Uygulama şekli

VIDAZA tedavisine kemoterapötik ajanların kullanımında tecrübeli bir doktor tarafından başlanmalı ve izlenmelidir. Hastalara bulantı ve kusmaya karşı anti-emetik ilaçlar ile premedikasyon yapılmalıdır.

Pozoloji/ uygulama sıklığı ve süresi:

Tedavi öncesindeki hematolojik laboratuvar değerlerinden bağımsız olarak, tüm hastalarda birinci tedavi siklusu için önerilen başlangıç dozu 75 mg/m vücut yüzey alanı olup ilaç subkutan enjekte edilir. İlaç 7 gün boyunca her gün verildikten sonra, 21 gün ara verilir (28 günlük tedavi siklusları).

Tedaviye hasta yarar gördüğü sürece veya hastalık ilerleme gösterene kadar devam edilmelidir.

Hastalar hematolojik yanıt/toksisite ve renal toksisite (bkz. bölüm 4.4) açısından takip edilmelidir; aşağıda tarif edilen şekilde bir sonraki siklusun başlangıcının geciktirilmesi veya dozun azaltılması gerekebilir.

Hematolojik toksisite nedeniyle dozun düzenlenmesi

Bir siklus içinde trombosit sayısının 50.0xl09/L’den ve/veya mutlak nötrofil sayısının (MNS), lxl09/L’den daha düşük olması hematolojik toksisite olarak tanımlanır.

İyileşme, hematolojik toksisitenin görüldüğü hücre dizisi (veya dizileri) sayısının şu formüle göre bulunan sayıya ulaşması olarak tanımlanır: hücre sayısı >en düşük hücre sayısı + (0.5 x [başlangıç hücre sayısı -en düşük hücre sayısı]).

Kan hücre sayıları ilk tedaviden önce düşük olmayan (yani beyaz kan hücreleri (WBC)> 3.0x109/L veMNS> 1.5xl(f/L ve trombositler> 7.5xlOç/L) hastalar

VIDAZA tedavisini takiben hematolojik toksisite görülmesi halinde bir sonraki VIDAZA tedavi siklusu trombosit sayısı ve MNS iyileşene dek geciktirilmelidir. İyileşme 14 gün içinde meydana gelirse dozda ayarlama yapılmasına gerek yoktur. Ama 14 gün içinde iyileşme görülmezse doz, aşağıdaki tabloya göre azaltılmalıdır. Dozda yapılan düzenlemelerden sonra siklusun süresi tekrar 28 gün olarak ayarlanmalıdır.

İyileşme = sayılar> En düşük sayı + (0.5 x [Başlangıç sayısı - En düşük sayı])

Kan hücre sayıları ilk tedaviden önce düşük olan (yani WBC< 3.0x109/L veya MNS< 1.5x109/L veya trombositler <7.5xlOç/L) hastalar

VIDAZA tedavisini takiben WBC veya MNS veya trombositlerdeki düşüş tedavi öncesindeki rakamın %50’sinden az ise veya %50’den fazla ama herhangi bir hücre dizisi diferansiyasyonunda iyileşme varsa bir sonraki siklus geciktirilmemeli veya dozda bir değişiklik yapılmamalıdır.

WBC, MNS veya trombosit sayısındaki düşüş tedavi öncesindeki rakamın %50’sinden fazla ve hücre dizisi diferansiyasyonunda bir iyileşme yoksa bir sonraki VIDAZA tedavi siklusu, trombosit ve MNS sayıları iyileşene dek geciktirilmelidir. İyileşme 14 gün içinde gerçekleşirse dozda yeni bir düzenleme yapılması gerekmez. Ama 14 gün içinde iyileşme görülmezse kemik iliğinin selularitesi belirlenmelidir. Kemik iliği selülaritesi >%50 ise herhangi bir doz ayarlaması yapılmamalıdır. Kemik iliği selülaritesi %50 veya daha düşük ise tedavi geciktirilmeli ve doz aşağıdaki tabloya göre azaltılmalıdır:

İyileşme = sayı >En düşük sayı + (0.5 x [Başlangıç sayısı - En düşük sayı]) Dozda yapılan düzenlemelerden sonra siklus süresi tekrar 28 gün olmalıdır.

Uygulama şekli:

Hazırlanan VIDAZA üst kol, uyluk veya kama subkutan olarak enjekte edilmelidir. Enjeksiyon yapılan alan değiştirilmelidir. Yeni enjeksiyonlar, eski enjeksiyon bölgesine en az 2.5 cm uzaklıkta yapılmalıdır ve asla yumuşak, morarmış, kırmızı ve sert olan yerlere enjeksiyon yapılmamalıdır.

Hazırlandıktan sonra süspansiyon filtre edilmemelidir.

VIDAZA için hazırlama ve uygulama işlemlerine ilişkin ayrıntılı bilgiler bölüm 6.6’da verilmiştir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Böbrek fonksiyonlarında azalma olan hastalar üzerinde henüz resmi bir araştırma yapılmamıştır. Ciddi organ yetmezliği olan hastalar, advers olaylar açısından dikkatle izlenmelidir. Tedavi başlangıcından önce böbrek yetmezliği olan (örneğin tedavi öncesindeki serum kreatinin veya kan üre azot [BUN] seviyesi >normal üst sınırın 2 katı veya serum bikarbonat düzeyi 20 mmol/L’den düşük) hastalarda başlangıç dozunda herhangi bir spesifik değişiklik önerilmemektedir; daha sonraki olası doz ayarlamaları hematolojik ve böbrek laboratuar değerlerine göre yapılmalıdır. Serum bikarbonat seviyesinde 20 mmol/L’yi geçen, açıklanamayan düşmelerin tespit edilmesi durumunda doz bir sonraki siklusta %50 azaltılmalıdır. Serum kreatinin veya BUN düzeylerinde, başlangıç değerleri ve normal üst sınıra göre >2 kat artış olması durumunda bir sonraki siklus, değerler normale veya başlangıç düzeylerine dönene dek ertelenmeli ve doz, bir sonraki tedavi siklusunde %50 azaltılmalıdır (bkz. bölüm 4.4).

Karaciğer yetmezliği: Karaciğer yetmezliği olan hastalarda herhangi bir resmi çalışma yapılmamıştır (bkz. bölüm 4.4) Ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalar advers olaylara karşı dikkatli bir şekilde izlenmelidir. Tedavi başlangıcından önce karaciğer yetmezliği olan hastalara başlangıç dozunda herhangi bir spesifik değişiklik tavsiye edilmemektedir; daha sonraki doz değişimlerinde hematolojik laboratuvar değerleri baz alınmalıdır.

VIDAZA ilerlemiş malign karaciğer tümörü olan hastalarda kontrendikedir.

Pediyatrik popülasyon: VIDAZA’nin güvenliği ve etkililiği üzerindeki yetersiz verilerden dolayı, 18 yaşın altındaki çocuklarda ve adolesanlarda kullanılması tavsiye edilmemektedir.

Geriyatrik popülasyon: Yaşlılar için herhangi bir özel doz ayarlaması tavsiye edilmemektedir. Buna rağmen yaşlı hastalarda böbrek fonksiyonunun azalması daha muhtemel olduğundan, böbrek fonksiyonunu izlemek yararlı olabilir.

Laboratuvar Testleri:

Tedavinin başlamasından ve her tedavi siklusundan önce karaciğer fonksiyon testleri, serum kreatinin ve serum bikarbonat düzeyleri belirlenmelidir.

Doz aşımı ve tedavisi

Klinik çalışmalar sırasında azasitidin ile doz aşımı bir vakada rapor edilmiştir. Hasta, önerilen başlangıç dozunun neredeyse 4 katı olan, yaklaşık 290 mg/m tek bir i.v. dozu aldıktan sonra, hastada ishal, bulantı ve kusma görülmüştür.

Doz aşımı durumunda, hasta uygun kan sayımları yapılarak izlenmeli ve gerekli olduğu şekilde destekleyici tedavi almalıdır. Azasitidinin doz aşımı için bilinen spesifik bir antidot yoktur.