Uyarılar

Uyarı: Karaciğer sirozu olan, nöroleptik, opioid veya sedatif ajanları kullanmış olan hastalarda etomidat dozu düşürülmelidir.

HYPNOMIDATE yalnızca intravenöz yolla enjekte edilmelidir.

Epilepsi, glokom, porfiri veya malign hipertermisi olduğu bilinen hastalarda HHYPNOMIDATE anestezisi ek risklere neden olmaksızın uygulanabilir.

HYPNOMIDATE indüksiyonu sırasında periferik damar direncinin düşmesine bağlı olarak kan basıncında hafif ve geçici bir düşüş olabilir (özellikle öncesinde droperidol kullanıldığında). Hipotansiyonun zararlı olabileceği düşkün hastalarda aşağıdaki önlemler alınmalıdır:

1.İndüksiyondan önce, dolaşımdaki kan volümünü yönetmek amacıyla intravenöz yol açılmalıdır.

2.Mümkün olduğu ölçüde diğer indüksiyon ajanlarından kaçınılmalıdır.

3.Hasta sırtüstü yatar durumdayken indüksiyon uygulanmalıdır.

4.İlaç yavaşça enjekte edilmelidir (örn: 1 dakikada 10 ml).

HYPNOMIDATE kullanıldığında solunum depresyonu ve apne olasılığının tedavisi için resüsitasyon donanımı hazır bulundurulmalıdır.

Etomidatın indüksiyon dozu, plazma kortizol ve aldosteron konsantrasyonundaki düşüş ile ilişkilidir (Bkz. Bölüm 5.1). Bu durum, yaşamsal belirtilerde değişiklik ya da mortalite artışı ile ilişkili değildir; bununla birlikte özellikle adrenokortikal işlev bozukluğu olan hastalara ciddi strese maruz kaldıklarında dışardan kortizol verilmesi düşünülmelidir. Böyle durumlarda adrenal bezin ACTH ile uyarılması yararlı değildir.

Bazı hastalarda anestezi indüksiyonu sırasında fakat özellikle etomidat ile anestezinin sürdürülmesi sırasında düşük serum kortizol seviyeleri ve ACTH enjeksiyonlarına cevapsızlık raporlanmıştır. Bu nedenle anestezinin sürdürülmesi için etomidat kullanılmamalıdır. Ancak anestezi indüksiyonu için etomidat kullanıldığında, tiopenton indüksiyonundan sonra gözlenen serum kortizolündeki post operatif artış yaklaşık 3-6 saat geciktirilebilir.

Sürekli infüzyon olarak ya da tekrarlayan dozlarda verildiğinde etomidat’ın doğrudan etkisi ile uzun süreli endojen kortizol ve aldosteron baskılanması ortaya çıkabilir. Bu nedenle bunlardan kaçınılmalıdır. Bu durumlarda adrenal bezin ACTH ile uyarılması yararlı değildir.

Özellikle premedikasyon yapılmamış olgularda bir ya da daha fazla kas grubunda spontan hareketler ortaya çıkabilir. Bu hareketler subkortikal baskılanmasının ortadan kalkmasına atfedilmiştir. Bunlar HYPNOMIDATE indüksiyonundan 1-2 dakika önce intravenöz olarak düşük dozda fentanil, droperidol ya da diazepam verilerek büyük ölçüde önlenebilir.

Özellikle küçük venlere verildiğinde, HYPNOMIDATE uygulaması sırasında miyoklonus ve venöz ağrı dahil olmak üzere enjeksiyon yerinde ağrı görülebilir. Bu durumdan indüksiyondan 1-2 dakika önce az dozda fentanil gibi uygun bir opioidin verilmesi ile geniş ölçüde kaçınılabilir.

Önerilenden daha yüksek dozlarla bildirildiği gibi kalp debisinde azalma olasılığı nedeniyle yaşlı hastalarda HYPNOMIDATE dikkatle kullanılmalıdır (Bakınız Bölüm 4.2).

Premedikasyon uygulanmayan hastalarda konvülziyonlar meydana gelebilir.

HYPNOMIDATE herhangi bir analjezik etkiye sahip olmadığından cerrahi işlemler sırasında uygun analjezikler ile desteklenmelidir.

HYPNOMIDATE enjeksiyon ile çok yavaş verilmelidir (10 ml/30-60 sn).

HYPNOMIDATE her dozunda 23 mg’ dan daha az sodyum içerdiğinden, sodyuma bağlı herhangi bir olumsuz etki beklenmez.

Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Çok kısa (15 dakikaya kadar) cerrahi uygulamalarda hasta uyandıktan 30-60 dakika sonra normal dikkat durumuna döner. Uzun operasyonlardan sonra normal dikkat durumuna geçiş operasyonun süresine bağlı olarak uyandıktan sonra 4 ila 24 saattir.