Böbrek fonksiyon bozukluğu ve prerenal azotemisi olan hastalarda ciddi nörotoksik reaksiyon riski büyük ölçüde artar. Bunlar, işitme ve optik sinir bozuklukları, periferal nevrit, araknoidit ve ensefalopatidir. Böbrek fonksiyonları dikkatle incelenmeli ve böbrekharabiyeti ve azot retansiyonu olan hastalara düşük dozlar verilmelidir. Böbrek harabiyeti olanlarda doruk plazma konsantrasyonu 20-25 mcg/ml'yi geçmemelidir. Kas gevşeticilerle birlikte kullanıldığında solunum durmasına yol açabilir. Ototoksisite : Streptomisin, sıklıkla işitme sinirinin vestibüler dalını etkileyerek bulantı, kusma ve baş dönmesine yol açabilir. İleri yaşlarda ve böbrek yetmezliğinde ototoksisite riski artar. İlacın kesilmesiyle bu semptomlar kaybolur. Uzun süreli tedavide işitme kaybı katdedilmişse de genellikle geçicidir. Uzun süreli tedavilerde odiogram, vestibüler ve böbrek testleri yapılmalıdır. Kulak çınlaması, kulakta uğultu veya kulaklarda dolgunluk hissi görüldüğü taktirde streptomisin tedavisi kesilmelidir. Ciltte duyarlık reaksiyonlarından kaçınmak için, enjeksiyonluk streptomisin hazırlayan veya temas eden kişiler dikkatli olmalıdırlar. Diğerintramüsküler preparatlarda olduğu gibi, Kristalize STRETOMYCINE Sulfdate 1 g, büyük kaslar içine ve derine yapılmalıdır. Erişkinlerde üst dış gluteal bölgeye veya uyluk orta lateral kaslarına, çocuklarda ise uyluk orta lateral kaslarına yapılmsı önerilr. Enjeksiyon yeri her seferinde değiştirilmeli ve 500 mg/ml'den yüksek konsantrasyondaki çözeltiler enjekte edilmemelidir. Zührevi hastalıkların tedavisinde siflis varlığından şüpheleniyorsa, tedaviden önce uygun laboratuvar testleri yapılmalı ve en az 4 ay ara ile serolojik testler tekrarlanmalıdır.