Uygulama şekli

Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi

Daha yüksek doz gereksinimlerinde KARBALEX retard 600 mg mevcuttur.

Antikonvülsif tedavi:

Önceden kullanılan antikonvülsan ilacm dozu kademeli olarak azaltılırken, karbamazepin dozunun yavaşça artırılması önerilmektedir.

Erişkinlerde ve 10 yaşın üstündeki çocuklarda:

Genelde tedavi günde 2x150 mg’lık bir dozla başlatılır, daha sonra optimum cevap elde edilinceye kadar düşük dozlarla artırılır. Bu genellikle, günde iki bölünmüş dozda uygulanan 800-1200 mg’dır.

Yetişkinlerde, bireysel vakalarda doz 1600 mg hatta 2000 mg’a kadar çıkabilir.

Mani ve Manik-depresif (bipolar) bozukluğun profilaksisi:

Dozaj aralığı günde yaklaşık 300-1500 mg’dır. Genellikle günlük doz 600 mg, ikiye bölünerek verilir.

Akut mani tedavi edilirken, doz artırımları nispeten hızlı bir şekilde yapılmalıdır. Bipolar bozukluğun profilaksisinde ise uygun tolerabiliteden emin olmak için, küçük doz artırımları önerilmektedir.

Trigeminal nevralji:

Genelde tedavi başlangıcında günde 300 mg, daha sonra ağn geçinceye kadar kademeli olarak artmlır. Daha da sonra kademeli doz azaltmalanyla en düşük etkili doz saptanır. Ortalama günlük doz 600 mg’dır.

Diyabetik nöropati, santral diabetes insipidus:

Ortalama idame dozu 600 mg’dır, tek bir doz olarak ya da her bir 300 mg’lık 2 bölünmüş dozda verilebilir.

Alkolden kesilmenin akut semptomlan:

Ortalama günlük doz 600 mg’dır. Ağır vakalarda, tedavinin ilk birkaç günü esnasında günde 1200 mg uygulanabilir.

Uygulama şekli

Yemeklerle birlikte veya yemeklerden sonra yeterli miktarda sıvı ile yutulmalıdır.

Tabletler uzatılmış etkilerini kaybetmeksizin bölünebilirler ve çeşitli sıvılarda çözünebilirler (bir bardak su, çay, portakal suyu veya süt, fakat greyfurt suyu kullanılmamalıdır, bölüm 5.2’ye bakınız). Çözelti, hazırlandıktan hemen sonra içilmelidir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Karaciğer yetmezliği:

Ağır karaciğer yetmezliğinde kontrendikedir.

Karaciğer yetmezliği, karaciğer haşan olan hastalarda düzenli izleme ve dikkatli dozlama gereklidir.

Ağır böbrek yetmezliği:

Glomerüler filtrasyon hızının 10 ml/dakikanın altına indiği ve diyaliz gereken hastalarda, genel dozun %75’i uygulanmalıdır.

Pediyatrik popülasyon:

1 - 5 yaş arasındaki çocuklarda günde iki kez (sabah ve akşam) 150 mg.

6 - 10 yaş arasındaki çocuklarda günde 15-20 mg/kg: günde iki kez (sabah ve akşam) 150-300 mg kullanılır.

1 yaşından küçük çocuklarda kontrendikedir.

Geriyatrik popülasyon:

Doz aşımı ve tedavisi

Akut toksisite

En düşük letal doz yetişkinlerde 3,2 g, çocuklarda 4 g.

Bulgu ve semptomlan

İlk belirtiler 1-3 saat sonrasında gözlenir. Nöromüsküler bozukluk en belirginidir. Kardiyovasküler bozukluklar genellikle daha hafiftir ve ciddi kardiyak komplikasyonlar sadece çok yüksek dozlar alındığında (>60 g) meydana gelir.

Düzensiz nefes alma, solunum depresyonu, taşikardi, hipotansiyon veya hipertansiyon, şok, ileti bozukluklan, komaya gidebilen bilinç bulanıklığı. Özellikle çocuklarda konvülsiyonlar. Motor hareketlilik, kas seyirmesi, tremor, atetoid hareketler, opistotonos, ataksi, baş dönmesi, uyuşukluk, midriazis, nistagmus, adiadokokinezi, balizm, psikomotor bozukluklar, dismetri. Başlangıçta hiperrefleksi sonra hiporefleksi, bulantı, kusma, anüri veya oligoüri, üriner retansiyon, aşın dozun izole örnekleri lökositoz, azalmış lökosit miktan, glikozüri ve asetonüriyi içerir. EEG disritmi gösterebilir.

Kombine zehirlenmeler: Alkol, trisiklik antidepresanlar, barbitüratlar veya hidantoinlerle birlikte alındığında akut zehirlenme belirtileri şiddetlenebilir veya değişiklik gösterebilir.

Tedavi

Spesifik bir antidotu yoktur. Ciddi zehirlenmelerde tedavi kritik olarak ilacm hızla vücuttan uzaklaştmlmasına bağlıdır. Gastrik lavajla mide yıkanması, aktif kömür ve laksatif uygulaması ve zorlu diürez gibi uygun önlemlerle ilaç vücuttan uzaklaştmlabilir. Bu önlemler için hasta yaşamsal fonksiyonlan korunarak bir hastaneye sevk edilmelidir.

Özel önlemler:

Solunum depresyonunda hava yolunun açılması; eğer gerekliyse endotrakeal intübasyon, suni solunum ve oksijen uygulaması.

Hipotansiyon, şok durumunda hastanın bacaklan yükseltilir ve plazma genişleticiler uygulanır. Bu tedbirlere rağmen kan basıncı yükselmezse, vazoaktif maddelerin kullanımı düşünülmelidir. Konvülsiyonlarda diazepam veya barbitüratlar (solunum depresyonunu, hipotansiyonu ve komayı şiddetlendirebileceklerinden dikkatle verilmelidirler). Bununla birlikte, barbitüratlar, hasta aşın doz ile veya mevcut tedavisiyle 1 hafta içinde monoaminoksidazı inhibe eden ilaçlardan aldıysa kullanılmamalıdır.

Solunum, kardiyak fonksiyonlar (EKG izleme), kan basıncı, vücut sıcaklığı, pupiler refleksler ve böbrek ve idrar kesesi fonksiyonlan akut zehirlenmeden sonraki birkaç gün izlenmelidir.