AERRANE VOLATIL (ISOFLURAN) 100 ml Etkileşimi
Eczacıbaşı-Baxter Firması
Güncelleme : 3 Temmuz 2018
Aerrane etkileşimi, Aerrane etken madde, Aerrane yardımcı maddeler, Aerrane alkol, Aerrane etkileşim, Aerrane kullananlar, Aerrane dozu, Aerrane kullanımı bilgisini içerir.
Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler
- Opioidler isofluranın Minimum Alveoler Konsantrasyonunu (MAC) azaltır.
Fentanil ya da fentanil analogları gibi opioidler isofluranla kombine edildiklerinde kan basıncında ve solunum hızında sinerjik azalmaya neden olurlar.
- N2O, isofluranın MAC’ını düşürür. Bkz. Bölüm 4.2.
- İsofluran nöromüsküler bloke edici ajanların gereken dozunda azalma sağlar. Ek kas
gevşemesi istenen durumlarda kas gevşeticilerin ek dozları kullanılabilir.
- Genel olarak isofluranın anestezinin sabitlenmiş fazındaki anestezik
konsantrasyonları süksinil kolin, atrakuriyum, pankuroniyum, rokuroniyum ve vekuroniyumun ED95 değerlerini N20/opioid anestezisine göre yaklaşık %25-40 ya da daha fazla düşürür.
- İsofluran, miyokardın dışardan uygulanan adrenalinin aritmojen etkisine duyarlı hale getirme açısından sevoflurana benzer etkilidir. Adrenalinin multipl ventriküler aritmi oluşturma eşik dozu 5 mcg/kg vücut ağırlığı olarak bilinmektedir.
- İsofluran kalsiyum antagonistleriyle tedavi gören hastalarda belirgin hipotansiyona yol açabilir.
- Uzun sürelerle St John’s Wort (sarı kantaron) kullanan hastalarda halojenli inhalasyon
anesteziği kullanıldığında şiddetli hipotansiyon ve anesteziden geç ayılma bildirilmiştir.
İsofluranın aşağıdaki ürünlerle birlikte uygulanması, hastanın klinik ve biyolojik
durumunun ciddi gözetim altında tutulmasını gerektirir.
Kontrendike kombinasyon:
- Non-selektif M AO inhibitörleri: Ameliyat sırasında kriz riski. Tedavi, ameliyattan 15 gün önce durdurulmalıdır.
Önerilmeyen kombinasyonlar:
- Beta-sempatomimetikler (isoprenalin) ve alfa ve beta sempatomimetikler (epinefrin veya adrenalin; norepinefrin veya noradrenalin): kalp atış hızının artması sonucu ciddi ventriküler aritmi riski.
Kullanımında önlem gerektiren kombinasyonlar:
- Beta-blokerler: negatif inotrop etkilerinin artması sonucu kardiyovasküler
kompansasyon mekanizmasının bloke olma riski. Operasyon sırasında beta-blokerlerin etkisi beta-sempatomimetik ajanların kullanımı ile baskılanabilir. Genel olarak beta-bloker içeren hiçbir ilaç tedavisinin durdurulması gerekmez ve dozun ani olarak azaltılmasından kaçınılmalıdır.
- İzoniazid: izoniazidin toksik metabolitlerinin oluşumunun artması sonucu
hepatotoksik etkisinin kuvvetlenme riski. İzoniazid ile tedaviye ameliyattan 1 hafta önce ara verilmeli ve yeniden kullanmaya ameliyattan 15 gün sonra başlanmalıdır.
- Epinefrinin (adrenalin) lokal hemostatik etkisi için subkutan veya gingival enjeksiyon yolu ile kullanımında: diğer halojenize anesteziklerin kullanıldığı durumlara kıyasla, epinefrin isofluran ile kullanıldığında miyokard duyarlılığı daha düşük olmasına rağmen, kalp atış hızının artmasına bağlı olarak ciddi ventriküler aritmi riski mevcuttur; bu nedenle, yetişkinlerde dozaj 10 dakika içinde 0.1 mg veya 1 saat içinde
0.3 mg epinefrin verilmesi şeklinde sınırlandırılmalıdır.
- İndirekt sempatomimetikler (amfetaminler ve türevleri; psikostimülanlar, iştah kesiciler, efedrin ve türevleri): ameliyat sırasında aşırı duyarlılık riski. Planlanmış bir ameliyat durumunda, ameliyattan birkaç gün önce tedaviye ara verilmesi tercih edilir.
İlaç tedavisinin zorunlu olduğu vakaların çoğunda genel anesteziden önce ilacı kesmeye gerek yoktur. Anestezisti bu konu hakkında bilgilendirmek yeterlidir.
- Kas gevşetici ajanlar: Kas gevşeticilerin, özellikle de non-depolarizan olanlarının depolarizan etkisinin yoğunlaşması riski vardır. Bu nedenle, kas gevşeticilerin normalde kullanılan dozlarının yaklaşık üçte biriyle yarısı kadarının uygulanması önerilmektedir. İsofluran ile miyonöral etkinin ortadan kalkması, bilinen diğer konvansiyonel anesteziklere kıyasla daha uzun zaman almaktadır. Neostigminin depolarize olmayan gevşeticiler üzerinde etkisi vardır, ancak isofluranın relaksan etkisi üzerinde hiç bir etkisi yoktur.
- Morfin analjezikleri: bu ürünler isofluranın solunum üzerindeki depresif etkisini güçlendirir.
- Kalsiyum antagonistleri: kalsiyum antagonistleri, özellikle de dihidropiridin türevleri ile tedavi edilen hastalarda isofluran belirgin bir hipotansiyona neden olabilir[pl].
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler
Özel popülasyonlara ilişkin yapılan bir etkileşim çalışması bulunmamaktadır.
Pediyatrik popülasyon: