Estrojen tedavisine başlamadan önce, hastalar kendileri için yazılmış “Hastalar için Bilgiler ve Uyarılar” bölümünü dikkatle okumalıdır. Uzun süreli estrojen monoterapisi, endometriyumun korunması amacıyla ardışık olarak bir progestinle takviye edilmediği sürece, postmenopozal kadınlardaki endometriyal hiperplazi ve karsinoma riskini artırır (bkz. “Kullanım Şekli ve Dozu” ). Lokal uygulamalarda temas duyarlığının görüldüğü bilinmektedir. Son derece ender olmakla birlikte, sistemin bileşiminde bulunan maddelerden herhangi birine karşı temas duyarlığı gelişen hastalar, sebep olan maddenin kullanımına devam edilmesiyle şiddetli bir aşırı duyarlık reaksiyonunun görülebileceği konusunda uyarılmalıdırlar. Epidemiyolojik çalışmalar, HRT’nin venöz tromboemboli (VTE) (derin venöz tromboz veya pulmoner emboli) gelişmesinin artmış nispi riski ile ilişkili olduğunu düşündürmektedir. Riskteki bu artış, sadece halihazırda HRT kullananlarda bulunmuştur ve daha önce kullanmış olanlarda kalıcı olmamıştır. HRT alan her 5000 hasta için bu sağlıklı kadınlarda her yıl ekstra bir VTE riski demektir. Bu risk tedavinin ilk yılında daha yüksek görünmüş ve daha sonra azalmıştır. Bundan dolayı, VTE için risk faktörü olan kadınlara HRT reçete edileceği zaman, riski ve yararı hasta ile birlikte dikkatle gözden geçirilmelidir. VTE için genel olarak kabul edilen risk faktörleri; kişisel geçmiş, ailenin geçmişi (nispeten erken bir yaşta doğrudan bir akrabada venöz tromboemboli oluşumu, genetik eğilimin göstergesi olabilir) ve aşırı şişmanlıktır (vücut kütle indeksi > 30 kg/m2). VTE riski yaş ile birlikte de artar. VTE için varikoz venlerin muhtemel rolü hakkında herhangi bir fikir birliği yoktur. VTE riski, arzuya bağlı veya travma sonrası geçirilen önemli ameliyat veya önemli travma sonucu uzun süreli hareketsizlik nedeniyle geçici olarak artabilir. HRT gören kadınlarda ameliyatı takiben VTE oluşumunu önlemek için profilaktik tedbirler almaya titizlikle dikkat edilmelidir. Olayın tabiatına ve hareketsizlik süresine bağlı olarak HRT’nin geçici olarak kesilmesi düşünülmelidir. Tedaviye başladıktan sonra VTE gelişirse ilaç kesilmelidir. Diğer herhangi bir çeşit cinsiyet hormonu tedavisinde olduğu gibi Estraderm TTS de, ancak endometriyal anormalliklerin ve meme kanserinin bulunma olasılıklarını bertaraf etmek amacıyla, genel bir tıbbi ve jinekolojik muayene yapıldıktan sonra reçete edilmelidir. Diğer HRT rejimlerinde olduğu gibi, uzun süre tedavi gören hastalar düzenli aralıklarla takip edilmeli, gerekli görüldüğü takdirde endometriyum da izlenmelidir. Teşhisi konmamış kalıcı veya düzensiz vajinal kanamanın olduğu bütün durumlarda, anormallikleri bertaraf etmek amacıyla, teşhis için yeterli ölçümler (gerektiğinde endometriyal numune alma da dahil) yapılmalı ve tedavi tekrar değerlendirilmelidir. Progesteron olmaksızın estrojen kullanılan çalışmaların çoğunlukta olduğu 51 adet epidemiyolojik çalışmanın meta-analizinde elde edilen verilerden rapor edilen bulgular, beş yıldan daha fazla HRT kullanan 50-70 yaşlarındaki kadınlarda meme kanseri gelişme riskinde küçük bir artış olduğunu düşündürmektedir. Bulgular erken teşhis nedeniyle, HRT’nin etkilerinden dolayı veya her ikisinin bileşimiyle oluşabilir. Risk, tedavi süresi ile birlikte artar ve doğal menopozun geciktiği her yılda kadınlarda gözlenen artan meme kanseri riskinde olduğu gibidir. Artan risk, HRT’nin kesilmesinden sonra ilk beş yıl süresince kaybolur. Estrojen/progesteron kombinasyon ürünleri için mevcut veriler henüz dağınık olduğundan, bu ürünlerin meme kanseri üzerine etkilerini tam olarak değerlendirmek mümkün değildir. Meta-analizi elde edilen sonuçlar arasında belirgin farklar olmadığını göstermektedir. HRT kullanan kadınlarda görülen meme kanserleri kullanmayanlara oranla muhtemelen memede lokalize olmuştur. Meme kanseri teşhisinde artan riskin hasta ile birlikte görüşülmesi ve HRT’nin bilinen faydalarına karşı değerlendirilmesi önemlidir. Meme