Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler

Naproksen için;

NSAİ ilaçlar ile ilişkili ciddi advers olayların tetiklenmesine ait kümülatif risk nedeniyle, Naproksen ve diğer NSAİ ilaçların birlikte uygulanması önerilmemektedir.

Antiasid veya kolestiramin ile birlikte uygulanması naproksenin emilimini geciktirebilir, ancak emilim miktarını etkilemez.

Naproksen’in besinler ile birlikte uygulanması, naproksenin emilimini geciktirebilir, ancak emilim miktarını etkilemez.

Naproksen plazma albuminine yüksek oranda bağlanmaktadır; dolayısıyla kumarin tipi antikoagülanlar, sülfonilüreler, hidantoinler, diğer NSAİ ilaçlar ve aspirin gibi albumine bağlanan diğer ilaçlar ile teorik olarak etkileşme potansiyeli vardır. Naproksen ile birlikte bir hidantoin, sülfonamid veya sülfonilüre alan hastalar, gerektiğinde doz ayarlaması için gözlenmelidir.

Klinik çalışmalarda naproksen ve kumarin tipi antikoagülanlar arasında anlamlı bir etkileşim gözlenmemesine rağmen, NSAİ ilaçlar varfarin gibi antikoagülanlann etkilerini güçlendirebilmektedir. Naproksen trombosit agregasyonunu azaltmaktadır ve kanama zamanını uzatmaktadır. Kanama zamanı belirlenirken, bu etki unutulmamalıdır.

Probenesid

Probenesid ile birlikte verilirken dikkatli olunmalıdır, zira naproksen plazma konsantrasyonlarını artırmaktadır ve bu kombinasyon ile naproksenin yarı ömründe bir artış bildirilmiştir.

Siklosporin

Tüm NSAİflerde olduğu gibi, siklosporinle birlikte kullanıldığında, artmış nefrotoksisite riskinden dolayı dikkatli olunması gerekir.

Mifepriston

NSAİİ’ler mifepristonun etkisini azaltabileceğinden, mifepriston uygulamasından sonra 8-12 gün boyunca NSAİİ’ler kullanılmamalıdır.

Beta-blokörler

Naproksen, beta-blokörleriıı anti-hipertansif etkilerini azaltabilir.

Kardiyak glikozitler

NSAİİ’ler kardiyak glikozitlerle birlikte uygulandığında, kardiyak yetmezliği şiddetlendirebilir. glomerüler fıltrasyon hızını azaltabilir ve plazma kardiyak glikozit seviyelerini artırabilir.

Takrolimus

NSAİİTer takrolimus ile birlikte verildiğinde, muhtemel nefrotoksisite riski mevcuttur.

Z i davudin

NSAİİ’ler zidavudin ile birlikte verildiğinde, hematolojik toksisite riski artabilir. Zidavudin ve ibuprofenle eş zamanlı tedavi gören HIV (+) hemofili hastalarında, hemartroz ve hematom riskinin arttığına dair bulgular mevcuttur.

SSRI’lar

Selektif serotonin geri alım inhibitörleri (SSRI’lar) ile NSAİİ*lar kombine edildiklerinde, gastrointestinal kanama riski artmaktadır.

Steroıdler

Diğer NSAİİMerde olduğu gibi kortikosteroidlerle birlikte uygulandığında, artmış gastrointestinal ülserasyon ya da kanama riskinden dolayı dikkatli olunmalıdır.

Tedavi sırasında steroid dozajı azaltılacak veya kesilecek ise, steroid dozajı yavaşça azaltılmalıdır ve hastalar, adrenal yetmezlik ve artrit semptomlarında alevlenme gibi advers etkilerin görülmesi açısından yakından gözlenmelidir.

Kinolonlar

Hayvan çalışmalarından elde edilen veriler, NSAİİTerin kinolon antibiyotikleri ile ilişkili konvülsiyon riskini artırabileceğini göstermiştir. Kinolon kullanan hastalar konvülsiyon gelişmesi ile ilgili artmış risk altmda olabilir.

ADE-İnhibitörleri

NSAİİTerinin ADE inhibitörlerinin antihipertansif etkinliğini azaltabildikleri bildirilmiştir. NSAİİ ile birlikte ADE-inhibitörleri alan hastalarda bu etkileşime dikkat edilmelidir.

Aspirin

Naproksen, aspirin ile beraber uygulandığında, proteine bağlanması azalır, ancak serbest Naproksen’in klerensi değişmez. Bu etkileşimin klinik önemi bilinmemektedir; ancak, diğer NSAİİ’ler gibi aspirin ite naproksen’in birlikte kullanımı, advers olay potansiyeli artışı nedeniyle tavsiye edilmemektedir.

Furosemid

Lityum

NSAİİ’ler plazma lityum seviyesinde yükselme ve böbrek lityum klerensinde azalmaya neden olmuştur. Ortalama lityum konsantrasyonu %\5 artmıştır ve renal klerens yaklaşık %20 azalmıştır. Bu etkiler NSAİİ’lerin böbrek prostaglandin sentezinin inhibisyonu ile ilişkilendirilmiştir. Bu nedenle NSAİİ’ler ve lityum beraber kullanıldığında, hastalar lityum toksisitesi belirtileri yönünden dikkatlice takip edilmelidir.

Metotreksat

Tavşan böbrek kesitlerinde NSAİİ Terin metotreksatın birikimini yarışmalı olarak inhibe ettiği bildirilmiştir. Bu nedenle metotreksatın toksisitesini arttırabilirler. NSAİİTer metotreksat ile beraber kullanıldığında dikkatli olunmalıdır.

Varfarin

Varfarin ve NSAİİ Terin Gİ kanama üzerindeki etkileri sineıj istiktir. Bundan dolayı bu ilaçlan beraber kullananların, ayrı ayrı kullananlara göre ciddi Gl kanama riski daha fazladır.

Adrenal fonksiyon testleri yapılmadan 48 saat Önce, geçici olarak Naproksen tedavisinin kesilmesi önerilmektedir, çünkü naproksen sodyum 17-ketojenik steroidlere ait bazı testleri hatalı olarak etkileyebilmektedir. Benzer şekilde. Naproksen tedavisi idrarda 5-hidroksi indolasetik asit (5HIAA) tayinini etkileyebilmektedir.

Lansoprazol için;

Lansoprazol sitokrom P450 enzim sistemleri ile metabolize olmakla birlikte sağlıklı gönüllülerde yapılan çalışmalarda aynı sistemi kullanan varfarin, antipirin, indometazin, ibuprofen, fenitoin, propranolol, prednizolon, klaritromisin ya da diazepam ile klinik olarak önem taşıyan bir etkileşim saptanmamıştır. Ancak lansoprazoTun fluvoksamin ile beraber kullanımında doz azaltılmasına gidilmelidir. Mikrozomal enzimlerle etkileşen rifampisin ve St. John’s wort (hypericum perforatum) lansoprazolün plazma konsantrasyonunu düşürebilir,

LansoprazoTün teofılin ile birlikte kullanımı, teofilin klerensinde minör (%10) bir artış oluşturabilir. Bu nedenle teofilin ile kullanım sırasında, gerektiğinde doz ayarlaması yapabilmek için hastalar yakından takip edilmelidir.

LansoprazoTun sukralfat ile birlikte kullanımı biyoyararlanımım %30 oranında azaltmaktadır. Bu nedenle lansoprazol sukralfat alımından en az yarım saat önce kullanılmalıdır.

Lansoprazol gastrik asit sekresyonunu inhibe ettiği için biyoyararlanımlan açısından gastrik pHTn önemli olduğu ketokonazol, ampisilin esterleri, demir tuzlan ve digoksin gibi ilaçların emilimini etkileyebilir.

Lansoprazol antasitlerle birlikte kullanılabilir ancak alüminyum karbonat, kalsiyum karbonat, alüminyum fosfat ve alüminyum hidroksit içeren ilaçlarla beraber kullanımda biyoyararlanımında azalma gözlenmiştir.

Beraber kullanımda atazanavir’in plazma konsantrasyonlarında düşmeye yol açabilir. Bu da atazanavir’in tedavi etkinliğinde düşme ve direnç gelişimi ile sonuçlanabilir.

Klopidogrel ve lansoprazoTun beraber kullanımı klopidogrel’in trombositler üzerinde etkisini azaltmakta ve istenmeyen kardiyovasküler etkilerin çıkmasına neden olabilmektedir (miyokard enfarktüsü, anstabil anjina, geçici iskemik atak gibi).

Lansaprozol beraber kullanımda dasatinib’in plazma konsantrasyonu ve etkinliğinde azalmaya yol açabilir.

Lansoprazol beraber kullanımda delavirdine serum seviyelerinde düşmeye yol açabilir.

Lansoprazol ve varfarin’i birlikte kullanan bazı hastalarda protrombin zamanı ve INR değerlerindeki artışlar, anormal kanamalara hatta ölüme yol açabilir. Bu nedenle dikkatli olunmalıdır.

Lansoprazol gastrik asit sekresyonunu uzun zamanlı ve yoğun olarak inhibe etmektedir. Digoksin’in de dahil olduğu bazı ilaçlar için gastrointestinal kanaldan emilim için daha değişik pH değerleri gerekmektedir. Digoksin lansoprazol ile kombine verildiği zaman azalmış asidite digoksin emilimini etkilemektedir ve bu da biyoyararlarumda artışa ve dolayısıyla artmış digoksin toksisitesine yol açabilir (bulantı, kusma, aritmi bulgulan ile). Yine demir ilaçlannın emilimi de bu nedenle etkilenmekte ve biyoyararlanımlannda düşme olmaktadır.

Normal gastrik asidite sayesinde emilimi artan itrakonazol, posakonazol ve ketokonazol’un ise emilimi azalmakta ve etkinlik kaybı olmaktadır. Benzer şekilde nilotinib’in emiliminde de azalma olmaktadır.

Gastrik mukozada irritasyona neden olabileceğinden etanolle birlikte alınmamalıdır.

Karaciğerde metabolizasyonu sağlayan enzim sistemindeki etkileşimler nedeniyle tacrolimus’un kan konsantrasyonu yükselmektedir.