5.FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Kinolon antibakteriyeller, florokinolonlar ATC Kodu: J01MA

Levofloksasin florokinolon sınıfından sentetik bir antibakteriyel ilaçtır. Rasemik ilaç maddesi olan ofloksasin’in, (s) - enantiomeridir.

Etki mekanizması

Bir florokinolon antibakteriyel ilaç olarak levofloksasin, DNA giraz kompleksi ve topoizomeraz IV üzerine etki yapar.

Antibakteriyel spektrumu

Direnç oranları coğrafik olarak ve seçilen suş için zamana bağlı olarak değişebilir ve direnç paternleri için lokal bilgiler, özellikle şiddetli enfeksiyonların tedavisinde göz önündebulundurulmalıdır.

In vitroolarak levofloksasinin aşağıda belirtilen patojenlere etkin olduğu gösterilmiştir:

Gram-pozitif aerob: Bacillus anthracis, Corynebacterium diphtheriae, Enterococcus faecalis*, Enterecoccusspp, Listeria monocytogenes,Koagülaz negatif stafilokoklar(metisiline duyarlı), Staphylococcus aureus(metisiline duyarlı)*, Staphylococcus epidermidis(metisiline duyarlı), Staphylococcus saprophyticus,C ve G grubu streptokoklar,Streptococcus agalactiae, Streptococcus pneumoniae(penisiline duyarlı/orta düzeydedirençli/dirençli)*, Streptococcus pyogenes*, Viridans streptokoklar (penisilinedirençli/duyarlı) Gram-negatif aerob: Acinetobacter baumannii, Acinetobacterspp,Actinobaccillus actinomycetemcomitans, Citrobacter freundii*, Eikenella corrodens,Enterobacter aerogenes, , Enterobacter cloacae*, Enterobacterspp, Escherichia coli*,Gardnerella vaginalis, Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae*(ampisilineduyarlı/dirençli), Haemophilus parainfluenzae*, Helicobacter pylori, Klebsiella oxytoca,Klebsiella pneumoniae*, Klebsiellaspp, Moraxella catarrhalis(beta-laktamaz-pozitif /beta-laktamaz-negatif)*, Morganella morganii*, Neisseria gonorrhoeae(penisilaz üreten/penisilaz üretmeyen), Neisseria meningitidis, Pasteurella canis, Pasteurella dagmatis,Pasteurella multocida, Pasteurellaspp, Proteus mirabilis*, Proteus vulgaris, Providenciarettgeri, Providencia stuartii, Providenciaspp, Pseudomonas aeruginosa**, Pseudomonasspp, Salmonellaspp, Serratia marcescens*, Serratiaspp. Anaerob: Bacteroides fragilis,Bifidobacteriumspp, Clostridium perfringens, Fusobacteriumspp, Peptostreptococcus,Propionibacteriumspp, Veillonellaspp Diğer: Bartonella spp, Chlamydia pneumoniae*,Chlamydia psittaci, Chlamydia trachomatis, Legionella pneumophila*, Legionellaspp,Mycobacteriumspp, Mycobacterium leprae, Mycobacterium tuberculosis,, Mycoplasmahominis, Mycoplasma pneumoniae* Rickettsia spp, Ureaplasma urealyticum .

Orta duyarlı mikroorganizmalar:

Gram-pozitif aerob: Corynebacterium urealyticum, Corynebacterium xerosis, Enterococcus faecium, Staphylococcus epidermidis(metisiline dirençli), Staphylococcus haemolyticus(metisiline dirençli). Gram-negatif aerob: Campylobacter jejuni/coli Anaerob: Clostridiumdifficile, Prevotellaspp ve Porphyromonasspp

Dirençli mikroorganizmalar:

Gram-pozitif aerob: Corynebacterium jeikeium, Staphylococcuskoagülaz negatif methi-R, Staphylococcus aureus(metisiline dirençli). Gram-negatif aerob: Alcaligenes xylosoxidansAnaerob: Bacteriodes thetaiotaomicron. Diğer: Mycobacterium avium* Klinik etkinlikleri klinik araştırmalarda kanıtlanmıştır.

** Pseudomonas aeruginosa etkenli nozokomiyal enfeksiyonlarda kombinasyon tedavisi gerekebilir.

Direç

Levofloksasine direnç, tip II topoizomeraz, DNA giraz ve topoizomeraz IV hedef bölge mutasyonlarıyla, aşamalı bir süreç sonucunda kazanılır. Permeasyon bariyeri (Pseudomonasaeruginosa’dasıktır) ve pompa mekanizmaları gibi diğer direnç mekanizmaları dalevofloksasine duyarlılığı etkileyebilir.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Emilim:

Oral yoldan verilen levofloksasin 1-2 saat içinde pik plazma konsantrasyonlarının elde edilmesiyle hızla ve neredeyse tamamen absorbe olur (Tek doz 500 mg levofloksasininardından Cmax: 5.2+/-1.2 mcg/ml’dir). Mutlak biyoyararlanımı %99-100’dür. Levofloksasin50 ila 1000 mg aralığında doğrusal farmakokinetik özellik gösterir.

Günde tek veya iki doz 500 mg’ın alınmasından 48 saat sonra sabit duruma ulaşır.

Günde veya iki günde bir uygulanan multipl oral veya IV 500 mg doz uygulamasının 10. gündeki doruk ve çukur plazma konsantrasyonlarını gösteren tablo aşağıdadır:

*500 mg IV için infüzyon süresi 60 dak.’dır.

Levofloksasinin emilimi üzerinde gıdaların küçük bir etkisi vardır.

Dağılım:

Tek doz ve tekrarlayan 500 mg ve 750 mg dozlarının uygulanmasından sonra, vücut dokularına yaygın dağılım gösteren levofloksasinin ortalama dağılım hacmi yaklaşık 100l’dir. Levofloksasinin yaklaşık %30-40’ı serum proteinlerine bağlanmış durumdadır.

Dokulara ve vücut sıvılarına geçiş:

Bronşial Mukoza, Epitelyal Mukus Sıvısına ve Alveaolar Makrofajlara Penetrasyon Tek doz 500 mg p.o. dozdan sonra bronşial mukozada ve epitelyal mukus sıvısındamaksimum levofloksasin konsantrasyonları sırasıyla 8.3 g/g ve 10.9 g/ml olup mukozadanve epital mukus sıvısından seruma penetrasyon oranları sırasıyla 1.1- 1.8 ve 0.8- 3’tür. Budüzeylere, sırası yla, verildikten yaklaşık 1 saat veya 4 saat sonra ulaşılmıştır.

5 gün boyunca 500 mg ve 750 mg oral uygulamanın ardından, son uygulamadan 4 saat sonraki epitelyal mukus sıvısında ortalama konsantrasyonlar sırasıyla 9.94 mcg/ml ve 22.12mcg/ml’dir. Alveolar makrofajda sırasıyla 97.9 mcg/ml ve 105.1 mcg/ml’dir.

Akciğer Dokusuna Penetrasyon

500 mg p.o. dozdan sonra akciğer dokusundaki maksimum levofloksasin konsantrasyonları 11.3 g/g’dır ve bu düzeylere, verildikten yaklaşık 4-6 saat sonra ulaşılmış olup akciğerdokusundan plazmaya dağılım oranı 2-5’tir.

Bül Sıvısına Penetrasyon

3 gün boyunca 500 mg’lık dozun günde bir veya iki kez verilmesinden 2-4 saat sonra, bül sıvısı içinde sırasıyla 4.0 ve 6.7 g/ml’lik maksimum levofloksasin konsantrasyonlarınaulaşılmış olup bül sıvısı/plazma oranı yaklaşık 1’dir.

Kemik Dokusuna Dağılım

Levofloksasin proksimal ve distal femurdaki kortikal ve süngerimsi dokuya penetrasyon oranları 0.1’den 3’e olmak üzere iyi şekilde penetre olur. 500 mg p.o.’nun ardından spongiosproksimal femurdaki maksimum levofloksasin konsantrasyonu uygulamadan 2 saat sonrayaklaşık 15.1 mcg/g’dır.

Serebro-Spinal Sıvıya Penetrasyon Levofloksasinin serebro-spinal sıvıya geçiş düşüktür.

Prostat dokusuna dağılım

Günde 3 kez oral 500 mg levofloksasin uygulanmasından sonra prostat dokusundaki konsantrasyonu ortalama 2 saatten sonra 8.7 gg/g ve ortalama prostat/plazma konsantrasyonu1.84’dür.

İdrardaki Konsantrasyonu

150 mg, 300 mg veya 500 mg’lık oral tek dozdan sonra levofloksasinin ortalama idrar konsantrasyonları sırasıyla 44 mg/L, 91 mg/L ve 200 mg/L’dir.

Biyotransformasyon:

Levofloksasin çok az düzeyde metabolize olur, metabolitleri desmetil-levofloksasin ve levofloksasin N-oksittir. Metabolitler, idrarda atılırlar ve dozun <%5’ini oluştururlar.Levofoksasin stereokimyasal olarak stabildir ve izomerik dönüşüme uğramaz.

Eliminasyon:

Levofloksasin oral ve intravenöz verilmesini takiben, plazmadan göreceli olarak yavaş

elimine olur (ty₂ : 6 - 8 saat). Ekskresyonu esas olarak renal yoldandır (verilen dozun >%85’i).

500 mg tek dozu takiben levofloksasinin ortalama total vücut klerensi 175 +/-29.2ml/dak.’dır.

750 mg tek dozu takiben levofloksasinin ortalama total vücut klerensi 143 +/- 29.1 ml/dak.’dır.

Levofloksasinin intravenöz ve oral uygulanmasında temel farmakokinetik farklılık yoktur, bu oral ve intravenöz yolların birbirinin yerine geçebileceğini düşündürmektedir.

Doğrusallık/Doğrusal olmayan durum:

150-600 mg doz aralığında, levofloksasin doğrusal bir farmakokinetik izler.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Böbrek yetmezliği olan hastalar:

Böbrek yetmezliğinde levofloksasinin farmakokinetik özellikleri etkilenir. Böbrek fonksiyonlarının azalmasıyla birlikte, böbreklerden eliminasyonu ve klirensi düşer veaşağıdaki tabloda gösterildiği gibi, eliminasyon yarı ömrü uzar:

Yaşlı hastalar:

Levofloksasinin farmakokinetik özellikleri, kreatinin klirensindeki farklılıklarla alakalı olanlar dışında, yaşlılarla gençler arasında önemli değişiklikler göstermez.

Cinsiyet farklılıkları:

Kadın ve erkeklerde yapılan ayrı analizler neticesinde levofloksasinin farmakokinetik özelliklerinde cinsiyetler arasında çok küçük marjinal farklılıklar olduğu gösterilmiştir. Bufarkların klinik açıdan anlamlı olduğuna dair her hangi bir kanıt yoktur.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Akut toksisite:

Levofloksasinin intravenöz uygulanmasından sonra farelerde ve ratlarda elde edilen medyan letal doz (LD50) değerleri 250-400 mg/kg; köpeklerde LD50 yaklaşık 200 mg/kg olup budozu alan 2 hayvandan biri ölmüştür.

Tekrarlanan doz toksisitesi:

Dozlar, 1 ayda ratlarda 20, 60, 180 mg/kg/gün ve maymunlarda 10, 25, 63 mg/kg/gün, 3 ay için köpeklerde 10, 30, 90 mg/kg/gün’dür.

Bu çalışmalardaki Yan Etki Gözlemlenmeyen Düzeyler (NOELs), 1 ve 3 aydan sonra sırasıyla 20 ve 30 mg/kg/gün olarak değerlendirilmiştir. İdrardaki kristal iki çalışmada da 20mg/kg/gün ve üzerinde görülmüştür. Yüksek dozlarda (1 ay içinde 180 mg/kg/gün ya da 3 ayve yukarısı için 30 mg/kg/gün) yiyecek tüketiminde ve vücut ağırlığında biraz azalmagörülmüştür.1 ay sonunda ( 3 ay için değil) hematolojik olarak eritrositlerde ve lökositlerdedüşme, lökositlerde ve retikülositlerde artma meydana gelmiştir.

NOELs maymunlarda 63 mg/kg/gün olarak bulunmuş olup bu doz için yiyecek ve su tüketiminde azalma görülmüştür.

Reprodüktif toksisite:

Levofloksasin, ratlarda 360 mg/kg/gün gibi yüksek oral dozlarda veya 100 mg/kg/gün’e kadar intravenöz dozlarda fertilite veya reprodüktif performans bozukluğuna neden olmamıştır.

Levofloksasin, ratlarda 810 mg/kg/gün gibi yüksek oral dozlarda veya 160 mg/kg/gün gibi yüksek intravenöz dozlarda teratojenik değildir. Tavşanlarda oral 50 mg/kg/gün’e kadar veyaintravenöz 25 mg/kg/gün’e kadar dozlarda teratojenite gözlemlenmemiştir.

Levofloksasinin fertilite üzerinde bir etkisi olmamıştır ve fötuslar üzerindeki tek etkisi maternal toksisiteye bağlı gecikmiş matürasyon olmuştur.

Genotoksisite:

Levofloksasin, bakteriyel veya memeli hücrelerinde gen mutasyonlarını indüklememiş, ancak 100 mcg/ml ve üzerindeki dozlarda, metabolik aktivasyonun yokluğunda, in vitro Çinhamsteri akciğer hücrelerinde kromozom aberasyonlarını indüklemiştir. İn vivo testler(mikronükleus, sister kromatid değişimi, zamansız DNA sentezi, dominant letal testler)herhangi bir genotoksik potansiyel göstermemiştir.

Fototoksik potansiyel:

Levofloksasin, farelerde oral ve intravenöz dozlardan sonra, yalnızca çok yüksek dozlarda fototoksik aktiviteye sahip olduğunu göstermiştir. Levofloksasin, bir fotomutajenisiteanalizinde herhangi bir genotoksik potansiyel göstermemiştir ve bir fotokarsinojenisiteanalizinde tümör gelişimini azaltmıştır.

Karsinojenik potansiyel:

Ratlarda diyetle verilmesi ile iki yıllık bir çalışmada karsinojenik potansiyele ait gösterge görülmemiştir (0, 10, 30 ve 100 mg/kg/gün).

Eklemlere toksisite:

Diğer florokinolonlarda genellikle olduğu gibi, levofloksasin ratlarda ve köpeklerde kartilaj üzerinde etki göstermiştir (büllöz oluşum ve kaviteler). Bu bulgular genç hayvanlarda dahafazla dikkat çekmiştir.