler fıltrasyona uğrar. Enjeksiyonu takiben verilen dozun %15’i kimyasal bir değişikliğe uğramadan 30 dakika içinde, %50’yi aşan miktan ise 3 saat içinde idrar ile itrah edilir.

Klinik kullanımda geçerli olan dozaj sahası dahilindeki dozlarda UROGRAFIN’in dağılımı ve eliminasyonuna yönelik kinetik veriler değişmemektedir. Dozun iki misline yükseltilmesi ya da yan yanya düşürülmesi, belirli bir zaman dilimi içinde meydana gelen kan seviyesine ve elimine edilen kontrast madde miktanna aynı oranlarda yansımaktadır. Ancak 2 misli bir dozun kullanımında ozmotik diürez de artacağından, kontrast maddenin idrardaki konsantrasyonu aynı oranda artmamaktadır.

Hastalardaki karakteristik özellikler

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Sistemik toksisite

Hayvanlardaki akut toksisite çalışmalarından elde edilen sonuçlar UROGRAFIN kullanımını takiben akut intoksikasyon riskinin olmadığını göstermektedir.

Tekrarlanan günlük intravenöz uygulamayı takiben meglumin- veya sodyum amidotrizoat ile yapılan deneysel sistemik tolerans çalışmalarında, insanlarda tek bir diagnostik uygulamaya ters hiçbir bulgu bulunmamıştır.

Genotoksik potansiyel, tümorigenisite

Genotoksisite ile ilgili çalışmalarda amidotrizoatlann ne in vivo ne de in vitro’da mutagenik etkileri gözlenmemiştir. Tümorigenisite çalışmalan yapılmamıştır.

Genotoksik etkilerinin olmaması, metabolik stabilitesi, farmakokinetiği, amidotrizoatın hızlı büyüyen dokularda toksik etkisinin olmaması ve sadece tek doz uygulandığı göz önüne alınırsa, insanlarda belirgin tümörijenik etki riski bulunmamaktadır.

Lokal tolerans ve kontakt-hassaslaştıncı etki potansiyeli

UROGRAFIN kullanılarak yapılan lokal intramüsküler irritasyon çalışması dışında, UROGRAFIN’in lokal toleransına ilişkin hayvanlar üzerinde hiçbir deneysel çalışma yapılmamıştır. Ancak, meglumin amidotrizoat ile, paravenöz, intraperitonal, intravenöz ve Fallop tüplerine uygulamayı takiben lokal tolerans çalışmalan yürütülmüştür. Dahası, sistemik tolerans çalışmalannda, meglumin amidotrizoat ve sodyum amidotrizoatın mükerrer intravenöz uygulamayı takiben uygulamanın yapıldığı bölgeler incelenmiştir.

Bu çalışmalar, insanlarda kan damarlannda, mukoza ve seröz membranlarda advers lokal etki beklenmesi hakkında hiçbir bulgu vermemektedir. İnadvertan paravasküler uygulamadan sonra hafif şiddette lokal intolerans reaksiyonlan oluşabilir.

Hayvanlarda yapılan kontakt-hassaslaştıncı etki ile ilgili çalışmalar, amidotrizoatın hassaslaştıncılık potansiyeli olduğuna dair bir bulgu vermemiştir.