6.FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

6.1. Yardımcı maddelerin listesi

- Hemodiyaliz uygulanmakta olan hastalar (bkz. Bölüm 5.2. Farmakokinetik özellikler),

- Ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalar {bkz. Bölüm 5.2. Farmakokinetik özellikler),

- Ciddi böbrek yetmezliği ya da orta dereceli karaciğer yetmezliği bulunan ve ketokonazol gibi güçlü bir CYP3A4 inhibitörü ile tedavi edilmekte olan (bkz. Bölüm 4.5. Diğer tıbbiürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri) hastalarda kontrendikedir.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Uzun QT sendromu / Torsades de Pointes’e neden olabilen ilaçlar ile birlikte kullanıldığında uzun QT sendromu veya Torsades de Pointes oluşma riskini artırabilir. Bunedenle bu tür ilaçlarla birlikte kullanılmamalıdır.

Önceden var olan uzun QT sendromu ve hipokalemi gibi risk faktörleri olan hastalarda QT uzaması ve Torsades de Pointes gözlemlenmiştir.

SOLİFAS tedavisinden önce, sık idrar yapmanın diğer nedenleri (kalp yetmezliği ya da böbrek hastalığı) değerlendirilmelidir. İdrar yolu enfeksiyonu varsa, uygun birantibakteriyel tedavi başlatılmalıdır.

SOLİFAS, aşağıdaki durumların bulunduğu hastalarda dikkatle kullanılmalıdır:

- Klinik açıdan önemli, mesane dışa akış obstrüksiyonuna bağlı üriner retansiyon riski,

- Gastro-intestinal obstrüktif bozukluklar,

- Gastro-intestinal motilitede azalma riski,

- Ciddi böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi<30 ml/dakika; bkz. Bölüm 5.2. Farmakokinetiközellikler ve Bölüm 4.2. Pozoloji ve uygulama şekli) (bu hastalar için doz 5 mg’ıaşmamalıdır),

- Orta dereceli karaciğer yetmezliği (Child-Pugh skoru 7-9; bkz. Bölüm 5.2. Farmakokinetiközellikler ve Bölüm 4.2. Pozoloji ve uygulama şekli) (bu hastalar için doz 5 mg’ıaşmamalıdır),

-Ketokonazol gibi güçlü bir CYP3A4 inhibitörü ile eşzamanlı kullanımı (bkz. Bölüm 4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri ve Bölüm 4.2. Pozoloji veuygulama şekli),

- Hiatus hemisi/gastro-özefagal reflü ve/veya birlikte özofajite neden olabilen ya daözofajiti alevlendirebilen ilaçların (bifosfonatlar gibi) eş zamanlı kullanımı,

- Otonom nöropati.

Aşırı detrusor aktivitesi için nörojenik bir sebep bulunan hastalardaki güvenliliği ve etkililiği henüz belirlenmemiştir.

Solifenasin süksinat kullanan bazı hastalarda, havayolu obstrüksiyonu ile birlikte anjiyoödem bildirilmiştir. Anjiyoödem görülmesi durumunda solifenasin süksinat tedavisi kesilmeli veuygun tedavi ve/veya gerekli önlemler alınmalıdır.

Solifenasin süksinat kullanan bazı hastalarda anafılaktik reaksiyon bildirilmiştir. Anafılaktik reaksiyon geliştiren hastalarda, solifenasin süksinat bıraktırılmak, uygun tedavi ve / veyaölçümler yapılmalıdır.

Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, lapp laktaz yetmezliği ya da glukoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.

SOLİFAS’ın maksimum etkisi en erken 4 hafta sonra saptanabilir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Farmakolojik etkileşmeler:

Antikolineıjik özellikleri olan diğer tıbbi ürünlerle birlikte uygulanması, daha belirgin terapötik etkilere ve istenmeyen etkilere yol açabilir. SOLİFAS tedavisinin tamamlanmasınınardından, bir başka antikolineıjik tedaviye başlamadan önce, yaklaşık bir hafta bir araverilmesi sağlanmalıdır. Kolineıjik reseptör agonistlerinin birlikte uygulanması, solifenasininterapötik etkisini azaltabilir.

Solifenasin, metoklopramid ve sisaprid gibi gastro-intestinal sistem motilitesini uyaran tıbbi ürünlerin etkisini azaltabilir.

Farmakokinetik etkileşmeler:

İn vitro araştırmalarda, terapötik konsantrasyonlarda uygulanan solifenasinin insan karaciğer mikrozomları kaynaklı CYP1A1/2, 2C9, 2C19, 2D6 ya da 3A4’ü inhibe etmediğigösterilmiştir. Bu nedenle, solifenasinin bu CYP enzimleri tarafından metabolize edilenilaçların klerensini değiştirme olasılığı bulunmamaktadır.

Diğer tıbbi ürünlerin solifenasinin farmakokinetiği üzerindeki etkisi:

Solifenasin, CYP3A4 tarafından metabolize edilir. Güçlü bir CYP3A4 inhibitörü olan ketokonazol (200 mg/gün) ile eşzamanlı uygulanması, solifenasinin EAA değerinde ikikat artışa yol açarken, 400 mg/gün dozundaki ketokonazol ile eşzamanlı uygulamasolifenasinin EAA değerinde 3 kat artışla sonuçlanmıştır. Bu nedenle, ketokonazol ya dadiğer güçlü CYP3A4 inhibitörlerinin (örneğin; ritonavir, nelfınavir, itrakonazol) terapötikdozları ile eşzamanlı olarak kullanıldığında, maksimum SOLİFAS dozu 5 mg olaraksınırlandırılmalıdır (bkz. Bölüm 4.2. Pozoloji ve uygulama şekli).

Ciddi böbrek yetmezliği ya da orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalarda, solifenasin ve güçlü bir CYP3A4 inhibitörü ile eşzamanlı tedavi uygulanması kontrendikedir.

Enzim indüksiyonunun solifenasin ve metabolitlerinin farmakokinetiği üzerindeki etkisi daha yüksek afıniteli CYP3A4 substratlannın solifenasin uygulamasına etkisi kadar iyiincelenmemiştir. Solifenasin CYP3A4 tarafından metabolize edildiğinden, daha yüksekafıniteli diğer CYP3A4 substratlan (örneğin; verapamil, diltiazem) ve CYP3A4indükleyicileri (örneğin; rifampisin, fenitoin, karbamazepin) ile farmakokinetik etkileşimlerinolması mümkündür.

Solifenasinin diğer tıbbi ürünlerin farmakokinetiği üzerindeki etkisi:

Oral Kontraseptifler:

Solifenasin alımı ile solifenasin ve kombine oral kontraseptifler (etinil östradiol/levonorgestrel) arasında herhangi bir farmakokinetik etkileşim görülmemiştir.

Varfarin:

Solifenasin kullanımının -varfarin ya da S-varfarinin farmakokinetiğini veya bunlann protrombin zamanı üzerindeki etkisini değiştirmediği saptanmıştır.

Digoksin:

Solifenasin kullanımının digoksin farmakokinetiği üzerinde hiçbir etki göstermediği saptanmıştır.

4,6, Gebelik ve laktasyonGenel tavsiye

Gebelik Kategorisi: C

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Kontrasepsiyonla ilgili veri mevcut değildir.

Gebelik dönemi

Solifenasin kullanırken gebe kalan kadınlardan elde edilen herhangi bir klinik veri mevcut değildir. Hayvanlarda yapılan araştırmalarda solifenasinin fertilite, embriyonal / fetalgelişim ya da doğurma üzerinde direkt zararlı etkileri olmadığı gösterilmiştir (bkz. Bölüm5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri). İnsanlar için potansiyel risk bilinmemektedir.SOLİFAS, gebe kadınlara reçete edildiğinde dikkatli davranılmalıdır.

Laktasyon dönemi

Solifenasinin insan sütüne geçmesine ilişkin herhangi bir veri mevcut değildir. Farelerde, solifenasin ve/veya metabolitleri süte geçmiş ve yenidoğan farelerde doza bağımlı birgelişme bozukluğuna neden olmuştur (bkz. Bölüm 5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri). Bunedenle, emzirme dönemi boyunca SOLİFAS kullanımından kaçınılmalıdır.

Üreme yeteneği / Fertilite

Gebelik dönemi başlığı altında verilen bilgiler dışında, fertilite ve üreme hakkında başka bilgi bulunmamaktadır.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Diğer antikolineıjiki erde olduğu gibi solifenasin de, bulanık görmeye ve sık olmayan bir biçimde somnolans ve yorgunluğa (bkz. Bölüm 4.8. İstenmeyen etkiler) nedenolabildiğinden, araç ve makine kullanma yeteneği olumsuz etkilenebilmektedir.

4.8. İstenmeyen etkiler

Solifenasinin farmakolojik etkisine bağlı olarak, SOLİFAS şiddeti (genellikle) hafif ya da orta dereceli olan istenmeyen antikolineıjik etkilere neden olabilir. İstenmeyenantikolinerjik etkilerin sıklığı dozla ilişkilidir.

Solifenasin ile en sık bildirilen advers reaksiyon, ağız kuruluğu olmuştur. Bu reaksiyon günde bir kez 5 mg’lık doz ile tedavi edilen hastaların %1 İrinde, günde bir kez 10mg’lık doz ile tedavi edilen hastaların %22’sinde ve plasebo ile tedavi edilen hastaların%4’ünde ortaya çıkmıştır. Ağız kuruluğunun şiddeti, genellikle hafif olmuş ve yalnızca nadirdurumlarda tedavinin kesilmesine yol açmıştır. Genel olarak, bu tıbbi ürüne uyum çok yüksekolmuş (yaklaşık %99) ve solifenasin ile tedavi edilen hastaların yaklaşık %90’ı 12 haftalıktedaviden oluşan çalışma döneminin tümünü tamamlamıştır.

Klinik çalışmalarda solifenasin ile elde edilmiş veriler aşağıdadır:

Çok yaygın (>1/10)

Yaygın (> 1/100 ila < 1/10)

Yaygın olmayan (> 1/1.000 ila < 1/100)

Seyrek (> 1/10.000 ila < 1/1.000)

Çok seyrek (< 1/10.000)

Bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar:

Yaygın olmayan: İdrar yolu enfeksiyonu, sistit

Bağışıklık sistemi hastalıkları:

Bilinmeyen: Anafilaktik reaksiyon*

Metabolizma ve beslenme bozuklukları:

Bilinmeyen: İştah azalması*, hiperkalemi*

Psikiyatrik hastalıklar:

Çok seyrek: Halüsinasyon*, konfiizyon durumu*

Bilinmiyor: Deliryum*

Sinir sistemi hastalıkları:

Yaygın olmayan: Somnolons, tat alma bozukluğu Seyrek: Baş dönmesi*, baş ağrısı*

Göz hastalıkları:

Yaygın: Bulanık görme Yaygın olmayan: Göz kuruluğuBilinmeyen: Glokom*

Kardiyak hastalıklar:

Bilinmeyen: Torsades de Pointes*, elektrokardiyogram QT uzaması*, atrial fibrilasyon*, taşikardi*

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları:

Yaygın olmayan: Nazal kuruluk Bilinmeyen: Disfoni*

Gastro-intestinal hastalıklar:

Çok yaygın: Ağız kuruluğu

Yaygın: Konstipasyon, bulantı, dispepsi, abdominal ağrı

Yaygın olmayan: Gastro-özefageal reflü hastalıkları, boğaz kuruluğu

Seyrek: Kolon obstrüksiyonu, peklik, kusma*

Bilinmeyen: İleus*, abdominal rahatsızlık*

Hepatobiliyer hastalıklar:

Bilinmeyen: Karaciğer hastalığı, karaciğer fonksiyon test anormalliği*

Deri ve derialtı doku hastalıkları:

Yaygın olmayan: Cilt kuruluğu Seyrek: Pruritus*, döküntü*

Çok seyrek: Eritema multiforme*, ürtiker*, anjiyoödem*

Bilinmeyen: Eksfoliyatif dermatit*

Kas - iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları:

Bilinmeyen: Kas zayıflığı*

Böbrek ve idrar yolu hastalıkları:

Yaygın olmayan: İdrar yapma güçlüğü Seyrek: Üriner retansiyonBilinmeyen: Böbrek yetmezliği*

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:

Yaygın olmayan: Yorgunluk, periferik ödem * Pazarlama sonrası gözlemlenmiştir.

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesineolanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr: e-posta:tufam@titck.gov.tr; tel: O 800 314 00 08; faks: 0312 218 35 99).

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Semptomlar

Solifenasin süksinatın doz aşımı şiddetli antikolinerjik etki ile sonuçlanabilir ve uygun şekilde tedavi edilmelidir. En yüksek doz olarak bir hastaya yanlışlıkla 5 saat süre ile 280 mgsolifenasin süksinat verilmiştir. Hastaneye yatış gerektirmeyen mental durum değişikliğigözlenmiştir.

Tedavi

Solifenasin süksinat ile doz aşımı durumunda, hasta aktif kömür ile tedavi edilmelidir. Gastrik lavaj 1 saat içinde uygulandığı taktirde yararlıdır, ancak hasta kusturulmamalıdır.

Diğer antikolineıjiklerde olduğu gibi, semptomlar aşağıda belirtildiği biçimde tedavi edilebilir:

- Halüsinasyonlar ya da belirgin eksitasyon gibi ciddi merkezi antikolineıjik etkiler:Fizostigmin ya da karbakol ile tedavi edilir.

- Konvülziyonlar ya da belirgin eksitasyon: Benzodiazepinlerle tedavi edilir.

- Solunum yetersizliği: Suni solunum uygulanarak tedavi edilir.

- Taşikardi: Beta-blokörlerle tedavi edilir.

- Üriner retansiyon: Kateterizasyon uygulanarak tedavi edilir.

- Midriyazis: Pilokarpin göz damlası uygulanarak ve/veya hasta karanlık bir odadatutularak tedavi edilir.

Diğer antimuskariniklerde olduğu gibi, doz aşımı durumunda QT-uzaması açısından risk taşıdığı (yani; hipokalemi, bradikardi ve halen QT-aralığım uzattığı bilinen tıbbi ürünlerinkullanılması) ve daha önceden mevcut kardiyak hastalıkları olduğu (örneğin; miyokardiskemisi, aritmi, konjestif kalp yetmezliği) bilinen hastalara özel bir dikkat gösterilmelidir.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Üriner antispazmodik

ATC Kodu: G04B D08

Etki mekanizması:

Solifenasin yarışmacı, spesifik bir kolineıjik-reseptör antagonistidir. Mesane, parasempatik kolinerjik sinirlerle uyarılır. Asetilkolin, başta M₃ alt-tipi olmak üzere muskarinikreseptörler aracılığıyla detrusor düz kasını kasar. İn vitro ve in vivo farmakolojikaraştırmalarda, solifenasinin muskarinik M₃ alt-tip reseptörünün yarışmacı bir inhibitörüolduğu gösterilmiştir. Ayrıca, solifenasinin test edilen iyon kanalları ve çeşitli diğerreseptörler için düşük afinite göstermesi ya da hiç afinite göstermemesi yoluylamuskarinik reseptörler için spesifik bir antagonist olduğunu göstermiştir.

Farmakodinamik etkiler: Günde 5 mg ve 10 mg dozlarındaki solifenasin tedavisi, aşırı aktif mesanesi olan erkek ve kadın hastalarda yürütülen çeşitli çift-kör, randomize, kontrollü klinikçalışmalarda araştırılmıştır.

•

Aşağıdaki tabloda gösterildiği gibi, 5 mg ve 10 mg’lık solifenasin dozlarının her ikisi de, primer ve sekonder son noktalarda plaseboya kıyasla, istatistiksel olarak anlamlı iyileşmesağlamıştır. Etkililik, tedavinin başlatılmasından itibaren bir hafta içinde gözlenmiştir ve12 haftalık bir dönem boyunca stabil kalmıştır. Uzun süreli, açık nitelikli bir araştırmada,etkililiğin en az 12 ay boyunca devam ettiği gösterilmiştir. 12 haftalık tedaviden sonra,tedaviden önce inkontinans şikayeti olan hastaların, yaklaşık %50’si inkontinans olaylarıyaşamamış ve buna ek olarak, hastaların %35’inde günde 8 defadan daha az sayıda olan biridrara çıkma sıklığı elde edilmiştir. Aşın aktif mesane semptomlarının tedavisi; aynızamanda genel sağlık algılaması, inkontinansın etkisi, rol kısıtlamaları, fiziksel kısıtlılıklar,sosyal kısıtlılıklar, duygular, semptom şiddeti, şiddet ölçümleri ve uyku/eneıji gibi bazıyaşam kalitesi ölçütleri üzerinde yararlı etkilerle sonuçlanmaktadır.

Tedavi süresi 12 hafta olan dört kontrollü Faz 3 araştırmanın sonuçları (havuzlanmış veriler)

Not: Pivotal çalışmaların dördünde solifenasin 10 mg ve plasebo kullanılmıştır. Bu dört çalışmanın ikisinde ayrıca solifenasin 5 mg da kullanılmış ve çalışmalardan birine günde ikikez uygulanan tolterodin 2 mg dahil edilmiştir. Farklı çalışmaların her birinde tümparametreler ve tedavi gruplan değerlendirilmemiştir. Bu nedenle, listelenmiş olan hastasayılan her bir parametre ve tedavi grubu için farklılık gösterebilir.

* Plasebo ile eşleştirilmiş karşılaştırma için p-değeri.

5.2. Farmakokinetik özelliklerGenel özellikler

Emilim:

Solifenasin tabletlerinin alınmasının ardından, 3 ila 8 saat sonra solifenasin maksimum plazma konsantrasyonuna (C_maks) ulaşmaktadır. t_maks doza bağımlı değildir. C_maks ve eğrininaltında kalan alan (EAA), 5 ila 40 mg arasında dozla orantılı olarak artar. Mutlakbiyoyararlanım, yaklaşık %90’dır.

Besin alımı, solifenasinin C_maks’ını ya da EAA’sını etkilemez.

Dağılım:

intravenöz uygulamayı takiben solifenasinin görünen dağılım hacmi, yaklaşık 600 L’dir. Esas olarak a,-asit glikoprotein olmak üzere, solifenasinin plazma proteinlerine bağlanma oranıyüksektir (yaklaşık %98).

Biyotransformasyon:

Solifenasin büyük ölçüde karaciğer tarafından, esas olarak sitokrom P450 3A4 (CYP3A4) yoluyla metabolize edilir. Bununla birlikte, solifenasinin metabolizmasına katkıdabulunabilen alternatif metabolik yollar mevcuttur. Solifenasinin sistemik klerensi, yaklaşık9,5 L/saat’tir ve solifenasinin terminal yarılanma ömrü, 45-68 saattir. Oral dozuygulamasından sonra plazmada solifenasine ek olarak, farmakolojik yönden aktif olan bir(4/i-hidroksi solifenasin) ve inaktif olan üç metabolit (A-glukuronid, A-oksit ve 4R-hidroksi-A-oksit) tanımlanmıştır.

Eliminasvon:

10 mg’lık bir tek [¹⁴C-işaretli]-solifenasin dozunun uygulanmasından sonra, 26 gün boyunca radyoaktivitenin yaklaşık %70’i idrarda ve %23’ü feçeste saptanmıştır, idrarda,radyoaktivitenin yaklaşık %11’i değişmemiş etkin madde olarak; yaklaşık %18’i A-oksitmetaboliti olarak, %9’u 4/?-hidroksi-A-oksit metaboliti olarak ve %8’i 4/Chidroksimetaboliti (aktif metabolit) olarak tespit edilmiştir. Feçeste, 4i?-hidroksi metaboliti tespitedilmiştir.

Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:

Terapötik doz aralığında farmakokinetiği doğrusaldır.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Böbrek yetmezliği:

Solifenasinin hafif ve orta dereceli böbrek yetmezliği olan hastalardaki EAA ve C_maks değerlerinin sağlıklı gönüllülerde saptanan değerlerden anlamlı bir farklılık göstermediğibelirlenmiştir. Ciddi böbrek yetmezliği bulunan hastalarda (kreatinin klerensi <30 ml/dakika),Cmaks’daki yaklaşık %30 artış, EAA’de %100’den fazla artış ve t_1/2’de %60’dan fazla artışile birlikte, solifenasin etkilenimi kontrollere kıyasla anlamlı ölçüde daha büyük olmuştur.Kreatinin klerensi ile solifenasin klerensi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkiolduğu gözlenmiştir.

Hemodiyaliz uygulanmakta olan hastalardaki farmakokinetiği araştırılmamıştır.

Karaciğer yetmezliği:

Orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalarda (Child-Pugh skoru 7 ila 9) C_mak_s etkilenmemiş, EAA %60 oranında artmış ve t_1/2 iki katına çıkmıştır. Solifenasinin ciddikaraciğer yetmezliği olan hastalardaki farmakokinetiği araştın İmamı ştır.

Yas:

Hastanın yaşına göre herhangi bir dozaj ayarlaması gerekli değildir. T_mak_S olarak ifade edilen ortalama emilim hızı yaşlılarda hafifçe daha yavaştır. C_mak_S, EAA ve terminalyarılanma ömrü yaşlı bireylerde yaklaşık % 20 daha yüksek bulunmuştur. Bu hafiffarklılıklar, klinik açıdan anlamlı olarak kabul edilmemiştir. Solifenasinin çocuklar veadölesanlardaki farmakokinetiği saptanmamıştır.

Cinsiyet:

Solifenasinin farmakokinetiği cinsiyetten etkilenmez.

Irk:

Solifenasinin farmakokinetiği ırktan etkilenmez.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Konvansiyonel güvenlilik farmakolojisi, tekrarlanan doz toksisitesi, fertilite, embriyofötal gelişme, genotoksisite ve karsinojenik potansiyel araştırmalarına dayanan klinik öncesiveriler insanlar için özel bir tehlike olmadığını göstermektedir. Farelerde yapılan bir preve postnatal gelişim araştırmasında, laktasyon sırasında anneye uygulanan solifenasintedavisi doza bağımlı olarak daha düşük bir postpartum hayatta kalma oranına, yavruağırlığında azalmaya ve klinik açıdan anlamlı düzeylerde daha yavaş fiziksel gelişime nedenolmuştur. Doğumlarından 10 gün sonra tedavi edilen jüvenil fareler, yetişkin farelere göredaha yüksek maruziyet ve daha ciddi toksisite göstermişlerdir.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Laktoz monohidrat Prej ektinize nişastaHipromelloz (E464)

Magnezyum stearat (E572)

Talk (E553b)

Polietilen glikol Titanyum dioksit (El71)

Kırmızı demir oksit (El 72)

6.2. Geçimsizlikler

Geçerli değil.

6.3. Raf ömrü

24 aydır.

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

25°C’nin altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

Kutuda, Al folyo - PVC / Açlar blisterde, 30 ve 90 tablet.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller "Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği" ve "Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği"’ne uygunolarak imha edilmelidir.