5.FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Non-selektif COX İnhibitörleri ATC kodu: M01AE09

MAXALJİN, antiinflamatuvar, analjezik ve antipiretik etki gösteren nonsteroid bir antiinflamatuvar ilaç olan flurbiprofen içerir. MAXALJİN’in etki mekanizması, diğerNSAİİ’lerde olduğu gibi, tamamen anlaşılamamış olup, prostaglandin sentetaz inhibisyonuylailgili olduğu düşünülmektedir.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel özellikler

Emilim:

MAXALJİN 100 mg’da bulunan flurbiprofenin ortalama oral biyoyararlanımı oral çözeltiye nazaran %96’dır. Flurbiprofen MAXALJİN’den çabuk ve nonstereoselektif olarak absorbe edilirve doruk plazma konsantrasyonlarına yaklaşık 2 saatte ulaşılır. MAXALJİN’in gıda veyaantasitlerle birlikte alınması flurbiprofenin absorpsiyon hızını değiştirebilse de absorpsiyonoranını değiştirmez. Ranitidinin, flurbiprofenin absorpsiyon hızında ve oranmında hiçbir etkisiyoktur.

Dağılım:

Hem R- hem de S-flurbiprofenin sanal dağılım hacmi (Vz/F) yaklaşık 0.12 L/Kg’dır. Her iki flurbiprofen enantiomeri de %99’un üzerinde bir oranla albümin başta olmak üzere plazmaproteinlerine bağlanır. Plazma proteinlerine bağlanma, tavsiye edilen dozlarla elde edilen tipikortalama kararlı durum konsantrasyonlarında (<10 pg/ml) nispeten sabittir.

Biyotransformasvon:

İnsan plazması ve idrarında çok sayıda flurbiprofen metaboliti saptanmıştır. Bu metabolitler arasında 4’-hidroksi-flurbiprofen, 3’,4’-dihidroksi-flurbiprofen, 3’-hidroksi-4’-metoksi-flurbiprofen, bunların konjugatları ve konjüge flurbiprofen yer almaktadır. Diğer arilpropiyonikasit türevlerinin (örneğin, ibuprofen) aksine, R-flurbiprofenin S-flurbiprofene metabolize olmasıminimal düzeyde gerçekleşmektedir. Yapılan in vitro çalışmalar, sitokrom P450 2C9’unflurbiprofenin ana metaboliti olan 4’-hidroksi-flurbiprofen’in metabolizmasında önemli bir roloynadığını göstermiştir. 4’-hidroksi-flurbiprofen metaboliti, hayvan inflamasyon modellerindeçok az antiinflamatuvar aktivite göstermiştir. Flurbiprofen, metabolizmasını değiştiren enzimleriindüklememektedir. Bağlanmamış durumdaki flurbiprofenin toplam plazma klirensistereoselektif olmayıp, terapötik aralıkta kullanıldığında flurbiprofenin klirensi dozdanbağımsızdır.

Flurbiprofen biyotransformasyonu karaciğerde ağırlıklı olarak sitokrom P450 2C9 ile sağlanır. Diğer sitokrom P450 2C9 substratlarına daha önceki maruziyetleri doğrultusunda, yavaş sitokromP450 2C9 metabolizörü olduğu bilinen ya da olduğu düşünülen hastalarda flurbiprofen dikkatlikullanılmalıdır. Çünkü, bu hastalar düşük metabolik klirens nedeniyle anormal plazmaseviyelerine sahip olabilirler.

Eliminasvon:

MAXALJİN kullanımı sonrasında flurbiprofenin %3’ten azı değişmeden idrarla atılır ve idrarda elimine olan dozun yaklaşık %70’ini ana ilaç ve metabolitleri oluşturur. Renal eliminasyonflurbiprofen metabolitlerinin önemli bir eliminasyon yolu olduğu için, orta ila şiddetli böbrekyetmezliği bulunan hastalarda, flurbiprofen metabolitlerinin birikimini önlemek amacıyla dozayarlaması yapmak gerekebilir. R- ve S-flurbiprofenin ortalama terminal yarı ömürleri (t’A)sırasıyla 4.7 ve 5.7 saat olup, birbirleriyle benzerdir. Çoklu flurbiprofen doz uygulamasısonrasında flurbiprofen birikimi çok az olmuştur.

Doğrusallık/ Doğrusal olmayan durum:

Doz oransallığı değerlendirilmemiştir.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Karaciğer yetmezliği:

Flurbiprofen >%90 oranında karaciğerden metabolize olarak elimine edilir, bu yüzden karaciğer hastalığı olan hastalarda karaciğer fonksiyonları normal olan hastalara göre MAXALJİN Tabletdozlarının azaltılması gerekebilir. Ancak, R- ve S-flurbiprofenin tek bir 200 mg flurbiprofen dozuuygulaması sonrasındaki farmakokinetiği, alkolik siroz hastaları (N=8) ve genç sağlıklıgönüllülerde (N=8) benzer olmuştur.

Flurbiprofenin plazma proteinlerine bağlanışı, karaciğer hastalığı olan ve serum albumin konsantrasyonları 3.1 g/dL’nin altında olan hastalarda azalabilir.

Böbrek yetmezliği:

Renal klirens flurbiprofen metabolitlerinin önemli bir atılım yolu olmasına rağmen, değişmemiş flurbiprofen için zayıf bir atılım yoludur (toplam kİ erensin <%3’ü) bağlanmamış R- ve S-flurbiprofenin klirensleri normal sağlıklı gönüllüler (N=6, 50 mg tek doz) ile böbrek yetmezliğiolan hastalar (N=8, insülin klirensleri 11 ila 43 mL/dak arasında değişen, 50 mg çoklu doz)arasında önemli bir farklılık göstermemiştir. Flurbiprofenin plazma proteinlerine bağlanışı,böbrek yetmezliği olan ve serum albumin konsantrasyonları 3.9 g/dL’nin altında olan hastalardaazalabilir. Flurbiprofen metabolitlerinin eliminasyonu böbrek yetmezliği olan hastalardaazalabilir.

Flurbiprofen, sürekli ambülatuvar peritoneal diyalize giren hastalarda kandan ayrılarak diyalizata önemli seviyede geçmez.

Pediyatrik popülasyon:

Flurbiprofenin pediyatrik hastalardaki farmakokinetiği araştırılmamıştır.

Geriyatrik popülasyon:

Tek ya da çoklu doz şeklinde flurbiprofen 100 mg tablet uygulanan geriyatrik artrit, genç artrit hastaları ve sağlıklı bireylerde ilacın farmakokinetiği benzer bulunmuştur.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Karsinoj eni site, reprodüktif ve teratoloji çalışmaları yapılmıştır. Klinik öncesi çalışmalarda, flurbiprofenin her ne kadar karsinoj enik, teratojenik veya olumsuz reprodüktif etkileribulunmamış olsa da üreme yeteneği/fertilite üzerindeki etkileri için Bölüm 4.6’ ya bakınız.