Her 10ml'de 150mg ranitidin (hidroklorür olarak), nane esansı, etil alkol, sodyum sakkarin, propil hidroksibenzoat, bütil hidroksibenzoat içerir.

Farmakodinamik özellikleri: Ranitidin, özel, çabuk etki gösteren histamin H₂ reseptör antagonistidir. Bazal ve uyarılan mide asit salgısını inhibe ederek salgının hem hacim hem de asit ve pepsin içeriğini azaltır. Ranitidinin oldukça uzun bir etki süresi vardır ve tek bir 150mg'lık doz bile gastrik asit salgısını oniki saat kontrol altında tutar. Klinik bulgular ranitidinin amoksisilin ve metronidazol ile kombinasyonunun hastaların yaklaşık %90'ında Helicobacter pylori'yi eradike ettiğini göstermiştir. Bu kombinasyon tedavisi duodenal ülser nüksünü anlamlı ölçüde azaltır. Helicobacter pylori duodenal ülserli hastaların %95 'ini ve gastrik ülserli hastaların %80'ini enfekte eder. Farmakokinetik özellikleri: Ranitidin biyoyararlanımı yaklaşık %50'dir. 150mg'lık oral dozu takiben 2-3 saat sonra ulaşılan plazma doruk konsantrasyonları 300-550ng/ml'dir. Ranitidin geniş ölçüde metabolize olmaz. İlacın eliminasyonu başlıca tübüler sekresyon iledir. Eliminasyon yarılanma ömrü 2-3 saattir. 150 mg 3H-ranitidin ile denge çalışmalarında intravenöz dozun %93'ünün idrar ve % 5'inin feçes ile atıldığı saptanmıştır. Oral dozun ise % 60-70'i idrarla, % 26'sı feçes ile itrah olmaktadır. Dozajı takiben ilk 24 saatte itrah edilen idrarın analizi intravenöz dozun %70'inin ve oral dozun %35'inin değişmeden elimine edildiğini göstermiştir. Ranitidinin metabolizması oral ve intravenöz dozları takiben aynıdır; idrarla itrah edilen dozun %6'sı N-oksid, %2'si S-oksid, %2'si desmetilranitidin ve %2'si furoik asit analoğudur.