5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup    : Oftalmolojikler, antienfektifler, kinolonlar

ATCkodu    : S01AX11

Ofloksasin, belirli aerobik gram pozitif ve gram negatif bakterilere karşı çabuk etkili, geniş spektrumlu bir bakterisid etkiye sahip, sentetik bir florlu 4-kinolondur.

Ofloksasin aşağıdaki organizmaların çoğu suşlarına karşı hem in vitro hem de klinik olarak oftalmik enfeksiyonlarda etkili olduğu gösterilmiştir. ZARİDİNEX’in S. pneumoniae’ye karşı etkinliğine ilişkin klinik araştırma verileri, kısıtlı sayıda izolata dayanmaktadır.

Gram-negatif bakteriler: Acinetobacter calcoaceticus var. anitratum ve A. calcoaceticus var. hvoffi; Enterobacter sp. (E. cloacae dahil), Haemophilus sp. (H. influenza ve H. aegyptius dahil); Klebsiella sp. (K. pneumoniae dahil); Moraxella sp.; Morganella morganii; Proteus sp. (P. mirabilis dahil); Pseudomonas sp. (P. aeruginosa, P. cepacia, ve P. fluoroscens dâhil); ve Serratia sp. (S. marcescens dahil).

Gram-pozitif bakteriler: Bacillus sp.; Corynebacterium sp.; Micrococcus sp.; Staphylococcus sp. (S. aureus ve S. epidermidis dahil); Streptococcus sp. (S. pneumoniae dahil; yukarıya bakınız), S. viridans ve beta-hemolitik Streptococcus.

Ofloksasinin bakterisid aktivitesine birden fazla mekanizmanın katkıda bulunduğu görülmektedir. Primer etki mekanizmasının, bakteri DNA’sının içine negatif süpersarımlann eklenmesinden sorumlu enzim olan DNA girazın inhibisyonu olduğu düşünülmektedir. Bu inhibisyon, DNA replikasyonunu durdurarak, bakterinin hızla ölümüne neden olur. Bu durum, bakteri DNA’smda daha fazla hasar oluşturan ve normal gen ekspresyonunu engelleyen bir hücresel yanıtı indükler. Ofloksasin ayrıca, protein ve DNA sentezinden bağımsız, ek bir bakterisid mekanizmaya da sahiptir. Bu nedenle hücrenin hem replikasyon evresinde, hem de replikasyon-dışı evrelerinde bakterisid etkilidir. Memeli hücreleri kinolonlar tarafından inhibe edilmezler.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Emilim:

Ofloksasin göz damlası şeklinde göze damlatıldığında emilimi iyidir ve gözün tüm bölümlerine dağılır.

Dağılım:

İnsanlarda ofitalmik uygulamadan sonra gözlenen maksimum serum konsantrasyonu (yaklaşık 1.9 ng/ml) oral 300 mg doz uygulamasından sonraki düzeyden (yaklaşık 4625 ng/ml) en az iki bin kat daha küçüktür.

B iyotransformasyon:

Sağlıklı gönüllülerde yapılan bir çalışmada, topikal doz uygulamasından dört saat sonra ölçülen ortalama göz yaşı ofloksasin konsantrasyonları (9.2 mcg/ml), in vitro çoğu oküler bakteri suşlarının %90’mı inhibe etmek için gerekli minimum ofloksasin konsantrasyonu (MIC90) olan 2 mcg/ml’den daha yüksektir.

Ofloksasin beta-laktamaz enzimleriyle degradasyona uğramaz. Ayrıca aminoglikozit adenilazlar veya fosforilazlar, ya da kloramfenikol asetiltransferaz tarafından modifıye edilmez.

Eliminasyon:

Sistemik olarak emilen ofloksasin yaygın bir dağılım gösterir ve vücuttan hızla elimine edilir. Başlıca değişmemiş halde idrar ile atılır.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Çeşitli deney hayvanlarında akut, subakut ve kronik sistemik toksisite çalışmaları yürütülmüştür. Seçimler ilaç araştırmalarındaki genel uygulama ile tutarlıydı. Fertilite ve teratojenisitenin de dahil olduğu üreme çalışmaları da yapılmıştır. Bütün bu araştırmalar sonucunda, ilacın güvenliliği ortaya konulmuştur.

Ofloksasinin profili, diğer geniş spektrumlu antimikrobiyal ajanlar ile olumlu bir şekilde karşılaştırılabilir niteliktedir. Ofitalmik uygulamada kullanılan çok daha düşük doz, daha az ilaç emilimiyle sonuçlanır ve bu uygulama yönteminde çok daha az sayıda advers olay beklenecektir.

Kaydedilen başlıca etkiler, primer olarak gastrointestinal şikâyetler ve bazı merkez sinir sistemi etkileridir. Ancak immatür hayvanlardaki en kayda değer etki, ofloksasinin eklem kıkırdağı üzerindeki etkisi olmuştur ve ilaç bu nedenle gebelik sırasında önerilmemektedir.