5.FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1.Farmakodinamik (izcilikler

Farmakoterapötik grup: Diğer antipsikotikler ATC kodu: N05AXI3

XEPLION paliperidonun (+)- ve (-)- rasemik karışımını içerir.

Etki mekanizması:

Paliperidon palmitat, paliperidona hidrolize olur (Bkz. Bölüm 5.3). Paliperidon, daha çok serotonerjik S-HT^a antagonistik aktivitesi olan merkezi etkili dopamin Di antagonistidİr. Paliperidon, aym zamanda alfa-1 ve alfa-2 adrenerjik reseptörlerin ve Hj histaminerjik reseptörlerin antagonisti olarak etki eder. Paliperidonun kolinerjik muskarinik veya fir ve 8ı-adrenerjik reseptörlere afinitesi yoktur. (+)- ve (-)- paliperidon enantiyomerleriniıı farmakolojik aktivitesi, kalitatif ve kantitatif olarak benzerdir.

Şizofrenide etkili olan diğer ilaçlarda olduğu gibi paliperidonun etki mekanizması bilinmemektedir. Ancak, ilacın şizofrenideki terapötik aktivitesinin, dopamin Tip 2 (Di) ve serotonin Tip 2 (SHTja) reseptör antagonizmasının kombinasyonu ile kontrol edildiği öne sürülmüştür. D: ve 5HT2a dışındaki diğer reseptörlerdeki antagonizma, paliperidonun diğer etkilerinin bazılarını açıklayabilir.

Elektro fizyoloji

Oral paliperidonun QT aralığı üzerindeki etkileri, şizofreni ve şizoafektif bozukluğu olan erişkinlerde yapılan İki randomize, çift-kör. çok merkezli, faz 1 çalışmasında ve şizofrenili erişkinlerde yapılan aktif kontrollü, 6 haftalık, sabit dozlu etkinlik çalışmalarında değerlendirilmiştir.

İlk faz 1 çalışmasında (n=14İ), denekler 7 gün süre ile günde bir kere hızlı salimli oral

paliperidon {4 mg’dan 8 mg’a titre edilerek) veya tek doz moksifloksasin (400 mg) almak

üzere randomize olarak ayrılmışlardır. Günde tek doz 8 mg hızlı salimli oral paliperidon

(n=50, Cma* ss= 1 i 3 ng/ml) ile elde edilen ortalama kararlı durum maksimum plazma

konsantrasyonu, deltoid kas içine uygulanan önerilen maksimum 150 mg’lık XEPLION dozu

Sayfa 19/34

ile gözlenen 2 kat daha yüksek maruziyete göre daha yüksek bulunmuştur (öngörülen ortalama Cmas S5 = 50 ng/ml). Model-ayarlı, gün-ortalamalı iiııccr-dcrtvclt QT düzeltmesinde (QTcLD), XEPL10N tedavi grubunda (n=50) 5.5 milisaııiyeiik (ms) ortalama artış saptanmıştır (%90 Cl: 3.66; 7.25).

İkinci faz 1 çalışmasında (n=109) denekler; plasebo, maksimum önerilen oral uzatılmış salimli paliperidon dozu (günde bir kere 12 mg) ve bunu takiben Önerilen aralığın üzerinde bir doza titrasyon (günde bir kere 18 mg) veya aynı farmakolojik ilaç sınıfından bir ilacı (günde iki kez 400 mg ketiapin) aktif kontrol olarak aiaeak şekilde rastgele ayrılmışlardır. Bu 10 günlük eşit etkinlik çalışmasında, birincil karşılaştırma 12 mg uzatılmış salimli paliperidon İle ketiapin arasında yapılmıştır. Her bireyin saptanan değerinde QTcLD’de başlangıca göre en düşük kareler orsalamasının değişikliği, 12 mg uzatılmış salimli paliperidon içiıı (ortalama Ciim 34 ng/ml), günde iki kez 400 mg ketiapin ile karşılaştırıldığında (ortalama Ci!lax 1183 ng/ml) 5.1 ms daha düşük bulunmuştur (%90 Cl: -9.2; -0.9). Bu değer önceden belirlenmiş 10 ms olan eşil etkinlik kriterine uygundur. Her bireyin saptanan t„m değerinde QTcLD’de başlangıca göre ortalama değişiklik, 18 mg uzatılmış salimli paliperidon için (ortalama C,tm 53 ng/ml), günde iki kez 400 mg ketiapin ile karşılaştırıldığında (ortalama Cmax 1183 ng/ml)

2.3 ms daha düşük bulunmuştur (%90 Cl: -6.8; 2,3).

Her bireyin saptanan t,ım değerinde QTcLD’de ortalama değişiklik, eşzamanlı plasebo grubunda saptanan ortanca değerinde (karşılaştırılan aktif ilacın) QTcLD’de başlangıca göre ortalama değişiklikle karşılaştırıldığında, 12 mg uzatılmış salimli paliperidon için 1.5 ms daha yüksek (%90 Cl: -3.3; 6.2) ve günde iki kez 400 mg ketiapin için 8.0 ms daha yüksek (%90 Cl: 3.1; 12.9) bulunmuştur. Her bireyin saptanan tırax değerinde QTcLD’de ortalama değişiklik, eşzamanlı plasebo grubunda saptanan ortanca tmM değerinde (karşılaştırılan aktif ilacın) QTcLD’de başlangıca göre ortalama değişiklikle karşılaştırıldığında, 18 mg uzatılmış salimli paliperidon için 4.9 ms daha yüksek (%90 Cl: -0.5; 10.3) ve günde iki kez 400 mg ketiapin için 7.5 ms daha yüksek (%90 Cl: 2.5; 12.5) bulunmuştur.

Bu çalışmaların hiçbirisinde herhangi bir zamanda deneklerde, başlangıca göre 60 milisaniyeyi geçen bir değişiklik veya 500 milisaniyeyi geçen bir QTcLD görülmemiştir.

Oral uzatılmış salimli paliperidonla ilgili sabit dozlu Uç etkinlik çalışmasında, standardize ediimiş bir yöntem kullanılarak belirli günlerde (beklenen CI!iax sürelerini içeren) 15 zaman noktasında, kapsamlı elektrokardiyografi (ECG) ölçümleri alınmıştır. Uzatılmış sahmlı paliperidon ile tedavi edilen 836 denek, olanzapin ile tedavi edilen 357 denek ve piasebo ile tedavi edilen 350 deneğin toplu verilerine göre herhangi bir zaman noktasmda, herhangi bir

Sayfa 20 / 34

tedavi grubunda ortalama QTcLD artışı 5 milisaniyeyi geçmemiştir. Bu çalışmalar esnasında, uzatılmış salimli 12 mg paliperidon ve olanzapin gruplarının her birisinde bir denekte bir zaman noktasında 60 milisaniyeyi geçen değişiklik olmuştur (sırası İle 62 ve 110 milisaniye artışları).

XEPL10N’un dört sabit dozlu etkinlik çalışmasında, deneklerin tamamında 60 milisaniyeyi geçen QTcLD değişikliği olmamış ve herhangi bir zaman noktasında 500 milisaniyeden fazla QTcLD değeri görülmemiştir. Uzun süreli niiksü önleme çalışmasında, deneklerin tamamında 60 milisaniyeyi geçen QTcLD değişikliği olmamıştır ve bir denekle 507 milisaniyelik QTcLD değeri saptanmıştır (Bazett düzeltilmiş QT aralığı [QTcB] 483 milisaniye). Bu hastada ayrıca kalp hızı 45 atım/dakika bulunmuştur.

Klinik Etkinlik

XEPLION’un şizofreninin akut tedavisinde etkililiği, şizofreni için DSM-IV kriterlerini karşılayan akut nüks gelişmiş yatan erişkin hastalarda yapılan kısa süreli {biri 9 haftalık ve üçü 13 haftalık) çift-kör, randomize, plasebo kontrollü, sabit dozlu dört çalışmada değerlendirilmiştir. Bu çalışmalarda I XEPLION’un sabit dozları, 9 haftalık çalışmada I. , 8. ve 36, günlerde ve 13 haftalık çalışmalarda ek olarak 64. günde verilmiştir (ilk iki doz için bir haftalık aralıklarla ve daha sonra idame için 4 haftada bir).

Etkinlik, Pozitif ve Negatif Sendrom Ölçekleri (PANSS) kullanılarak değerlendirilmiştir. PANSS, pozitif semptomları, negatif semptomları, dağınık düşünceleri, kontrol edilemeyen saldırgan hk/heyecanı ve anksiyete/depresyonu değerlendirmek için beş faktörden oluşan valide edilmiş çok maddeli bir ölçektir. Fonksiyon, Kişisel ve Sosyal Performans (PSP) ölçeği kullanılarak değerlendirilmiştir. PSP, sosyal olarak yararlı aktivite alanlarında kişisel ve sosyal fonksiyonu ölçen ve klinisyenin derecelendirdiği valide edilmiş bir ölçektir: iş ve çalışma, kişisel ve sosyal ilişkiler, kendi kendine bakım ve rahatsız edici ve agresif davranışlar. Sosyal, kişisel ve kendi kendine bakım utanlarında disfonksiyonun şiddeti, bu aktiviteieri başkalarının yardımı ile ve başkalarının yardımı olmaksızın uygulamada zorluk derecesi (yok, hafif, aşikar, belirgin, şiddetli) İle Ölçülür. Benzer şekilde, agresif davranışlarda disfonksiyonun şiddeti, agresif davranışların varlığı veya yokluğu (kabalık, başkalarına toplum içinde hakaret etmek, nesneleri kırmak, sözlü tehditler, fiziksel saldırı) ve bu davranışların sıklığı ile ölçülür.

XEPLION’uıı üç sabit dozunu (başlangıçta 150 mg’lık deltoid enjeksiyon ve bunu takiben 25 mg/4 hafta, 100 mg/4 hafta veya 150 nıg/4 hafta şeklinde 3 gluteal veya deltoid doz) plasebo iie karşılaştıran 13 haftalık çalışmada (n=636), XEPL!ON’un üç dozu da, PANSS toplam

Sayfa 21/34

puanını düzeltmek açısından plaseboya göre üstün bulunmuştur. Bu çalışmada, hem 100 mg/4 hafta hem de 150 mg/4 haftalık tedavi gruplan PSP puanı açısından plaseboya göre İstatistiksel olarak anlamlı üstünlük göstermişken, 25 mg/4 haftalık tedavi grubu üstünlük göstermemiştir. Bu bulgular, tedavi süresi boyunca etkililiği ve PANSS’de düzelmeyi desteklemektedir ve dördüncü gün kadar erken dönemde gözlenmiştir. Sekizinci günde ise 25 mg ve 150 mg’hk XEPLION gruplarında plaseboya göre anlamlı farklılık gözlenmiştir,

XEPLION’un üç sabit dozunu (50 mg/4 hafta, 100 mg/4 hafta ve 150 mg/4 hafta) plasebo ile karşılaştıran diğer bir 13 haftalık çalışmada (n=349), sadece 100 mg/4 haftalık XEPL10N grubu, PANSS toplam puanında düzelme açısından plaseboya göre üstün bulunmuştur. Bu çalışmada, hem 50 mg/4 hafta, hem de 100 mg/4 hafta dozları, PSP puanını düzeltmek açısından plaseboya üstün bulunmuştur. Bu çalışmaya 150 mg’lık bir doz dahil edilmesine rağmen, bu dozu alan gönüllü sayısı, bu dozun etkililiği ile ilgili kesin sonuçlara varmak için yeterli değildir.

XEPLION’un üç sabit dozunu (25 mg/4 hafta, 50 mg/4 hafta ve 100 mg/4 hafta) plasebo ile karşılaştıran üçüncü 13 haftalık çalışmada (n=513), XEPLION’un üç dozu da, PANSS toplam puanını düzeltmek açısından plaseboya göre üstün bulunmuştur. Bu çalışmada, paliperidon doz grupların tamamında, PSP puanı açısından plaseboya göre istatistiksel olarak anlamlılık saptanmamıştır.

XEPLION’un iki sabit dozunu (50 mg/4 hafta ve 100 mg/4 hafta) plasebo ile karşılaştıran 9 haftalık çalışmada (n=197), XEPLION’un iki dozu da, PANSS toplam puanını düzeltmek açısından plaseboya göre üstün bulunmuştur.

XEPLION’uıı şizofrenide semptomatik kontrolü idame etmek ve şizofrenide relapsı geciktirme açısından etkililiği, şizofreni için DSM-IV kriterlerini karşılayan 849 yaşlı olmayan erişkin gönüllüleri içeren uzun süreli çift-kör, plasebo kontrollü, esnek dozlu bir çalışmada belirlenmiştir. Bu çalışma, 33 haftalık açık etiketli akut tedavi ve stabilizasyon fazı, randomize, plasebo kontrollü bir faz (nüks açısından gözlem yapmak üzere) ve 52 haftalık açık etiketli uzatma dönemini içermiştir. Bu çalışmada, XEPLION dozları ayda bir defa uygulanan 25, 50, 75 ve 100 mg dozlarım içermiştir; 75 mg dozuna yalnızca 52 haftalık açık etiketli uzatmada izin verilmiştir. Hastalar, başlangıçta 9 haftalık bir geçiş dönemi sırasında esnek dozlarda (25-I00 mg) XEPLlON almıştır, 24 haftalık koruma dönemine girmek için hastalann PANSS skorunun <75 olması gerekmiştir. Dozlama ayarlamalarına yalnızca koruma döneminin ilk 12 haftasında izin verilmiştir. Değişken uzunlukla çift-kör faz esnasında, hastalar stabilizasyon fazında aldıkları ayın XEPLION’un doz grubuna (ortanca

Sayfa 22/34

süre 171 gün [liralıklar 1 gün-407 gütı]) veya plasebo grubunu (ortalama süre 105 gün [aralıklar 8 giin-441 gün] randomize olarak ayrılmıştır. Toplam 410 stabilize hasta, şizofreni semptomlarında nüks oluşana kadar, XEPL10N veya plusebo gruplunna randomize olarak ayrılmıştır. Nüks, aşağıdakilerden birinin veya daha fazlasının ilk olarak ortaya çıkma zamanı olarak tanımlanmıştır. Bunlar; psikiyatrik iıospitaiizasyon, iki ardışık değerlendirmede toplam PANSS puanında >%25 artış (başlangıç puanı >40 ise) veya 10 puanlık artış (başlangıç puaııı <40 ise), kasıtlı olarak kendi kendini yaralamak, saldırgan davranış, intihar/öldürmeye eğilimli düşünceler veya PANSS maddelerinin P1 (Delüzyonlar), P2 (kavramsal disorganizasyon), P3 (Halüsinasyonla ilgili davranış), P6 (Şüphecİlik/perseküsyon), P7 (Düşmanlık) veya G8 (işbirliği yapamama) ardışık iki değerlendirmesinde puanın >5 (maksimum başlangıç puanı <3 ise) veya >6 (maksimum başlangıç puanı 4 ise) olmasıdır. Primer etkinlik değişkeni, nükse kadar geçen süre olmuştur. Daha önceden planlanmış bir ara analiz (68 nüks olayı yaşandıktan sonra), nükse kadar geçen sürenin, XEPLION ile tedavi edilen hastalarda, plaseboya kıyasla anlamlı derecede daha uzun olduğunu göstermiştir (Şekil I) ve etkililiğin devam ettiği gösterildiğinden çalışma erken sonlandırılmıştır.

Şekil 1. Zamana karşı nüks ti kıyaslayan Kaplan-Meier Grafiği - Ara Analizi {Tedaviyi amaçlayan analiz seli)

Ranüomizasyomİan beri geçen süre (gün)

Çalışmanın sonlandırıldığı tarihe kadar tüm verileri içeren nihai verilere dayanılarak yapılan analizin sonucu, ara verilere dayalı birincil etkililik analizinin sonucu İle tutarlıdır.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel Özellikler

Emilim:

Sudaki çözünürlüğünün aşırı düşük olmasına bağlı olarak paliperidon palmitat, intramüsküler enjeksiyondan sonra paliperidona hidroliz olmadan Önce yavaşça çözünür ve sistemik dolaşıma absorbe olur. Tek bir intramüsküler enjeksiyonu takiben paliperidonun plazma konsantrasyonları, 13 günlük ortalama tnm süresi içinde yavaş yavaş yükselerek maksimum plazma konsantrasyonlarına yükselir, İlacın salınması, birinci gün kadar erken bir zamanda başlar ve 126 gün kadar sürer,

Deltoid kas içine tek doz intramüsküler enjeksiyonunu takiben (25 mg-150 mg), gluteal kas içine enjeksiyonla karşılaştırıldığında ortalama olarak %2S daha yüksek birCIt!as gözlenmiştir. 1. günde 150 mg ve 8. günde 100 mg’ın iki başlangıç deltoid intramüsküler enjeksiyonu, terapötik konsantrasyonlara hızla ulaşılmasına yardımcı olur. XEPLION’un salım profili ve doz rejimi, terapötik konsantrasyonların devam etmesini sağlamaktadır, 100 mg’lık XEPLION dozu için ortalama kararlı durum doruk noktası: iki dalga arasındaki çukur oram, gluteal uygulamayı takiben 1.8 ve deltoid uygulamayı takiben 2.2 olmuştur, 25 mg-150 mg’lık doz aralığında XEPLION uygulamasını takiben paliperidonun görünen ortalama yarılanma ömrü 25 ile 49 gün arasında değişmiştir.

Paliperidon palmitat uygulamasını takiben paliperidonun (+) ve (-) enantiyomerleri birbirine dönüşür ve yaklaşık olarak 1,6-1,8’lik bir EAA (+)/(-) oranına ulaşır.

Dağılım:

Popülasyon analizine göre paliperidonun görünen dağılım hacmi 391 litredir. Rasemik paliperidon plazma proteinine %74 oranında bağlanır.

Biyotransformasvon:

1 mg hızlı salimli 14C-paiiperidonım tek bir orai dozunun uygulanmasından 1 hafta sonra, dozun %59’u idrarla değişmeden atılmıştır. Bu durum, paliperidonun karaciğerde ileri derecede metabolize olmadığını göstermektedir. Hiçbirisi verilen dozun %6.5’inden fazlasını kapsamayan in vivo dört metabolik yolak tanımlanmıştır: dealkilasyon, hidroksilasyon,

Sayfa 24 / 34

dehidrojenasyon ve benzisoksazolüıı bölünmesi. İn vitro çalışmalar, paliperidon metabolizmasında CYP2D6 ve CYP3A4’üıı rol oynadığını göstermesine rağmen, paliperidonun metabolizmasında İn vm> olarak bu izoenzimlerin önemli bir rol oynadığına dair bir kanıt yoktur. Popülasyon farmakokinetik analizleri, oral paüperidoııun uygulanmasından sonra paliperidonun görünen klerensinde CYP2D6 substrallarınm hızlı metabolize edicileri ile yavaş metabolize edicileri arasında ayırt edilebilir fark göstermemiştir. İnsan karaciğer mikrozomlannda yapılan in vitro çalışmalar, paliperidonun, CYPIA2, CYP2A6, CYP2CS/9/10, CYP2D6, CYP2E1, CYP3A4 ve CYP3A5’i içeren sitokrom P450 izoenzimleri tarafından metabolize edilen ilaçlann metabolizmasını büyük ölçüde inhibe etmediğini göstermiştir.

In vitro çalışmalar, paliperidonun bir P-gp substratı olduğunu ve yüksek konsantrasyonlarda P-gp’ııİtı zayıf bir inhibitörü olduğunu göstermiştir. In vivo veriler yoktur ve klinik ilişki bilinmemektedir,

Eliminasyon:

1 mg hızlı salimli i4C"paliperidonun tek bir oral doz uygulanması ile verilen radyoaktivitenin yaklaşık %80’İ idrarda ve % i t ’i feçeste bulunmuştur.

Doğrusalhk/Dofirusal olmayan durum:

XEPLlON uygulamasını takiben toplam paliperidon maruziyeti, 25 mg-150 mg’lık doz aralığının üzerinde dozla orantılı olmuştur ve 50 mg’ı aşan dozlarda Ci!lax için dozla-orantıdan düşüktür.

Uzun etkili paliperidon palmitat enjeksiyonu ile oral uzatılmış sahmlı paliperidonun karşılaştırılması

XEPLION, paliperidonu ayda bir uygulamak üzere tasarlanmıştır. Uzatılmış salimli oral paliperidon ise günde bir kere uygulanır. Şekil 2, önerilen başlangıç rejimi kullanılarak XEPLION uygulamasını takiben 5 hafta süre ile paliperidonun ortanca farmakokinetik profilini, oral uzatılmış salimli tablet (6 mg veya 12 mg) uygulaması İle karşılaştırmalı olarak sunmaktadır. XEPLION’un başlangıç rejimi (I. gün/8. günde deltoid kas içine 150 mg/100 mg), tedaviyi oral destek kullanmaksızın başlatırken kararlı durum paliperidon konsantrasyonlarına hızla ulaşmak üzere tasarlanmıştır.

Şckİ) 2. Oral uzatılmış salimli tabletin (6 mg veya 12 mg) günlük uygulaması iie karşılaştırmalı olarak önerilen başlangıç rejimi kullanılarak (Lgün/8,günde deltoid kas içine 150 mg/100 mg paliperidona eşdeğer paliperidon palmitat ile başlangıç) XEPLION’un uygulamasını takiben 5 hafta süre ile paliperidon için ortalama farmakokinetik profillerini takiben orialama plazma konsantrasyonu-zaman profilleri.

Genel olarak, XEPLION ile gözlenen genel başlangıç plazma düzeyleri, 6 mg-12 mg uzatılmış salimli oral paliperidon ite gözlenen maruziyet sınırları içinde bulunmuştur. XEPLION başlangıç rejiminin kullanılması, en düşük değerlerin görüldüğü doz öncesi günlerde bile (8. gün ve 36. gün) hastaların, 6 mg-12 mg uzatılmış salimli oral paliperidonun bu maruziyet penceresinde kalmalarını .sağlamıştır. XEPLION uygulamasını takiben paliperidon farmakokinetiği için gönüllüler arasında değişkenlik, uzatılmış saimılı oral paliperidon tabletlerinde belirlenen değişkenliğe göre daha az bulunmuştur. İki ürün arasındaki ortanca farmakokinetik profillerindeki fark nedeni ile farmakokinetik özelliklerini direkt olarak karşılaştırılırken dikkatli olmak gerekir.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Karaciğer yetmezimi:

Paliperidon, karaciğerde yaygın şekilde metabolize edilmemektedir. XEPL10N, karaciğer yetmezliği olan hastalarda incelenmemiş olmasına rağmen, hafif veya orta derece karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir. Orta derecede karaciğer yetmezliği

Sayfa 26/34

olan (Child-Pugh sınıf B) hastalarda oral paliperidon ile yapılan bir çalışmada, serbest paliperidonun plazma konsantrasyonu, sağlıklı deneklerle benzerdir, Paliperidon, ağır karaciğer yetmezliği olan hastalarda incelenmemiştir.

Böbrek yetmezliği:

Hafif böbrek yetmezliği olan hastalarda XEPL10N dozu azaltılmalıdır. XEPLION’un, orta veya ağır böbrek yetmezliği olan hastalarda kullanılması önerilmez (Bkz. Bölüm 4.2). Değişik derecelerde böbrek yetmezliği olan deneklerde, tek bir oral 3 mg uzatılmış sahmlı tablet paliperidon dozunun dağılımı incelenmiştir. Paliperidon eliminasyonu, azalan kreatinin klerensi ile birlikte azalmıştır. Paliperidonun toplam klerensi, bozulmuş böbrek fonksiyonu olan hastalar arasında hafif böbrek yetmezliğinde (CrCI =50 - <80 ml/dak) ortalama %32, orta böbrek yetmezliğinde (CrCl= 30 - <50 ml/dak) ortalama %64 ve ağır böbrek yetmezliğinde (CrC!=I0 - <30 ml/dak) ortalama %71 azalmıştır. Bu durum sağlıklı deneklerle karşılaştırıldığında, maruziyette (EAAi,lf) sırası ile 1.5, 2.6 ve 4.8 kal ortalama artışa denk düşer. Hafif böbrek yetmezliği olan deneklerde XEPL10N ile sınırlı sayıda gözleme ve farmakokinetik simülasyonlara göre, hafif böbrek yetmezliği olan hastalarda önerilen XEPLION başlangıç dozu tedavinin birinci gününde İ00 mg’lık doz ve bir hafta sonra 75 mg’dır (her ikisi de deltoid kas içine uygulanır); daha sonra ayda bir (4 haftada bir) deltoid veya gluteal kas içine hastanın bireysel tolerabilitesine ve/veya etkililiğe göre 50 mg’lık enjeksiyonlarla devam edilir (Bkz. Bolüm 4.2).

Yaslılarda:

Sadece yaşa bağlı dozaj ayarlaması önerilmez. Ancak, kreatinin klerensinde yaşla ilgili azalma nedeni ile doz ayarlaması gerekli olabilir (Bkz. Bölüm 5.2 ve Bolüm 4.2).

Irk:

Oral paliperidon ile yapılan çalışmaların popülasyon farmakokinetiği analiz verileri, XEPLION uygulamasını takiben paliperidonun farmakokinetiğinde ırka bağlı farklılıkların kanıtım göstermemiştir.

Cinsiyet:

Erkekler ve kadınlar arasında klinik olarak anlamlı fark gözlenmemiştir.

Sigara kullanım durumu:

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Toksİ kol oj İ

Oral uygulanan paliperidonun yam sıra, dopamin D2 reseptörlerini antagonize eden diğer ilaçlarda olduğu gibi intramüsküler olarak uygulanan paliperidon palmitat tekrarlanan-doz toksisitesi çalışmalarında serum prolaktin düzeylerini yükseltmiştir.

Adölesanlar için mg/m2 bazında Önerilen günde 12 mg’lık maksimum insan oral dozunun 0,12, 0,5 ve 1,8 katı olan günde 0,16, 0,63 ve 2,5 mg/kg’lık oral paliperidon dozlarıyla sıçanlarda yapılan 7 haftalık juvenil toksisitesi çafışmusında gelişim, cinsel olgunlaşma ve üreme performansı üzerinde hiçbir etkisi gözlenmemiştir. Günde 2,5 mg/kg’a kadar olan oral dozlar, 2,5 mg/kg/gün ile tedavi edilen dişi sıçanlarda öğrenme ve hafıza üzerine etkiler dışında erkek ve dişilerde nörodavrunışsal gelişimi olumsuz etkilememiştir. Bu etki tedavi bırakıldıktan sonra gözlemlenmemiştir.

Günde 0,31, 1,25 ve 5 mg/kg dozlannda oral risperidonlu (geniş ölçüde puliperidonu dönüştürülmüştür) tedavi edilen juvenil köpeklerle yapılan 40 haftalık bir çalışmada cinsel olgunlaşma günde 0,31 ve 1,25 mg/kg dozlarında olumsuz olarak etkilenmemiştir. Uzun kemik gelişimi günde 0,31 mg/kg dozunda etkilenmemiştir; etkiler günde 1,25 ve 5 mg/kg dozlarında gözlenmiştir.

Karsinojenisite

İntramüsküler olarak enjekte edilen paliperidon palmİtatın karsinojenik potansiyeli sıçanlarda değerlendirilmiştir. 10, 30 ve 60 mg/kg/ay’lık dozlarda dişi sıçanlarda meme bezi adenokarsinomlarmda istatistiksel olarak anlamlı bir artış olmuştur. Erkek sıçanlarda, XEPLION’un mg/kg esas alınarak 150 mg’lık maksimum önerilen insan dozunun 1.2 ve 2.2 katı olan 30 ve 60 mg/kg/ay’ltk dozlarda meme bezi adenomları ve karsinomlarmda istatistiksel olarak anlamlı bir artış görülmüştür.

Risperidonun aktif bir metaboliti olan oral paliperidonun karsinojenik potansiyeli, farelerde ve sıçanlarda yürütülen risperidon çalışmalarına göre değerlendirilmiştir. Risperidon, farelere 18 ay süre ile ve sıçanlara 25 ay süre ile 10 mg/kg/gün şeklinde uygulanmıştır. Hipofiz bezi adenomları. endokrin pankreas adenomları ve meme bezi adenokarsinomlarmda istatistiksel olarak anlamlı artışlar olmuştur. Diğer antipsikotik ilaçların kronik olarak uygulanmasından sonra, kemirgenlerde meme, hipofiz ve endokrin pankreas tümörlerinde bir artış saplanmış ve bu artışın uzatılmış dopamin Di antagonizmasma bağlı olduğu düşünülmüştür. Kemirgenlerde bu tümör bulgularının İnsan riski iie ilişkisi bilinmemekledir.

Mutajenisite

Ames iers mutasyon testinde, fare lenfoma tayininde ve sıçan mikronükleus testinde paliperidonun mutajenik potansiyeli ile ilgili bulgu saptanmamıştır, Paliperidon palmitat, Ames ters mutasyon testinde veya fare lenfoma tayininde genotoksik özellikler göstermemiştir.

Fertilitede bozukluk

Oral paliperidon tedavisi, prolaktin- ve santral sinir sislemi- aracılı etkiler iie sonuçlanmış olmasına rağmen, erkek ve dişi sıçanların fertiliiesi etkilenmemiştir. Maternal olarak toksik bir dozda, dişi sıçanların canlı embriyo sayısında hafif bir düşüş göstermiştir.