Uyarılar

Kalp Yetmezliği

Verapamil, hastaların çoğunda ön yükteki azalma (azalmış sistemik vasküler direnç) özelliğiyle, ventriküler performansta net bir bozulma olmadan kompanse olan negatif birinotropik etkiye sahiptir. Şiddetli sol ventrikül disfonksiyonu bulunan (örn., ejeksiyonfraksiyonu %30’dan az veya orta dereceli ya da şiddetli kardiyak yetmezlik belirtileri olan)hastalarda ve beta adrenerjik blokör alıyorlarsa, her hangi bir derecede ventriküldisfonksiyonu olan hastalarda verapamilden kaçınılmalıdır (Bkz. İlaç Etkileşimleri). Dahahafif ventrikül disfonksiyonu olan hastalar, verapamil tedavisinden önce mümkünse optimumdozlarda dijital ve/veya diüretiklerle kontrol edilmelidir. (Bkz. Uyarılar/Önlemler).

Hipotansiyon

Verapamilin farmakolojik etkisi, bazen kan basıncının normal düzeylerin altına düşmesine neden olabilir ve bu durum, baş dönmesi veya semptomatik hipotansiyonla sonuçlanabilir.Hipertansif hastalarda, kan basıncının normalin altına düşmesi olağan dışıdır.

Karaciğer Enzimlerinde Yükselme

Eş zamanlı alkali fosfataz ve bilirubin yükselmeleriyle birlikte olan ve olmayan transaminaz yükselmeleri bildirilmiştir. Bu gibi yükselmeler bazen geçicidir veverapamil tedavisine devam edilmesine karşın ortadan kalkabilir. Verapamil ile bağlantılıbirçok hepatoselüler hasar olgusu ilaca yeniden maruz kalınmasıyla kanıtlanmıştır;bunların yarısında SGOT, SGPT ve alkali fosfataz yükselmelerine ilave olarak bitkinlik,ateş, ve/veya sağ üst kadranda ağrı gibi klinik semptomlar ortaya çıkmıştır. Bu nedenle,verapamil alan hastalarda karaciğer fonksiyonunun periyodik olarak izlenmesi gerekir.

Aksesuar Baypas İleti Yolu (Wolff-Parkinson-White veya Lown-Ganong-Levine)

Tedavi çoğunlukla DC-kardiyoversiyondur. Kardiyoversiyon oral Fibrocard’dan sonra güvenli ve etkin bir biçimde kullanılmıştır.

Atriyoventriküler Blok

Verapamilin AV ileti ve SA nodu üzerindeki etkisi, asemptomatik birinci-derece blok ve geçici bradikardiye neden olabilir, bazen buna nodal kaçış ritimleri eşlik edebilir. PRaralığının uzaması, özellikle terapinin erken titrasyon fazında verapamilin plazmakonsantrasyonlarıyla korelasyon göstermektedir. Ancak, daha yüksek derecelerden AV bloksık olmasa da (% 0.8) gözlenmiştir. Belirgin birinci-derece blok veya ikinci- veya üçüncüderece AV bloğa ilerleyen gelişim olması, dozajın azaltılmasını veya nadiren verapamilHCl’in kesilmesini ve klinik duruma bağlı olarak uygun tedavinin uygulanmasını gerektirir.

Hipertrofik Kardiyomiyopatili Hastalar (IHSS)

Hipertrofik kardiyomiyopatisi olan (çoğu propranolole refrakter olan veya tolere edemeyen) ve 720 mg/gün’e kadar olan dozlarda verapamil verilen hastalarda çeşitlişiddetli advers etkiler görülmüştür. Şiddetli sol ventriküler dışa akım obstrüksiyonu ve geçmiştesol ventrikül disfonksiyonu öyküsü bulunan üç hasta pulmoner ödem nedeniyle ex olmuştur.Genel olarak görülen advers etkiler; pulmoner ödem ve/veya şiddetli hipotansiyon, sinüsbradikardisi, ikinci-derece AV blok, sinüs arestidir.

Bu hasta grubunda mortalite oranı yüksek ciddi bir hastalığın bulunduğu dikkate alınmalıdır. Advers etkilerin çoğu dozun azaltılmasına iyi yanıt vermiş ve verapamilin kesilmesi nadirengerekmiştir.

Hepatik Fonksiyonu Azalmış Hastalarda Kullanım

Verapamil büyük ölçüde karaciğer tarafından metabolize edildiğinden, hepatik fonksiyonu azalmış olan hastalara dikkatle uygulanmalıdır. Şiddetli karaciğer disfonksiyonu, çabuksalımlı verapamilin eliminasyon yan-ömrünü yaklaşık 14 - 16 saat uzattığından; bu hastalara,karaciğer fonksiyonu normal olan hastalara verilen dozun yaklaşık %30’u verilmelidir. PRaralığının anormal uzaması dikkatle izlenmeli veya aşırı farmakolojik etkilerin başkabelirtileri izlenmelidir (Bkz. Doz Aşımı).

Nöromüsküler İletisi Zayıflamış (Azalmış) Hastalarda Kullanım

Verapamilin Duchenne müsküler distrofisi olan hastalarda nöromüsküler iletiyi azalttığı, nöromüsküler blokaj ajanı veküronyumun etkisinden kurtulmayı uzattığı ve miyasteniagraviste, Lambert-Eaton sendrom ve ilerlemiş Duchenne müsküler distrofide kötüleşmeyeneden olduğu bildirilmiştir. Nöromüsküler iletisi yavaşlamış olan hastalara uygulandığındaverapamil dozajını azaltmak gerekli olabilir.

Renal Fonksiyonu Azalmış Hastalarda Kullanım

Uygulanan verapamil dozunun yaklaşık %70’i idrarda metabolitler olarak atılır. Yapılan karşılaştırma çalışmalarında böbrek fonksiyon bozukluğunun, son evre böbrek yetmezliğiolan hastalarda verapamil farmakokinetiği üzerinde bir etkisinin olmadığı gösterilmişolmasına rağmen, çok sayıda vaka raporu verapamilin böbrek fonksiyon bozukluğu olanhastalarda dikkatli ve yakın gözlem altında kullanılması gerektiğini önermektedir. Verapamilhemodiyalizle uzaklaştırılamaz. Verapamil; renal fonksiyonu azalmış olan hastalara dikkatleuygulanmalıdır. Bu hastalar PR aralığının uzaması veya başka aşırı doz belirtileri yönündendikkatle izlenmelidir (Bkz. Doz Aşımı).

Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Farklı bireysel reaksiyonlara bağlı olarak, bazen araba ve diğer makineleri kullanma ve riskli koşullarda çalışma yetisi azalabilir. Bu durum özellikle tedavinin başlangıcında, dozyükseltildiğinde, başka bir ilaçtan geçiş yapıldığında ve alkol alınması halinde geçerlidir.