IG VENA 5 gr/100 ml IV inf. için solüsyon içeren flakon Farmakolojik Özellikleri

Onko Firması

Güncelleme : 3 Temmuz 2018

5.FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: İmmünolojik serum ve immünoglobulinler: intravenöz uygulama için normal insan immünoglobulinleriATC Kodu: J06BA02

İnsan normal immünoglobulini çeşitli enfekte edici ajanlara karşı geniş antikor spektrumuna sahip immünoglobulin G (IgG) içerir. İnsan normal immünoglobulini normal popülasyondamevcut IgG antikorları içerir. En az 1000 donörden sağlanan plazma havuzundan üretilir.İmmünoglobulin alt grup dağılımı, normal insan plazmasındaki ile orantılıdır. Ürünün yeterlidozu anormal düşük immünoglobulin G seviyelerini normal oranlara getirebilir. Yerine koymatedavisi dışındaki endikasyonlar için etki mekanizması tam olarak açıklanamamıştır, fakatimmünomodülatör olarak etki ettiği kabul edilmektedir.

Pedivatrik popülasvon

Etkililik ve güvenlilik çalışmaları ile ilgili yayınlanan veriler aynı hastalığı olan yetişkinler ve çocuklar arasında majör farklılıklar olmadığını ortaya koymuştur.

Kronik inflamatuvar demiyelinizan polinöropati (KİDP)’si olan hastalarda Ig VENA ile yürütülen klinik çalışmalar:

KİDP’nin uzun süreli tedavisinde yüksek doz intravenöz immünoglobulin ile yüksek doz intravenöz metilprednizolon’un (IVMP) tolerabilitesinin ve etkinliğinin karşılaştırıldığı çiftkör kontrollü faz III çalışması (KB034) Ig VENA (doz: 6 ay boyunca 4 ardışık günde2g/kg/ay) veya IVMP (doz: 6 ay boyunca 4 ardışık günde 2g/ay) alan 46 KİDP’si olanyetişkin hasta ile gerçekleştirilmiştir.

Ig VENA ile tedavi edilen 24 hastadan 21 ’i ile karşılaştırıldığında IVMP (% 47.6) ile tedavi edilen 21 hastadan 10’u (% 87.5) 6 aylık çalışmayı tamamlamıştır (p = 0.0085). IVMP iletedavinin kesilmesinin kümülatif olasılığı 15 günde, 1 ayda ve 6 ayda Ig VENA’ya kıyaslaönemli derecede yüksekti. IVMP almayı bırakan 11 hastanın l’i advers olay nedeniyle(gastrit) (%9.1) ve 2’si kendi isteğiyle (%18.2) tedaviyi bırakırken, 8M tedavi başladıktansonra durumunun kötüleşmesinden (5 hasta) veya iki kürlük tedaviden sonra iyileşmegösterememesinden (3 hasta) dolayı tedaviyi bıraktı. 3 hasta Ig VENA tedavisinin tedavibaşladıktan sonra durumunun kötüleşmesinden (2 hasta) veya iki kürlük tedaviden sonraiyileşme gösterememesinden (1 hasta) dolayı bıraktı. Advers olaydan dolayı veya kendiisteğiyle IVMP tedavisini bırakan 3 hasta başka bir tedaviyi ret ederken, IVMP veya IVIgtedavisinden sonra durumu kötüleşen veya iyileşme göstermeyen hastalar alternatif tedavialmaya başladı.

Çalışmanın sekonder sonlanım noktası ile ilgili sonuçları aşağıdaki tabloda özetlenmiştir (istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar koyu (bold) olarak belirtilmiştir):

Rankin ölçeği (p- değeri)

0.0006

0.0220

0.3542

0.0132

0.2543

0.8360

Rotterdam ölçeği [delta(p- değeri)]

+1.4

(0.0071)

+1.3

(0.0342)

0.6465

+1.1

(0.0342)

+1.1

(0.0859)

0.4056

SF-36 QoL

+14.2

(0.0011)

+16.7

(0.0008)

0.3634

+11.1

(0.0091)

+ 16.0 (0.1094)

0.6518

*ITT: Çalışma boyunca (12 ay); PP: Takip etme evresi (6 ay)

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel özellikler

Emilim:

Ig VENA intravenöz uygulama sonrası kan dolaşımında hemen ve tam olarak mevcuttur. Dağılım:

Plazma ve ekstravasküler sıvılar arasında dağılımı nispeten hızlıdır. Ekstravasküler ve intravasküler kompartmanlar arasındaki dengeye yaklaşık 3-5 gün sonra ulaşılır.

B i votransformasvon:

Normal insan immünoglobulinin yarı ömrü yaklaşık 21 gündür. Özellikle primer immün yetmezliklerde, bu yarı ömür hastadan hastaya değişiklik gösterir.

Eliminasyon:

IgG ve IgG kompleksleri retiküloendotelyal sistem hücrelerinde yıkıma uğrar.

Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:

Mevcut veri bulunmamaktadır.

Pediyatrik popülasvon

Farmakokinetik çalışmalar ile ilgili yayınlanan veriler aynı hastalığı olan yetişkinler ve çocuklar arasında majör farklılıklar olmadığını ortaya koymuştur.

KİDP’si olan pediyatrik hastalar için farmakokinetik özellikler üzerine herhangi bir bilgi bulunmamaktadır.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

İmmünoglobülinler insan vücudunun normal bileşenleridir. Buna ek olarak hayvan deneylerindeki immünoglobulin uygulamasının antikor oluşturmasına yönelik klinik öncesiveriler sınırlıdır. Ancak, akut ve sub-akut toksik çalışmalara dayandırılan sınırlı hayvançalışmaları insanlar için özel bir risk olduğunu göstermez.