Uygulama şekli

Pozoloji uygulama sıklığı ve süresi:

VİRANİS peginterferon alfa-2a veya interferon alfa-2a ile kombine olarak kullanılır. Tedavi dozu ve süresi kullanılan interferon ürününe bağlıdır.

VİRANİS bu ürünlerden biri ile kombine kullanıldığında dozaj ve tedavi süresi ile ilgili daha fazla bilgi için peginterferon alfa-2a veya interferon alfa-2a ürünlerinin ürünbilgilerine bakınız.

Peginterferon alfa 2a ile kombinasyonu

Peginterferon alfa 2a ile kombine halde kullanılan VIRANİS’un günlük dozu ve süresi hastanın viral genotipine ve vücut ağırlığına (bkz. Tablo 1) bağlı olarakbireyselleştirilmelidir. VİRANİS’in günlük dozu oral yolla ikiye bölünmüş dozlarda(sabah ve akşam) yemeklerle birlikte uygulanır.

Kronik Hepatit C

Kronik hepatit C için ribavirin ile kombinasyon tedavisi süresi virüs genotipine bağlıdır. Tedavi öncesi viral yükten bağımsız olarak 4. haftada saptanabilen HCV RNA’sı olanHCV genotip 1 ile enfekte olan hastalar 48 haftalık tedavi almalıdır. Başlangıçta düşükviral yüklü (DVY) (< 800.000 IU/mL) genotip 1 veya 4. haftada HCV RNA negatif olanve 24. haftada HCV RNA’sı negatif kalan genotip 4 ile enfekte olan hastalarda 24haftalık tedavi düşünülmelidir. Ancak, 48 haftalık süreye oranla toplam 24 haftalıktedavi süresi daha yüksek nüks riskiyle ilişkilendirilebilir. Bu hastalarda, tedavi süresinekarar verirken kombinasyon tedavisine tolerans gösterebilme ve fibroz derecesi gibiilave prognostik faktörler dikkate alınmalıdır. 4. haftada HCV RNA’sı negatif olan ve24. haftada HCV RNA negatif kalan başlangıçta yüksek viral yüklü (YVY) (>800,000IU/mL) ve genotip 1 ile enfekte hastalarda tedavi süresinin kısaltılması ile ilgili sınırlıveriler mevcut olduğu için, bu da kalıcı viral yanıtı önemli ölçüde negatif olaraketkileyebileceğinden daha da büyük bir dikkatle düşünülmelidir (bkz. Tablo 1 ve bölüm5.1).

4. haftada saptanabilir HCV RNA’sı olan HCV genotip 2 veya 3 ile enfekte olmuş hastalar, tedavi öncesi viral yüküne bakılmaksızın 24 haftalık tedaviye alınmalıdırlar.Tedavinin 4. haftasında HCV negatif olan, başlangıçta DVY’si olan ve genotip 2 veya 3ile enfekte, seçilmiş hastalarda 16 haftalık tedavi süresi düşünülebilir. Toplamda 16haftalık bir tedavi, 24 haftalık tedavi süresine göre daha fazla nüks riski ile ilişkilidir(bkz. bölüm 5.1). Bu hastalarda, standart tedavi süresinin dışına çıkılması düşünülürken;kombine tedaviye karşı tolerabilite ve fibroz düzeyi gibi ilave klinik ya da prognostiketmenlerin varlığı, göz önünde bulundurulmalıdır. 4. haftada HCV’si negatifleşen,başlangıçta YVY’si olan ve genotip 2 ya da 3 ile enfekte hastalarda tedavi süresininkısaltılması daha fazla dikkatle ele alınmalıdır, çünkü bu kalıcı virolojik yanıtı belirginşekilde olumsuz etkileyebilir (bkz. bölüm 5.1).

Genotip 5 veya 6 ile enfekte olan hastalar için mevcut veriler sınırlıdır; bu nedenle 48 hafta süreyle 1000/1200 mg ribavirinle kombinasyon tedavisi önerilmektedir.

Tablo 1 HCV Hastaları için Peginterferon alfa-2a Kombinasyonunda VİRANİS Doz Tavsiyeleri_

*HVY = 4. haftada hızlı viral yanıt (HCV RNA saptanamaz) ve 24. haftada HCV RNA saptanamaz; **HVY = 4. haftada hızlı viral yanıt (HCV RNA negatif)

DVY= < 800,000 IU/mL; YVY= > 800,000 IU/mL

Önceki Kronik Hepatit C tedavisinin başarısızlığı

Önerilen VİRANİS dozu, genotipten bağımsız olarak, 180 mikrogram peginterferon alfa-2a ile kombinasyon halinde, <75 kg ve >75 kg olan hastalar için sırasıyla 1000 mgve 1200 mg’dır. VİRANİS yiyecek ile beraber uygulanmalıdır. Tavsiye edilen tedavisüresi genotip 1 veya 4 hastalar için 72 hafta ve genotip 2 veya 3 hastalar için 48haftadır.

HIV-HCV Ko-enfeksiyonu

Önerilen VİRANİS dozu, genotipten bağımsız olarak, 48 hafta boyunca 180 mikrogram peginterferon alfa-2a ile kombine olarak günlük 800 mg ribavirindir.Günlük 800 mg’ın üzerindeki ribavirin dozları ile kombinasyon tedavisinin veya 48haftadan az süreli bir tedavinin etkinlik ve güvenliliği araştırılmamıştır.

Naif hastalarda tedaviye yanıtın ve yanıtsızlığın önceden tahmin edilmesi

Viral yükte 2 log azalma veya HCV RNA seviyelerinin saptanamaması olarak tanımlanan 12. haftaya kadarki erken viral yanıtın, kalıcı yanıt için işaret olabileceğigösterilmiştir (bkz. Tablo 2).

Tablo 2 HCV Hastalarında ribavirin ve Peginterferon alfa 2a Kombinasyon Tedavisi Sırasında Tavsiye Edilen Doz Rejimiyle 12. Haftadaki Viral Yanıtın Prediktif Değeri

Peginterferon alfa-2a monoterapisi veya ribavirin (sırasıyla %100 (130/130) veya %98 (83/85)) ile kombinasyon tedavisi gören HIV-HCV ko-enfekte hastalarda benzer negatifprediktif değer gözlenmiştir. %45’lik (50/110) ve %70’lik (59/84) pozitif prediktifdeğerler, kombinasyon tedavisi gören genotip 1 ve genotip 2/3 HIV-HCV ko-enfektehastalarda gözlenmiştir.

Önceki tedaviye yanıt vermemiş hastalarda yanıtın veya yanıtsızlığın tahmin edilmesi

72 hafta tedavi edilmiş yanıtsız hastalarda, tedavi sırasındaki en iyi belirleyici 12. haftadaki viral supresyondur (HCV RNA saptanmaması, HCV RNA<50 IU/mL olaraktanımlanabilir). 12. haftada viral supresyonun negatif tahmin değeri %96 (324/339) vepozitif tahmin değeri %57 (57/100)’dir.

İnterferon alfa-2a ile kombinasyonu

Uygulanacak doz

İnterferon alfa-2a kullanıma hazır şırınga ile kombine olarak kullanılan VİRANİS önerilen dozu hastanın vücut ağırlığına bağlıdır (bkz. Tablo 3).

Tedavi süresi

Hastalar interferon alfa-2a kombinasyon tedavisi ile en az 6 ay boyunca tedavi edilmelidirler. HCV genotip 1 ile enfekte olan hastalar 48 haftalık kombinasyon tedavisigörmelidirler. Diğer HCV genotipleri ile enfekte olan hastalarda, tedaviyi 48 haftayauzatma kararı prognostik faktörlere bağlıdır (başlangıçtaki viral yük, erkek cinsiyet, yaş> 40 ve köprüleşme fibrozu varlığı).

Tablo 3 HCV Hastaları İçin VİRANİS İnterferon alfa-2a Kombinasyonu Doz Tavsiyeleri

Özel Doz Talimatları

Advers reaksiyonlarda doz ayarlamaları

Doz ayarlaması veya bu ürünlerden herhangi birinin bırakılması hakkında daha fazla bilgi için peginterferon alfa-2a veya interferon alfa-2a ürünlerinin ürün bilgilerinebakınız.

VIRANİS ve peginterferon alfa-2a veya interferon alfa-2a ile tedavi sırasında ciddi advers reaksiyonlar veya laboratuvar anormallikleri gelişirse, advers reaksiyonlarkayboluncaya kadar her bir ürünün dozunu azaltınız. Eğer VİRANİS doz ayarlamasısonrasında intolerans devam ediyorsa, ilacın kesilmesi gerekli olabilir.

Tedaviye bağlı ortaya çıkan anemiyi kontrol altına alabilmek için aşağıdaki rehber klinik çalışmalar sırasında geliştirilmiştir (bkz. Tablo 4).

tablet alacaklardır.

** Eğer doz azaltılmasına sebep olan neden ortadan kalkarsa, VİRANİS’e 600 mg/gün’den tekrar başlanabilir ve daha sonra tedavi eden doktorun verdiği karar ile günlük doz 800 mg’açıkartılabilir. Ancak daha yüksek dozlara dönüş önerilmez.

Uygulama şekli:

Ağızdan alınır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Kronik hemodiyaliz alan hastalarda doz ayarlaması

Kronik hemodiyaliz alan böbrek yetmezliği hastalarında VİRANİS’in günlük 200 mg’lık dozu güvenle kullanılabilir. (bkz. bölüm 4.4 ve 5.2)

Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda klerenste görülen azalmaya bağlı olarak ribavirin farmakokinetiği değişir (bkz. bölüm 5.2). Bu nedenle, VİRANİS’ebaşlamadan önce tüm hastalarda böbrek fonksiyonlarının tercihen kreatinin klerensihesaplanarak değerlendirilmesi önerilir.

Kronik hemodiyaliz almayan orta seviyede veya ciddi böbrek yetmezliği olan hastalar, (Kreatinin klerensi <50 mL/dakika) sırasıyla günlük 600 mg ve 400 mg VİRANİSdozunu tolere edememiştir, normal böbrek fonksiyonu (Kreatinin klerensi >80mL/dakika) olan ve standart VİRANİS dozu alan hastalar ile karşılaştırıldığında,plazmada daha yüksek ribavirin maruz kalımı sergilemiştir (bkz. bölüm 5.2).

Çoğu hastanın hematopoietik büyüme faktörü aldığı, kronik hemodiyaliz alan son evre böbrek hastalığı (SEBH) olan hastalar ile yapılan bir çalışmada VİRANİS günlük 200mg’lık dozu güvenle kullanılmıştır. Bu çalışmada günlük 200 mg VİRANİS alanSEBH olan hastalar, günlük standart 1000/1200 mg VİRANİS dozu alan normalböbrek fonksiyonu olan hastalar ile karşılaştırıldığında, plazmada %20 daha düşükribavirin maruz kalımı sergilemiştir (bkz. bölüm 5.2).

Karaciğer yetmezliği:

Ribavirin ve karaciğer fonksiyonu arasında farmakokinetik etkileşim görülmez. Bu nedenle, karaciğer bozukluğu olan hastalarda VİRANİS doz ayarlaması gerekmez.Dekompanse karaciğer hastalığı olan hastalarda peginterferon alfa-2a veya interferonalfa-2a kullanımı kontrendikedir.

Pediyatrik popülasyon:

Ribavirinin peginterferon alfa-2a ve interferon alfa-2a ile kombinasyonunun bu hastalardaki güvenliliği ve etkisi değerlendirilmemiştir. VİRANİS ile tedavi,çocuklarda ve 18 yaşın altındaki adolesanlarda önerilmemektedir.

Daha fazla bilgi için peginterferon alfa-2a veya interferon alfa-2a ürünlerinin ürün bilgilerine bakınız.

Geriyatrik popülasyon:

Ribavirin farmakokinetiğinde yaşla ilgili herhangi bir anlamlı etki gözlenmemiştir. Ancak, genç hastalarda olduğu gibi, VİRANİS uygulamasından önce böbrekfonksiyonu değerlendirilmelidir.

Doz aşımı ve tedavisi

Klinik çalışmalarda ribavirin doz aşımına ait bir olgu bildirilmemiştir. Azami önerilen dozların dört katından fazla doz uygulanan kişilerde, hipokalsemi ve hipomagnezemigözlemlenmiştir. Ribavirin hemodiyaliz ile etkili bir şekilde uzaklaştırılamaz.