Uygulama şekli

Pozoloji ve uygulama şekli

Doz, pıhtılaşma faktörlerinin eksikliğinin şiddetine veya kapsadığı faktörlere, hastanın klinik durumuna ve kilosuna bağlıdır. Aynı zamanda uygulanmakta olan pıhtılaşma faktörlerinin yarı ömürleri de dikkate alınmalıdır. Söz konusu pıhtılaşma faktörünün başlangıç seviyesinin %50’sine düştüğü bu süre, büyük değişiklikler gösterir. Aşağıdaki değerler literatürde verilmiştir: faktör II 40-60 saat, faktör VII 4-6 saat, faktör IX 18-25 saat ve faktör X 30-60 saat. Optimum kontrol için hastanın kanında bulunan ilgili koagülasyon faktörü veya faktörlerinin ve/veya protrombin süresinin belirlenmesi gerekir. Hemofili B hastalarında Hemofili B tedavisinde, vücut ağırlığı kilogramı başına 1 IU faktör IX dozunun, kandaki faktör IX seviyesini 0.008 IU/mL (normal seviyenin %0.8’i) yükseltmesi beklenir. Hafif kanamaların tedavisinde (diş etleri veya burun kanamaları, kas veya eklem boşluklarındaki kanamalar) faktör IX konsantrasyonu en az 0.3 IU/mL’ye (normal seviyenin %30’u)yükselmelidir. Ön kol, kalça ve iliopsoasdaki kas kanamaları gibi ağır kanamalarda, kanama belirtileri olmaksızın ortaya çıkan şiddetli akut, açıklanamayan ağrılarda ve travmada, en azından 0.5 IU/mL (normal seviyenin %50’si) düzeyine ulaşılmalıdır. Cerrahi operasyonlarda ve hayati tehlike arz eden kanamalarda (kafa yaralanmaları, sindirim kanalında akut kanama, kanamalı şiddetli travmalar) konsantrasyon yaklaşık 1.0 IU/mL (normal seviyenin %100’ü) seviyesine yükseltilmelidir. Bu seviye, cerrahi müdahale sonrasında da uzun bir süre için en azından 0.5 IU/mL (normal seviyenin %50’si) değerinde tutulmalıdır. Bu, hastanın kanında faktör IX konsantrasyonunun düzenli olarak izlenmesini gerektirir. Faktör VII yetersizliğinde Faktör VII yetersizliği olan hastaların tedavisinde, vücut ağırlığı kilogramı başına 1 IU faktör VII dozu kullanıldığında, kandaki faktör VII’nin yaklaşık 0.02 IU/mL, yani normal düzeyin %2 si kadar bir artış beklenebilir. Faktör VII’nin yarı ömrü çok kısadır; bu nedenle bu tip durumlarda yüksek doz uygulanmalıdır ve uygulamayı takiben tromboz veya yaygın damar içi pıhtılaşma oluşabileceği göz önüne alınmalıdır. Faktör II ve faktör X yetersizliğinde Vücut ağırlığı kilogramı başına 1 IU faktör II veya faktör X dozunda, hastanın kanında söz konusu faktörde yaklaşık 0.015 IU/mL artış görülmesi beklenebilir. Bu, plazma faktör II veya faktör X aktivitesinin, normal seviyeye göre %1.5 artmasına neden olur. Aşırı dozda kumarin kullanımı Uzun etkili kumarin türevlerinden kaynaklanan kanamaların tedavisinde, kumarin türevinin etki süresinin COFACT etki süresinden daha uzun olduğu dikkate alınmalıdır. Doz belirlenirken, konsantrasyondaki Faktör VII içeriğinin nisbeten düşük olduğu dikkate alınmalıdır (etikette belirtilmektedir). Protrombin kompleksi infüze edildikten kısa bir süre sonra normal seviyelere ulaşılsa bile, düzenli aralıklarla protrombin zamanının izlenmesi veya Uluslararası Normalize Edilmiş Oranlarla (TT/INR) Trombotest kullanılması da gereklidir. Uygulama sıklığı ve süresi: Önerilen dozlar aşağıda belirtilmiştir: 1. Kanama belirtisi olmaması veya orta şiddette bir kanama durumunda: a. Kumarin türevi uygulaması azaltılır. b. Muhtemelen 1-2 mg K1 vitamini oral yolla verilir; sindirim kanalında kanama durumunda deri altına 1-10 mg K1 vitamini uygulanır; şok durumunda 1-10 mg K1 vitamini intravenöz olarak (1 mL/dakika) verilir. 2. Şiddetli, hayati tehlike yaratan kanama: a. Kumarin türevi uygulanmasına geçici olarak son verilir, b. Deri altından 10 mg K1 vitamini uygulanır; şok durumunda intravenöz olarak 1 mL/dak uygulanır. c.1. COFACT (doz için çizelgeye bakınız) c.2. Aşırı kan kaybı durumunda, taze dondurulmuş plazma 3. Acil cerrahi müdahaleler: a. Kumarin türevini uygulaması geçici olarak bırakılır b. Deri altına 10 mg K1 vitamini uygulanması yapılır, şok durumunda intravenöz uygulanır (1 mL/dak) c. COFACT (doz için çizelgeye bakınız) 4. Acil olmayan cerrahi müdahaleler: a. Kumarin türevi miktarı azaltılır b. Oral yolla 1-2 mg K1 vitamini verilir. İstenen TT seviyesi belirlenmelidir. Aşağıdaki çizelgeler örnek olarak verilen iki durumu göstermektedir. 1. çizelgede hedeflenen TT seviyesi %15 olarak kabul edilmiştir. Bu TT seviyesi, akut kanamalar (sindirim veya ürogenital kanal kanamalarında) ve aynı zamanda kumarin türevine iyi stabilize olmuş, ancak bir operasyona ihtiyaç duyan hasta (endoskopi, diş çekimi) için de gereklidir. Çizelge 2 de, %30 TT seviyesi istendiği durum verilmektedir, örneğin hayati tehlike yaratan kanamalar (CVA) ve cerrahi müdahaleler. COFACT dozu 10 mL ’lik flakonlar için verilmiştir. Çizelge 1: TT %15 ve INR 2.1 TT %3 %4 %5 %6 %7 %8 %9 %10 INR 7.5 5.9 4.8 4.2 3.6 3.3 3 2.8 50 kg 4 4 4 3 3 3 2 2 60 kg 5 5 4 4 3 3 3 2 70 kg 6 5 5 5 4 4 3 3 80 kg 6 6 6 5 5 4 4 3 90 kg 6 6 6 6 5 5 4 3 100 kg 6 6 6 6 6 5 4 4 Çizelge 2: TT %30 ve INR 1.47 TT %3 %4 %5 %6 %7 %8 %9 %10 INR 7.5 5.9 4.8 4.2 3.6 3.3 3.0 2.8 50 kg 6 6 6 5 5 5 4 4 60 kg 8 7 7 6 6 6 5 5 70 kg 9 8 8 7 7 7 6 6 80 kg 10 10 9 9 9 8 8 7 90 kg 10 10 10 9 9 9 8 8 100 kg 10 10 10 10 10 9 9 8 Uygulama şekli: 1. Sulandırılarak hazırlanan ürün enjektör ile flakondan çekilir. 2. Sulandırılarak hazırlanan ürün hastaya i.v. olarak uygulanmalıdır. 3. Sulandırılarak hazırlanan ürünün yaklaşık olarak dakikada 2 mL hızında verilmesi önerilir. COFACT’ın uygulama için hazırlanması Sulandırma Kurutulmuş protein fraksiyonu belirtilen hacimde enjeksiyonluk suyla sulandırılmalıdır. Ürün sulandırılmadan önce oda sıcaklığına (15-25°C) getirilmelidir. Transfer iğnesini kullanma prosedürü 1. Her iki flakonun plastik koruyucu kapakları kaldırılır. 2. Her iki flakonun kapak yüzeyleri %70 alkolle ıslatılan gazlı bezle dezenfekte edilir. 3. Transfer iğnesinin bir ucundaki koruyucu çıkarılır ve enjeksiyonluk su içeren flakonun kapağına batırılır. Daha sonra transfer iğnesinin diğer ucundaki koruyucu kaldırılır. Çözücü içeren flakon baş aşağı duruma getirilir, ucu boş olan iğne, toz içeren flakona batırılır. 4. Ürünün bulunduğu flakondaki düşük basınç enjeksiyonluk suyun flakona geçişini sağlayacaktır. Öneri: Enjeksiyonluk su transfer edilirken toz içeren flakon yana eğilerek, çözücünün ürün flakonunun yanlarını yıkaması sağlanır. Böylece ürün daha hızlı çözünür. Transfer tamamlandıktan sonra boş flakon ve transfer iğnesi tek bir hareketle çıkartılır. Çözünmeyi hızlandırmak için flakon hafifçe kendi etrafında döndürülebilir ve, eğer gerekirse, 30°C’ye kadar ısıtılabilir. Flakon asla çalkalanmamalı veya flakonun sıcaklığı 37°C’yi aşmamalıdır. Eğer flakon su banyosunda ısıtılırsa, suyla koruyucu kapağın ve/veya kauçuk tıpanın temas etmemesine dikkat edilmelidir. Ürün 10 dk. içerisinde çözdürülmelidir ve mavimsi bir çözelti oluşmalıdır. Plazma proteini seruloplazminin varlığı çözeltiye mavimsi renk verir. Eğer flakonun bir kısmı kullanılmışsa, kalan kısım atılmalıdır. Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler: Böbrek / Karaciğer yetmezliği: Böbrek ve karaciğer yetmezliği olan hastalarda minimum konsantrasyonda ve pratik olarak mümkün en yavaş infüzyon hızıyla uygulanmalıdır. Pediyatrik popülasyon: Çocuklarda, doz vücut ağırlığına göre ayarlanılarak kullanılabilir. İnfüzyon hızı yavaş olmalıdır. 6 yaşından küçük çocuklarda COFACT kullanımına dair yeterli veriler bulunmamaktadır. Geriyatrik popülasyon: 65’inden yaşlılarda doz ayarlaması ve minimum infüzyon hızıyla uygulama gereklidir.

Doz aşımı ve tedavisi

İnsan protrombin kompleksi ürünlerinin aşırı dozda kullanımı, miyokard infarktüsü, yaygın damar içi koagülasyon, venöz tromboz ve pulmoner emboli ile ilişkilendirilmiştir. Bu nedenle doz aşımı durumunda, trombo-embolik komplikasyonlar ya da yaygın damar içi koagülasyon riski artmaktadır. Bu durumda hastanın mutlaka hastane şartlarında ve ilgili uzman doktorun kontrolünde bulunması, tedavisinin düzenlenmesi ve takibinin yapılması gerekmektedir.