Uyarılar

Faz 3 ve 4 klinik çalışmalarda karşılaştırma ajanına göre tigesiklin tedavisi gören hastalarda tüm nedenleri kapsayan mortalite oranlarında artış gözlenmiştir. Karşılaştırma ajanı içeren 13adet Faz 3 ve Faz 4 klinik çalışmanın dahil edildiği toplu analizde, tigesiklin alan hastaların%4.0’ünde (150/3788) ve karşılaştırma ajanım alan hastaların %3.0’ünde (110/3646) ölümgerçekleşmiştir; bu da düzeltilmemiş risk farkını %0.9 (%95 CI 0.1, 1.8) yapmıştır. Buçalışmaların toplu analizinde, çalışma ağırlığına bağlı rastgele etki modeline göre, tigesiklinve karşılaştırma ajanı tedavisi gören hastalar arasında düzeltilmiş tüm ölüm sebeplerine bağlırisk farkı %0.6 (%95 CI, 0.1, 1.2) olmuştur. Bu artışın nedeni belirlenememiştir. Tedaviseçenekleri değerlendirilirken tüm sebeplere bağlı mortalite oranlarındaki bu artış göz önündebulundurulmalıdır (bkz 4.8. istenmeyen etkiler).

Tigesiklin dahil hemen hemen tüm antibakteriyel ajanlar ile tedavide anaflaktik/anaflaktoid reaksiyonlar rapor edilmiştir ve hayati tehlike yaratabilir.

Glisilsiklin sınıfı antibiyotikler, yapısal olarak tetrasiklin sınıfı antibiyotiklere benzerler. Bu nedenle tetrasiklin sınıfı antibiyotiklere aşırı duyarlılığı olan hastalarda dikkatlikullanılmalıdır.

Hemen hemen tüm antibakteriyel ajanlarla, hafif tablolardan yaşamı tehdit edecek dereceye varabilen şiddetli psödomembranöz kolit vakaları bildirilmiştir. Bu nedenle herhangi birantibiyotik tedavisinden sonra diyare yakınması ile gelen hastalarda bu tablonun düşünülmesiönemlidir.

Diğer antibiyotik preparatlarında olduğu gibi, bu ilacın kullanımı ile mantarlar dahil duyarlı olmayan organizmaların aşırı çoğalması söz konusu olabilir. Hastalar tedavi süresince dikkatlibir şekilde izlenmelidir. Süper enfeksiyonun gelişmesi durumunda uygun tedavi yapılmalıdır.Tigesiklin tedavisi ile ilişkili olarak ciddi boyutlara varabilen akut pankreatit (sıklık: yaygınolmayan) görülmüştür (bkz., Bölüm 4.8). Tigesiklin almakta olan hastalarda akut pankreatitidüşündüren klinik belirtiler, bulgular veya laboratuvar anormallikleri geliştiğinde akutpankreatit tanısı düşünülmelidir.

Rapor edilen olguların çoğu, en az bir haftalık tedaviden soma gelişmiştir. Pankreatit için bilinen riskfaktörleri taşımayan hastalarla ilgili olgular rapor edilmiştir. Hastalar, tigesiklintedavisinin kesilmesinden soma genellikle düzelmektedir. Pankreatit geliştiği düşünülenhastalarda tigesiklin tedavisinin kesilmesi düşünülmelidir.

Sıçanlarda yapılan tigesiklin çalışmalarının sonuçlarında, kemikte renk değişmesi gözlemlenmiştir. Tigesiklin insanlarda diş gelişimi sırasında uygulandığında dişlerde kalıcırenk değişimi ile ilişkili olabilir.

Klinik olarak belirgin barsak perforasyonundan soma komplike intraabdominal enfeksiyonu (klAE)olan hastalarda tigesiklin monoterapisi düşünüldüğünde dikkatli olunmalıdır. Faz IIIkomplike intraabdominal enfeksiyon (klAI) çalışmalarında (n=1642), barsak perforasyonu vesepsis/septik sok gelişen 6 hasta tigesiklin ile ve 2 hasta imipenem/cilastatin ile tedaviedilmiştir. Tigesiklin uygulanan 6 hastanın APACHE II skorları (ortalama=13),mipenem/cilastatin uygulanan diğer 2 hastaya (APACHEII değeri= 4 ve 6) göre dahayüksektir. Her iki tedavi grubu arasındaki temel APACHE II skorlarının farklılığı ve hastasayısının azlığından dolayı, bu sonucun tedavi ile ilişkisi kanıtlanamaz.

Tigesiklin tedavisi alan hastalarda önemli karaciğer yetmezliği ve fonksiyon bozukluğu olan izole olgular bildirilmiştir.

Glisilsiklin sınıfı antibiyotikler, yapısal olarak tetrasiklin sınıfı antibiyotiklere benzerler ve benzer yan etkilere sahip olabilirler. Bu tür yan etkiler; ışığa hassasiyet, psödotümör serebri,pankreatit ve antianabolik etkiler (yükselmiş BUN, azotemi, asidoz ve hiperfosfatemi’yasebep olan) olabilir.

Tigesiklinin hastane kökenli pnömoni (HAP) hastalarındaki etkinlik ve güvenilirliği belirlenmemiştir.

Hastane kökenli pnömoni hastalarında yapılan bir çalışmada, hastalar tigesiklin (başlangıçta 100 mg, daha soma her 12 saatte bir 50 mg) veya karşılaştırma ilacı uygulanacak şekilderandomize edilmiştir. Ayrıca, hastaların belirlenen ek tedavileri almasına izin verilmiştir.Ventilatör ilişkili pnömoni hastalarından oluşan ve tigesiklin verilen alt grupta, karşılaştırmailacı ile kıyaslandığında, daha düşük tedavi oranları (klinik olarak değerlendirilebilirpopülasyon için %70,1’e karşı %47,9) ve daha yüksek mortalite ((15/122 [%12.3]e karşı25/131 [% 19.1]) gözlenmiştir. Ventilatör ilişkili pnömoni tanısı ve bu zeminde gelişenbakteremisi olan hastalardan tigesiklin tedavisi görenlerde karşılaştırma ajanı ile tedavigörenlere oranla daha yüksek mortalite görülmüştür (9/18[%50.0]’a karşı 1/13 [%7.7])

Klinik açıdan belirgin barsak perforasyonu veya kaçınılmaz sepsis ya da septik şok tablosuna sekonder komplike karm-içi enfeksiyonları olan ciddi derecede hastalara, tigesiklin tedavisiuygulanması durumunda, kombine antibakteriyel tedavi verilmesinin gerekliliğidüşünülmelidir.

Tigesiklinin antikoagülanlarla birlikte uygulanması durumunda hastalar, protrombin zamanı veya uygun olan diğer antikoagülasyon testleriyle izlenmelidir.

Bu tıbbi ürün mannitol içermektedir. Dozu nedeniyle uyarı gerektirmemektedir.

Bu tıbbi ürün her ml’sinde 1 mmol (23 mg)’dan daha az sodyum ihtiva eder. Sodyuma bağlı herhangi bir olumsuz etki beklenmez.

Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

TİGECİD baş dönmesine yol açabilir ve bu nedenle araç veya makina kullanım yeteneğini bozabilir.