intravenöz potasyum tedavisine karar veren hekim bütün önlem ve kontrendikasyonları göz önünde tutarak Kadalex’ı damardan kullanacaktır. Büyük miktarlarda, tek defada uygulanan diğer solüsyonlarda olduğu gibi, burada da kesin bir şekilde veriliş hızını, miktarını, dozlar arasındaki süreyi ve total günlük dozu söylemek güçtür. Dozun uygun bir şekilde ayarlanabilmesi için genel durum ve elektrokardiyografik değişiklikler açısından hasta yakından izlenmeli, plazma potasyum düzeyleri sık sık ölçülmelidir. Genel bir kural olarak, 1000 ml’lik Kadalex Solüsyonu intravenöz yoldan 1 - 3 satte uygulanır. Çocuklarda daha ufak dozlar kullanılmalıdır. Hasta ağızdan uygun yemekler yiyebiliyor veya potasyum tuzları (klorür, sitrat, bikarbonat) alabiliyorsa bu miktardan daha az vermek gerekebilir. Aynı şekilde klinik ve laboratuvar bulguları potasyum eksikliğinin devam ettiğini gösteriyorsa, intravenöz yoldan daha fazla potasyum klorür verilebilir. DOZ AŞIMI HALİNDE ALINACAK TEDBİRLER Potasyum intoksikasyonuna bağlı belirtiler ve bulgular arasında solunum felci, mental konfüzyon, halsizlik, hipotansiyon, kalp aritmileri, kalp bloku, elektrokardiyografik anormallikler ve kalp durması görülebilir. Potasyum İntoksikasyonunda Antidotlar: 1- Kalsiyum: Kalp üzerinden üzerindeki inhibitör etkiyi ortadan kaldırmak amacıyla damardan gayet yavaş olarak % 10’luk Kalsiyum levülinat solüsyonu uygulanır. 2- Dekstroz: Vücutta glikojen depo edildiği zaman, potasyum hücre içine girerek, serumdaki potasyum düzeyi düşer. Kadalex’te, potasyum klorür, dekstroz vehikülü içindedir, yani antidotu ile birlikte bulunur. Ancak serumdaki potasyum düzeyinin çok yükseldiği hastalarda, ayrıca intravenöz yoldan dekstroz solüsyonu verilebilir. 3- Sodyum: Sodyum ve potasyum etkileri birbirine zıt olduğundan, hiperpotasemi vakalarında, izotonik sodyum klorür solüsyonları faydalıdır, intravenöz yoldan “İzotonik Sodyum Klorür Solüsyonu içinde % 5 Dekstroz” tercih edilmelidir. Ödemli hastalarda tuzu dikkatle kullanmak gerekir.