5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik Grubu: Proton Pompası İnhibitörü ATC Kodu: A02BC02

Pantoprazol bir sübstitüe benzimidazol olup selektif proton pompası inhibitörüdür. Pariyetal hücrelerin proton pompalarına spesifik etkisi ile midede hidroklorik asit salgılanmasını inhibe eder.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Emilim:

Oral yolla alındıktan sonra tamamen ve hızla absorbe edilir. 20 mg oral tek dozdan sonra bile maksimum konsantrasyona ulaşır. Maksimum konsantrasyon ortalama yaklaşık 2.5 saatte sağlanmış olup 1-1.5 mcg/mL ’dir. Müteakip dozlardan sonra bu düzey sabit kalır.

Tabletin mutlak biyoyararlanımı yaklaşık %77’dir. Besinlerle birlikte alınması eğri altındaki alan değerini maksimum serum konsantrasyonunu ve sonuçta biyoyararlanımı etkilemez. Besinlerle birlikte alınması sadece maksimum konsantrasyona ulaşma süresini geciktirir. Dağılım:

Dağılım hacmi yaklaşık 0.15 L/kg, klerens yaklaşık 0.1 L/saat/kg’dır. Terminal yarı ömrü yaklaşık 1 saat olarak bulunmuştur. Serum proteinlerine yaklaşık %98 oranında bağlanır. Biyotransformasyon:

Pantoprazolün hemen tamamı karaciğerde sitokrom P450 enzim sistemi ile metabolize olur. Metabolizması, uygulama yolundan (oral ya da intravenöz) bağımsızdır. Ana metabolizma yolu, CYP2C19 ile demetilasyon ve bunu izleyen sülfat ile konjugasyondur. Diğer metabolizma yolları, CYP3A4 ile oksidasyonu kapsamaktadır. Pantoprazol metabolitlerin anlamlı farmakolojik aktivitesi olduğuna dair hiçbir kanıt yoktur.

Eliminasyon:

Pantoprazol metabolitleri başlıca renal yolla (yaklaşık %80) kalanı feçes yolu ile atılır. Serum ve idrarda bulunan başlıca metaboliti sülfat ile konjuge olan desmetilpantoprazoldür. Bu metabolitin yarı ömrü pantoprazol yarı ömründen çok fazla değildir (Yaklaşık 1.5 saat). Doğrusallık/Doğrusal olmayan Durum:

Tek veya tekrarlanan dozlardan sonra farmakokinetik değişmez. Doz sınırı 10-80 mg olup hem oral hem intravenöz uygulamadan sonra plazma kinetiği hemen hemen doğrusaldır.

Hastalardaki karakterisitik özellikler:

Geriyatrik hastalarda farmakokinetik:

Genç bireylerle karşılaştırıldığında yaşlı gönüllülerde AUC ve Cmaks değerlerinde az bir artma gözlenmiştir ancak bu artış klinik olarak anlamlı bulunmamıştır. Pediyatrik hastalarda farmakokinetik

5-16 yaşları arasındaki çocuklara oral yoldan tek doz 20 veya 40 mg pantoprazol uygulamasını takiben AUC ve Cmaks değerlerinin yetişkinlerinkine benzer olduğu görülmüştür.

Karaciğer yetmezliğinde farmakokinetik

Hafif veya orta dertecede karaciğer yetmezliği olan bireylerde yarılanma ömrü 3-6 saate uzar, AUC değeri 3-5 kat, doruk plazma konsantrasyonu 1,3 kat artar. Böbrek yetmezliğinde farmakokinetik

Ağır böbrek yetmezliği olan hastalarda pantoprazolün farmakokinetik özelliklerinin sağlıklı gönüllülere benzer olduğu gösterilmiştir. Hemodiyalize giden veya böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlamasına gerek yoktur.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Peptik ülserli ve reflü özofajitli hastalarda pantoprazol tedavisinin etkinliği klinik çalışmalarla araştırılmıştır. Bu amaçla pantoprazol (40 mg) omeprazol (20 mg) ve famotidin (40 mg) günde tek doz olarak peptik ülserli hastada günde tek doz ya da reflü özofajitli hastada günde iki doza bölerek ranitidin (300 mg) uygulanmıştır.

İlerleyen akut gastrik ülser pantoprazol ile ranitidinden anlamlı şekilde daha hızlı iyileşmiştir. Kümülatif ülser iyileşme oranı 2, 4 ve 8 haftalık tedavilerden sonra

sırasıyla pantoprazol ile % 37, 87 ve 97, ranitidin ile %19, 58 ve 80’dir. Bununla birlikte iki haftalık tedaviden sonra ağrıdaki azalma benzerdir. Her iki ilaç da gastrik ağrıyı bulantı, kusma, öğürme hissi, mide yanması ve asit regürjitasyonunu hızlı bir şekilde hafifletmiştir.

Pantoprazol akut duodenal ülser iyileşmesinde ranitidinden anlamlı şekilde daha iyidir, ülser yaralarının iyileşme oranı kesin olarak pantoprazol ile ranitidinden daha yüksektir (2 hafta sonunda pantoprazol ile %61-81 ranitidinle %70-86). Ülser ağrısının azalmasında da pantoprazol anlamlı şekilde daha üstündür (Pantoprazol kullanan hastaların %77-84’ü ranitidin kullanan hastaların %58-72’sinde ağrı tamamen azalmıştır), diğer gastrointestinal semptomlarda pantoprazol kullananların %79-87’sinde azalırken, ranitidin kullananların %64-71’inde 2 haftalık tedavi sonunda azalmıştır.