İstenmeyen etkiler

Bildirilen çoğu advers reaksiyonların pek çoğunun abakavire mi, HIV hastalığının tedavisinde kullanılan pek çok ilaca mı, yoksa hastalığın kendisine mi bağlı olduğu belirsizdir.

Birçok yan etki bildirilmiştir ancak bildirilen bu yan etkilerin abakavir kullanımına mı , HIV hastalığı tedavisinde kullanılan diğer ilaç yada ilaçlara mı , yoksa hastalığın kendisine mi bağlıolduğu belirsizdir.

Aşağıda sıralanan advers reaksiyonların bir çoğu (bulantı, kusma, diyare, ateş, uykuya meyil, döküntü), abakavir aşırı duyarlılığı olan hastalarda sıklıkla gelişir. Bu nedenle, bu semptomlarınherhangi birinin bulunduğu hastalar, aşırı duyarlılık açısından dikkatle değerlendirilmelidir(bakınız bölüm 4.4). Çok nadir olarak, abakavir aşırı duyarlılığının dışlanamayacağı eritemamultiforme, Stevens-Johnson sendromu ya da toksik epidermal nekroliz olguları bildirilmiştir.Bu tür olgularda, abakavir içeren ilaçlar daimi olarak bırakılmalıdır.

Aşağıda belirtilen yan etkilerin çoğunluğu tedaviyi sınırlayıcı nitelikte değildir: Bunların sınıflandırılmasında aşağıdaki sistem kullanılmıştır: Çok yaygın (1/10’dan çok), yaygın(1/100’den çok, 1/10’dan az), yaygın olmayan (1/1000’den çok, 1/100’den az), seyrek(1/10000’den çok, 1/1000’den az), çok seyrek (1/10000’den az), bilinmiyor (eldeki veriler iletahmin edilemiyor).

Klinik Çalışma Verileri

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın: Anoreksi

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın: Baş ağrısı

Gastrointestinal hastalıklar

Yaygın: Bulantı, kusma, ishal

Seyrek: Pankreatit

Deri ve deri altı dokusu hastalıkları

Yaygın: Döküntü (sistemik semptomlar olmaksızın)

Çok seyrek: Eritema multiforme, Stevens-Johnson sendromu ve toksik epidermal nekroliz

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Yaygın: Ateş, letaıji, halsizlik

Seçili Advers Reaksiyonların Tanımları Abakavir aşırı duyarlılık reaksiyonları

Bu ADR’nin belirti ve semptomlar aşağıda sıralanmıştır. Bu belirti ve semptomlar gerek klinik çalışmalardan gerekse pazarlama sonrası gözetim ile belirlenmiştir. Hastaların en az %10’undabildirilen aşırı duyarlılık reaksiyonları metinde koyu renkli olarak belirtilmiştir.

Aşırı duyarlılık reaksiyonu gelişen hastaların hemen hemen tamamında sendromun bir parçası olarak ateş ve/veya döküntü (genellikle makülopapüler veya ürtikariyal) olacaktır, ancakbununla birlikte bu reaksiyonların döküntü veya ateş olmadan geliştiği de olmuştur. Diğerönemli semptomlar arasında gastrointestinal ve solunum semptomları ve uykuya meyil vekeyifsizlik gibi yapısal semptomlar vardır.

ADR’ye bağlı semptomlar, tedavinin devam edilmesi ile kötüye giderler ve yaşamı tehdit edebilirler ve nadiren fataldirler.

Bir abakavir-ADR’yi takiben, abakavirin yeniden başlatılması, semptomların, hızla, saatler içinde geri dönmesi ile sonlanır. Bu nüks genellikle başlangıç tablosuna göre daha ağırdır veyaşamı tehdit eden hipotansiyon ve ölüm tabloya dahil olabilir. Benzer reaksiyonlar, nadirenabakavir tedavisi sonlandırılmadan önce önemli aşırı duyarlılık semptomlarından yalnızcabirinin (yukarı bakınız) bulunduğu hastalarda görülmüştür; son derece nadir olarak, ADR’lerinöncül semptomları olmayan hastalarda da (yani daha önce abakaviri tolere ettiği düşünülenhastalar), tedaviye yeniden başlanmasıyla aşırı duyarlılık reaksiyonları görülmüştür.

Laktik asidoz

Nükleozid analoglarının kullanımı ile genellikle ciddi hepatomegali ve hepatik steatozun eşlik ettiği laktik asidoz olguları bildirilmiştir (bakınız bölüm 4.4).

Lipodistrofi

Kombinasyon antiretroviral tedavi (KART) HIV hastalarında vücut yağının yeniden dağılımı (lipodistrofi) -periferik bölgelerde ve yüzde derialtı yağ dokusunun kaybı ve intraabdominal veviseral yağ atışı, meme hipertrofısi ve dorsoservikal yağ birikimi (buffalo hörgücü) - ileilişkilendirilmiştir.

Metabolik anormallikler

Hipertrigliseridemi, hiperkolesterolemi, insülin direnci, hiperglisemi ve hiperlaktatemi gibi metabolik bozukluklar KART ile ilişkili bulunmuştur (bakınız, bölüm 4.4).

İmmün Reaktivasyon Sendromu

Ciddi bağışıklık yetmezliği olan HIV ile enfekte hastalarda, kombinasyon antiretroviral tedaviye (KART) başlandığı sırada, asemptomatik veya rezidüel fırsatçı enfeksiyonlara karşı inflamatuvarbir reaksiyon gelişebilir. İmmün reaktivasyonu sırasında, otoimmün hastalıklar da (örn. Graveshastalığı) ortaya çıkabilir; ancak, bu olayların başlangıçla bildirildikleri zaman arasında geçensüre oldukça değişkendir ve bu olaylar tedaviye başladıktan aylar sonra ortaya çıkabilir (bakınızbölüm 4.4).

Osteorıekroz

Özellikle, ilerlemiş HIV hastalığı ve uzun süre KART kullanılması gibi, genel kabul görmüş risk faktörlerine sahip hastalarda osteonekroz olguları bildirilmiştir. Sıklığı bilinmemektedir (bakınızbölüm 4.4).

Laboratuar Sonuçlarında Saptanan Kimyasal değişiklikler

Kontrollü klinik çalışmalarda Ziagen tedavisine bağlı laboratuar anormallikler sık değildir ve oluş sıklığında Ziagen ile tedavi gören hastalarla kontrol kolları arasında fark yoktur.

Pediatrik yoyülasyon

3 ay ile 17 yaş arasında 1206 HlV-ile enfekte pediatrik hasta ARROW çalışmasına (COLİ05677), kaydedildiler, bu hastalardan 669T abakavir ve lamivudine kombinasyonunugünde bir kez ya da günde iki kez aldılar (bakınız bölüm 5.1).Erişkinlerle karşılaştırıldığında,gerek günde bir doz gerekse günde iki doz alan hastalarda, ek güvenlilik sorunu saptanmadı.

Pediatrik popülasyon:

Bir farmakokinetik çalışmasında (PENTA 15), virolojik olarak kontrol altındaki 12 aylıktan küçük dört hasta, günde iki doz abakavir artı lamivudine oral solüsyonundan, günde tek dozageçmişlerdir. 48. Haftada hastalardan üçünün viral yükü saptanamaz seviyede iken, birininplazma HIV-RNA ölçümü 900 kopya/ml idi. Bu hastalarda güvenlilik endişesi oluşmadı.

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesineolanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e- posta:tufam@titck.gov.tr; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).