Uygulama şekli

Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Doz bireye özgüdür ve hastanın gereksinimlerine göre belirlenir. Bireysel insülin ihtiyacı genellikle 0.3 ve 1.0 IU/kg arasındadır. Kısmi endojen insülin üretimi olan hastalarda insülinihtiyacı çok daha düşük olabilir, oysa insülin direncinin arttığı durumlarda, örn. puberte veyaobezite durumunda günlük insülin ihtiyacı belirgin olarak artabilir.

Gerekli olan günlük bir veya birkaç enjeksiyonun sayısı doktor tarafından belirlenir. INSULATARD tek başına veya kısa etkili insülinlerle karıştırılarak kullanılabilir. Yoğun

insülin tedavilerinde süspansiyon bazal insülin seviyesini sağlamak amacıyla (akşam ve/veya sabah enjeksiyonu), öğünlerle birlikte verilen hızlı-etkili insülin ile kullanılabilir.

Diabetes mellitus’lu hastalarda, uygun kan glukozu kontrolü, diyabetin geç komplikasyonlarının başlangıcını geciktirmektedir. Bu nedenle sık kan glukoz takibiönerilmektedir.

Doz ayarlanması

Eşlik eden hastalıklar, özellikle enfeksiyonlar ve ateşli hastalıklar, genellikle hastanın insülin ihtiyacını artırır.

Böbrek veya karaciğer bozuklukları insülin ihtiyacını azaltabilir.

Hastaların fiziksel aktiviteleri veya her zamanki diyetleri değiştiğinde doz ayarlaması gerekebilir. Hastaların bir insülin preparatından diğerine transferi sırasında doz ayarlamasıgerekli olabilir (bakınız bölüm 4.4).

Uygulama şekli:

Subkütan (deri altı) kullanım içindir. İnsülin süspansiyonları kesinlikle intravenöz (ven içi) kullanılmamalıdır.

INSULATARD genellikle uyluk bölgesinde cilt altına enjekte edilerek uygulanır. Eğer elverişli ise karın duvarı, gluteal veya deltoid bölge de kullanılabilir.

Uyluk bölgesine yapılan deri altı enjeksiyon, diğer bölgelere yapılan enjeksiyonlara kıyasla daha yavaş ve daha az değişkenlik gösteren bir emilime uğrayacaktır.

Derinin parmaklar arasında sıkıştırılmasıyla oluşturulan bir deri kıvrımına enjeksiyonun yapılması kas içi enjeksiyon riskini azaltır.

Dozun tamamının enjekte edildiğinden emin olmak için iğne ucu cilt altında en az 6 saniye kalmalıdır. Lipodistrofiyi engellemek için enjeksiyon yeri, aynı anatomik bölge içindedeğiştirilmelidir.

Flakonlar, karşılık gelen ünitelerin işaretlendiği insülin enjektörleri ile kullanım içindir. İki çeşit insülin karıştırıldığında, önce hızlı etkili insülin daha sonra uzun etkili insülin enjektöreçekilmelidir.

INSULATARD, uyulması gerekli detaylı kullanım talimatlarının bulunduğu bir Kullanma Talimatı ile birlikte sunulmaktadır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek/Karaciğer yetmezliği:

Böbrek veya karaciğer yetmezliği hastanın insülin gereksinimlerini azaltabilir.

Diğer bütün insülinlerde olduğu gibi, karaciğer veya böbrek yetmezliği olan hastalarda daha yoğun glukoz monitorizasyonu yapılmalıdır ve INSULATARD dozu bireysel olarakayarlanmalıdır.

Pediyatrik popülasyon:

INSULATARD çocuklar ve adolesanlarda kullanılabilir.

Geriyatrik popülasyon (>65 yaş):

INSULATARD yaşlı hastalarda kullanılabilir. Diğer bütün insülinlerde olduğu gibi, yaşlı hastalarda daha yoğun glukoz monitorizasyonu yapılmalıdır ve insülinin dozu bireysel olarakayarlanmalıdır.

Diğer insülinlerden geçiş:

Diğer insülin tıbbi ürünlerinden geçiş sırasında, INSULATARD dozunun ve bazal insülinin dozunun ayarlanması gerekebilir. Geçiş sırasında ve geçişten sonraki ilk haftalarda yakınglukoz monitorizasyonu tavsiye edilmektedir (bakınız bölüm 4.4).

Eş zamanlı kullanılan antidiyabetik tedavinin (aynı zamanda kullanılan kısa/hızlı etkili insülinlerin veya oral antidiyabetik ilaçların dozu ve/veya zamanının) ayarlanmasıgerekebilir.

Doz aşımı ve tedavisi

İnsülin için spesifik bir aşırı doz belirlenemez. Ancak hipoglisemi, çeşitli evrelerde gelişebilir:

• Hafif hipoglisemi atakları oral yoldan glukoz veya şekerli gıdalar alınarak tedavi edilebilir. Bu nedenle diyabetli hastaların beraberlerinde bir miktar şeker, bisküviveya şekerli meyve suyu bulundurmaları önerilmektedir.

• Hastanın bilincini kaybettiği şiddetli hipoglisemi atakları eğitimli bir kişi tarafından kas içine veya deri altına (0.5 - 1 mg) glukagon enjekte edilerek veya tıbbi personeltarafından intravenöz yoldan glukoz verilerek tedavi edilebilir. Hasta, glukagonenjeksiyonuna 10 -15 dakika içinde yanıt vermezse, intravenöz yoldan glukoz daverilmelidir.

Hipoglisemi tekrarının önlenmesi amacıyla hastanın bilinci yerine geldiğinde oral yolla karbohidrat verilmelidir.