Uygulama şekli

Önerilen doz sabah ve akşam tercihen yemekle birlikte alınacak 50 mg’lık iki doz halinde günde 100 mg’dır.

Uygulama sıklığı ve süresi:

Antidepresanlarla tedavi semptomatiktir.

Diğer bütün antidepresan ilaçlarda da olduğu gibi, milnasipranın etkisi de 1 ile 3 hafta sonra görülmeye başlanır.

Nüksleri önlemek için, her bir atağın tedavisi bir kaç ay (genellikle 6 ay) devam etmelidir. Milnasipran tedavisi dozlar azaltılarak sonlandırılmalıdır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek/Karaciğer yetmezliği:

Böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gereklidir. Önerilen günlük doz, böbrek fonksiyonlarındaki bozukluğun derecesine bağlı olarak 50 veya 25 mg’a düşürülebilir.

Bu durumda 25 mg’lık kapsüller kullanılır.

Aşağıdaki doz ayarlaması önerilmektedir:

Karaciğer yetmezliğinde doz ayarlamasına gerek yoktur.

Pediyatrik popülasyon:

Çocuklarda ve ergenlerde (18 yaş altındaki) IXEL kullanılması tavsiye edilmemektedir.

Geriyatrik popülasyon:

Yaşlılarda, böbrek fonksiyonları normal olduğu sürece doz ayarlaması gerekmez.

("Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler" bölümüne bakınız)

Psikotrop ilaçlarla kombine kullanımı:

Anksiyete semptomlarının ortaya çıkmasını veya kötüleşmesini önlemek amacıyla, tedavinin başlangıcında sedatif veya anksiyolitik ilaçların birlikte kullanılması yararlı olabilir.

Fakat anksiyolitik ilaçlar hastanın intihar girişimlerini tam olarak engellemez.

Doz aşımı ve tedavisi

Serotonin sendromu: Bazı ilaçlar ile doz aşımı veya bazı ilaçların kullanımı (lityum), milnasipran tedavisinin derhal sonlandırılmasını gerektiren serotonin sendromuna neden olabilir.

Serotonin sendromu, bir grup semptomun aynı anda veya birbiri ardına ortaya çıktığı bir durumdur. Bu semptomlar bazen aniden ortaya çıkabilir, hastanın hastaneye yatırılmasını gerektirebilir, hatta ölümle sonuçlanabilir.

Serotonin sendromunda aşağıdaki semptomlar görülebilir:

•    Psikiyatrik (ajitasyon, konfuzyon, hipomani, bazen koma)

•    Motor (miyoklonus, tremor, hiperrefleksi, rijidite, hiperaktivite)

•    Vejetatif (hipo veya hipertansiyon, taşikardi, titreme, hipertermi, terleme)

•    Gastrointestinal (diyare).

Önerilen doza çok sıkı bir şekilde uyulması, bu sendromun oluşmasını önlemede en önemli faktörlerdendir,

•    Selektif MAO B inhibitörleri (selejilin vb.)

Ani hipertansiyon riski.

Selektif MAO B inhibitörü tedavisinin sonlandırılması ve milnasipran tedavisinin başlaması arasında iki haftalık, milnasipran tedavisinin sonlandırılması ile MAO B inhibitörü tedavisinin başlaması arasında ise en az bir haftalık bir süre bulunmalıdır.

•    5HT1D agonistleri (sumatriptan vb.)