Özelikle tedaviye başlarken bilinen veya şüphe edilen böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastaların ve başlangıçta böbrek fonksiyonları normal olan fakat tedavi esnasında böbrek yetmezliği belirtileri gösterenlerin böbrek ve sekizinci kafa çifti sinir fonksiyonları yakından gözlenmelidir.
İdrarda yoğunluk azalması, protein atılımı artması ve hücre veya silindir mevcudiyeti araştırılmalıdır. Periyodik olarak kan üre azotu, serum kreatinin veya kreatin klerensi saptanmalıdır. Mümkün oldukça, özellikle muayene edilebilecek yaştaki yüksek riskli hastaların seri odiyogramlarının alınması önerilmektedir. Ototoksik veya nefrotoksik belirtiler doz ayarlanmasını ya da ilacın kesilmesini gerektirir. Diğer aminoglikozitlerde olduğu gibi, bazı ender durumlarda böbrek veya sekizinci kafa çifti fonksiyon değişiklikleri tedavi tamamlandıktan hemen sonra belirgin hale gelebilir.
Mümkün oldukça aminoglikozitlerin kan konsantrasyonları, yeterli seviyelere ulaştıklarından emin olmak ve potansiyel toksik seviyelere ulaşmalarını önlemek için izlenmelidir. Gentamisin doruk konsantrasyonları gözlenirken dozaj 12 ml üzerinde devam eden seviyeler önlenecek şekilde ayarlanmalıdır. Gentamisin iki doruk arasındaki konsantrasyonları gözlenirken de dozaj 2 ml üzerindeki seviyeler önlenecek şekilde ayarlanmalıdır, çünkü bu konsantrasyonların aşırılılığı böbrek ve sekizinci kafa çifti toksisiteleri riskini artırabilir. Aşırı doz veya toksik reaksiyonlar meydana geldiğinde özellikle böbrek fonksiyonları bozuk veya bozulmuş ise, hemodiyaliz kanın gentamisinden arındırılmasında yardımcı olabilir. Gentamisin peritoneal diyaliz ile atılması hemodiyalize nazaran belirgin derecede az bir oranda olmaktadır. Sisplatin, sefaloridin, kanamisin, vankomisin, amikasin, neomisin, polimiksin B, kolistin, paromonisin, streptomisin, tobramisin ve viomisin gibi diğer potansiyel açıdan ototoksik ve nefrotoksik ilaçların bir arada ve hemen sonra sistemik ya da lokal kullanımları önlenmelidir. Hastalarda toksisite riskini artırabilen diğer faktörler ileri yaş ve dehidratasyondur.
Etatrinik asit veya furosemid gibi güçlü diüretiklerin gentamisin ile bir arada kullanımı, bu diüretiklerein kendi başlarına ototoksisiteye neden olabilmelerinden ötürü önlenmelidir. Ayrıca, diüretikler intravenöz olarak tatbik edildikleri zaman kan ve dokudaki antibiyotik konsantrasyonlarını yükselterek aminoglikozit toksisitesini artırabilirler.
Bu ilaçlar Myasthenia gravis veya parkinson gibi nöromüsküler bozulkluğu olan hastalarda, nöromüsküler eklemler üzerinde potansiyel kürar benzeri etkileri nedeni ile kas zaafiyetini şiddetlandirebileceklerinden dikkatle kullanılmalıdır.
Aminoglikozitler arasında çapraz hassasiyet olduğu saptanmıştır.
Hastalar tedavi süresince iyi hidrate edilmelidirler.
Gentamisin diğer antibiyotikler ile kullanılacağı zaman aralarında geçimsizlik olduğu için aynı enjektörde karıştırılmamalı ve mümkünse ayrı ayrı yerlere uygulanmalıdır.
Gentamisin hamilaliğin ilk 3 ayında kullanılmasının sakıncalı olduğu ve süte geçebileceği unutulmamalıdır.